این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم پیراپزشکی و توانبخشی، جلد ۱۰، شماره ۱، صفحات ۷-۱۸
عنوان فارسی تاثیر تمرینات آرام سازی پیشرونده عضلانی بر ترس از آسیب مجدد و خطای فرود ورزشکاران حرفه ای با سابقه ‌بازسازی رباط صلیبی قدامی
چکیده فارسی مقاله هدف: ترس از آسیب مجدد در ورزشکاران با سابقه آسیب می تواند تاثیر مخربی بر عملکرد یک ورزشکار بگذارد و می تواند دلیلی برای ترک ورزش و رقابت توسط ورزشکار تلقی شود. از این رو هدف از پژوهش حاضر تاثیر تکنیک آرام سازی پیشرونده عضلانی بر ترس از آسیب مجدد و میزان خطای فرود ورزشکاران حرفه ای با سابقه بازسازی رباط صلیبی قدامی (Anterior Cruciate Ligament; ACL) زانو می باشد. روش بررسی: تعداد 26 ورزشکار حرفه ای (13 زن، 13 مرد) با سابقه بازسازی ACL با میانگین وزن 1/75±66/80 کیلو گرم، میانگین سنی 2/45±22/47 سال و میانگین قد 7/18±84/ 167 سانتی متر به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (13 نفر) و تجربی (13نفر) تقسیم شدند. آزمودنی ها دوره توانبخشی پس از آسیب ورزشی خود را تکمیل کرده بودند. در گام اول پرسشنامه ترس از آسیب مجدد تمپا (Tempa Scale Kensiophobia; TSK-11) توسط آزمودنی ها تکمیل گردید. درگام دوم میزان خطای فرود آزمودنی ها بر اساس سیستم امتیازدهی خطای فرود (Landing Scoring Error System; LESS) اندازه گیری شد. آزمودنی های گروه تجربی تمرینات آرام سازی پیشرونده عضلانی را در 12 جلسه به مدت 4 هفته و هر جلسه 30-45 دقیقه انجام دادند.گروه کنترل در طی این مدت زمان در هیچ گونه فعالیت درمانی شرکت نداشته و به فعالیت های عادی روزانه مشغول بودند. بعد از برگزاری جلسات تمرینی، همه آزمودنی ها در پس- آزمون شرکت کردند و شاخص های مورد نظر اندازه گیری شد. جهت مقایسه گروه ها و تاثیر مداخله از آزمون آنالیز واریانس اندازه های تکراری در سطح معنی داری 0/05 استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که میزان ترس از آسیب مجدد و میزان خطای فرود در گروه تجربی بعد از اعمال مداخله کاهش یافته است و این کاهش از نظر آماری معنی دار می باشد و همچنین میزان ترس از آسیب مجدد قبل و بعد از اعمال مداخله بین دو گروه اختلاف معنی داری را نشان می دهد (0/001=p). در میزان خطای فرود بین دو گروه کاهش مشاهده شده است اما این تفاوت از نظر آماری معنی دار نشان داده نشده است (0/001=p). نتیجه گیری: براساس نتایج حاضر می توان این گونه استنباط کرد که تمرینات آرام سازی پیشرونده عضلانی مورد استفاده در پژوهش یک روش موثر و کم هزینه جهت کاهش ترس از آسیب مجدد می باشد و همچنین میزانی خطای فرود را نیز کاهش داده است. با توجه به نتایج پژوهش حاضر و پژوهش های گذشته نتیجه گیری می شود که کاهش خطای فرود و ترس از آسیب مجدد همراه با بهبود مکانیک حرکت و کینماتیک مفصل می باشد و همچنین می تواند، در پیشگیری از وقوع آسیب مجدد ورزشکاران با سابقه آسیب ACL یاری دهنده باشد. بنابراین پیشنهاد می شود که ورزشکاران حرفه ای متعاقب جراحی ACLو انجام توانبخشی، از تمرینات روانشناختی به منظور کاهش احتمال آسیب مجدد استفاده نمایند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آسیب ورزشی، ترس از آسیب مجدد، آرام سازی پیشرونده عضلانی، خطای فرود، زانو، رباط صلیبی قدامی
عنوان انگلیسی Effect of Progressive Muscle Relaxation Training in Fear of Re-injury in Professional ‎Athletes after Anterior Cruciate Ligament‏ ‏Reconstruction
چکیده انگلیسی مقاله Purpose: Fear of reinjury can have a devastating effect on an athlete's performance and can be a reason for an athlete to quit and compete. On the other hand, those who are more afraid of injury show greater landing error, so the aim of the present study was to investigate the effect of progressive muscle relaxation training in fear of re-injury and landing error of professional athletes with after Anterior Cruciate Ligament(ACL) reconstruction. Methods: Twenty-six professional athletes (13 women and 13 men) with a history of ACL reconstruction (weight average 66.80±1.75 kg, age average 22.47±2.45 years, heigh average 167.84±7.18 cm) were selected as accessible and purposeful and were randomly divided into control (13 athletes) and experimental (13 athletes) groups. Subjects completed their rehabilitation after a sports injury. In the first step, athletes with history of ACL reconstruction completed the Tempa scale fear of injury (Tempa Scale Kensiophobia; TSK-11) questionnaire. In second step, the subjects' landing error was measured by the Landing Error Scoring System (Landing Scoring Error System; LESS). The experimental group performed progressive muscle relaxation exercises. In the experimental group, the progressive muscle relaxation training was performed in 12 sessions (3 days a week) for 4 weeks and each session was 30-45 minutes. The control group did not perform any special activity during this time. The experimental group performed progressive muscle relaxation exercises in 12 sessions for 4 weeks and each session for 30-45 minutes. The control group did not participate in any of the therapeutic activities during this period and were engaged in normal daily activities. After the training sessions, all subjects participated in the post-test and the indicators were measured. Data were analyzed using Repeated measures (p < 0.05). Results: The findings indicated that fear of reinjury and landing error decreased after intervention and also there was a significant difference between the groups in fear of re-injury (p=0.001) and landing error (p=0.001) are statistically significant. Conclusion: According to the research findings, it can be concluded that the progressive muscle relaxation exercises used in the research are an effective and low-cost method to reduce the fear of re-injury and also reduce the amount of landing error. According to the present study and the research conducted in this field, it can be concluded that the reduction of landing error and fear of re-injury may be accompanied by improved movement and kinematic mechanics of the joint, which can prevent re-injury and Athletes with a history of ACL injury can also help prevent recurrence. Therefore, it is recommended that professional athletes use psychological exercises to reduce the risk of re-injury following ACL surgery and rehabilitation.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Sport injury, Fear of reinjury, Progressive muscle relaxation, knee, Anterior Cruciate, Landing error
نویسندگان مقاله مرضیه ضیا | M Zia
Department of Sport Injury and Corrective Exercise, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Shahid Bahonar University of Kerman, Kerman, Iran
کارشناسی ارشد گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ‏کرمان، ایران

منصور صاحب الزمانی | M Sahebalzamani
Department of Sport Injury and Corrective Exercise, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Shahid Bahonar University of Kerman, Kerman, Iran
استاد گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ‏ایران

وحید روح اللهی | V Rouhollahi
Department of Motor Behavior, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Shahid Bahonar University of Kerman, Kerman, Iran
استادیار گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

نشانی اینترنتی https://jpsr.mums.ac.ir/article_18078.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات