این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
راهبردهای آموزش در علوم پزشکی، جلد ۱۴، شماره ۱، صفحات ۱-۱۱
عنوان فارسی روابط ساختاری هسته ارزشیابی خود، هیجان مثبت و خوش بینی با معنا در زندگی در دانشجویان؛ نقش میانجی امید به آینده
چکیده فارسی مقاله مقدمه: پژوهش حاضر با هدف روابط ساختاری هسته ارزشیابی خود، هیجان مثبت و خوش بینی با معنا در زندگی در دانشجویان با بررسی نقش واسطه ای امید به آینده انجام شد. روش ها: بدین منظور تعداد 166 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (99 نفر پسر و 67 نفر دختر) به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به مقیاس‌های هسته ارزشیابی خود (جاج و همکاران، 2003)، معنادرزندگی (MLQ) استگر و همکاران (2006)، عاطفه مثبت و منفی (داینر و همکاران، 2010)، جهت گیری زندگی شی یر و کارور (1985) و امیدواری اسنایدر (2000) پاسخ دادند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که امید به آینده نقش واسطه ای در رابطه بین بین مؤلفه‌های هسته ارزشیابی خود، هیجان مثبت و خوش بینی با معنا در زندگی ایفا می‌کند. یافته‌ها از برازندگی مناسب ساختار فرضی متغیرهای پژوهش حمایت کرد و نتایج حاکی از وجود همبستگی معنادار بین مؤلفه‌های هسته ارزشیابی خود، معنا در زندگی، هیجان مثبت و خوش بینی بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت که متغیرهای امید، هسته ارزشیابی خود، هیجان مثبت و خوش بینی در فرایند معنایابی دانشجویان نقش مهمی ایفا می کنند. این نتایج در کنار تایید یافته های پیشین دارای تلویحات کاربردی در زمینه ارتقای امید به آینده در دانشجویان می باشد.  
کلیدواژه‌های فارسی مقاله هسته ارزشیابی خود، هیجان مثبت، خوش بینی، امید، معنا در زندگی
عنوان انگلیسی The structural relationships of the core self-evaluation, positive emotion and optimism with meaning in life in students; the mediating role of hope
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: The aim of this study was to evaluate the structural relationship of the core self-evaluation, positive emotion and optimism with meaning in life in students by examining the mediating role of hope. Methods: For this purpose, in a hypothetical structural model plan, relationships between ore self-evaluation, positive emotion and optimism with meaning in life, 166 students (99 boys and 67 girls) of Medical University of Isfahan were selected by accessible sampling. They were evaluated with Meaning in Life Questionnaire (MLQ), Life Orientation questionnaire of Scheier and Carver (1985), Positive and Negative Affect (Diner et al., 2010), Hope Snyder (2000). Results: The results of the research showed that hopes play a mediating role in the relationship between the core self-evaluation, positive emotion and optimism with meaning in life. The findings supported the appropriate fitness of the hypothetical structure of the research variables, and the results showed a significant correlation between the core self-evaluation, meaning in life, positive emotion and optimism. Conclusion: According to the findings, it can be said that the variables of hope, the core of their evaluation, positive emotion and optimism play an important role in the process of meaningfulness of students. These results, along with the confirmation of previous findings, have practical implications for enhancing hope students'.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله core self-evaluation, positive emotion, optimism, meaning in life, hope
نویسندگان مقاله ندا قاسمی | neda ghasemi
university of lorestan
دانشگاه لرستان

میترا گودرزی | mitra goudarzi
university of lorestan
دانشگاه لرستان

محمدعلی سپهوندی | Mohammad Ali Sepahvandi
university of lorestan
دانشگاه لرستان

سیمین غلامرضایی | simin gholamrezaie
university of lorestan
دانشگاه لرستان

نشانی اینترنتی http://edcbmj.ir/browse.php?a_code=A-10-1957-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده سایر موضوعات
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی اصیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات