این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهشنامه اصلاح گیاهان زراعی، جلد ۸، شماره ۱۷، صفحات ۹۵-۸۷
عنوان فارسی بررسی پایداری جو سردسیر (Hordeum vulgare L.) با استفاده از روش های آماری چندمتغیره
چکیده فارسی مقاله در این مطالعه بیست رقم جو زراعی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در هشت منطقه سردسیر ایران شامل اراک، اردبیل، همدان، جلگه رخ (یکی از بخش‌های شهرستان تربت حیدریه)، کرج، مشهد، تبریز و میاندوآب و به مدت دو سال زراعی (90-1389) مورد بررسی قرار گرفتند. بعد از انجام تجزیه مرکب و تایید وجود اثر متقابل ژنوتیپ × محیط، همگنی هریک از مناطق با تست بارتلت تایید شد. بیشترین مقدار عملکرد را ژنوتیپ­های EC86-14 و EC88-08 به خود اختصاص داده­اند. در این تحقیق از دو روش آماری چند متغیره AMMI و GGEBiplot برای بررسی پایداری ژنوتیپ­ها استفاده شده است. با بررسی بای پلاتِ مدلِ اوّل تجزیه اَمی(AMMI_1) مشخص شد ژنوتیپ­های G14وG4 دارای بیشترین مقدار پایداری در عملکرد با توّجه به اوّلین مؤلفه معنی­دار شدند. مطالعه بای پلات مدل دوّم تجزیه اَمی (AMMI_2) نشان داد که ژنوتیپ­های G1،G3 و G10 دارای پایداری عمومی بالا و ژنوتیپ­های G8 وG2 با مکان E7 (تبریز) و ژنوتیپ­های G16، G5 و G18 با مکان E6 (مشهد) دارای پایداری خصوصی مطلوبی می­باشند. بای پلات چند ضلعی حاصل از روشGGEBiplot مشخص نمود که هر کدام از محیط­های E1 (اراک)، E5(کرج) و E7 (تبریز) و نیزمحیط­های E2 (اردبیل)، E4 (جلگه رخ) و E8 (میاندوآب) یک اَبَر محیط ایجاد نموده­اند و نیز محیط E8 (میاندوآب) دارای نزدیک­ترین فاصله به محیط ایده آل فرضی است. در میان ژنوتیپ­ها نیز ژنوتیپ­های G7وG19 با کمترین فاصله از خط پایداری، ژنوتیپ­هایی با پایداری بالا شناخته شده اند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Study on Stability of Winter Barley (Hordeum vulgare L.) using Multivariate Statistical Methods
چکیده انگلیسی مقاله In this study, twenty barley lines and cultivars were studied using randomized complete block design with three replications in eight cold regions of Iran, including Arak, Ardebil, Hamedan, Jolge rokh, Karaj, Mashhad, Tabriz and Miandoab for two cropping seasons during 2010-2012. Simple and combined analyses of variance were performed over the data collected from different regions. The genotype × environment effect found to be significant; hence, the homogeneity of error variance of different sites was tested by Bartlett's test. Maximum yield were belong to the lines EC86-14 and EC88-08 genotypes. In this study, two multivariate statistical methods i.e. AMMI and GGEBiplot were applied to investigate the stability of genotypes. Considering the significance of the first component of the Model 1 biplot (AMMI_1), the line numbers G14 and G4 showed the highest levels of stability and performance among the genotypes studied. Study of the second Biplot model analyzed using AMMI (AMMI_2) showed that the genotypes G1, G3, and G10 had higher general stability whereas specific adaptation was observed for the genotype G8 and G2 in the location E7 (Tabriz) and genotypes G16, G5 and G18, in the location E6 (Mashhad). Biplot polygon obtained using GGEBiplot analysis revealed that each of the environments E1 (Arak), E5 (Karaj) and E7 (Tabriz) and the environment E2 (Ardebil) and E4 (Jolge rokh) could be considered as and mega environment. Miandoab was the closest site studied nearby the ideal environment. In the genotypes G19 and G7 genotypes with the lowest distance from the stability line, have been identified to have high levels of stability.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله امیر عباس تقی زاده | amir abbas


بهزاد سرخی لله لو | sorkhi o allah lu


شهرام نخجوان |


نشانی اینترنتی http://jcb.sanru.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-159&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1462/article-1462-249133.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده اصلاح نباتات
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات