انجام پذیرفت. نتایج: تغییرات بیان پروتئینهای HNF-4α و G6Pase بین دو گروه دیابتی هوازی و کنترل دیابتی تفاوت معنی داری نداشت. همچنین تمرین هوازی باعث کاهش معنیدار گلوکز سرمی، افزایش معنیدار سطوح انسولین و کاهش شاخص مقاومت به انسولین در گروه تمرین هوازی نسبت به گروه کنترل شد. نتیجهگیری: بر اساس نتایج تحقیق، ساز و کارهای درگیر در بهبود نیمرخ گلیسمیک با تمرینات هوازی در شرایط دیابتی را نمیتوان به تغییر در بیان ژنهای HNF-4α و G6Pase نسبت داد.