این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دانشور پزشکی، جلد ۲۷، شماره ۲، صفحات ۲۷-۴۰
عنوان فارسی مقایسه تأثیر تمرین تداومی با شدت متوسط (MICT) و تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر ساختار بیضه، سطح سرمی مالون‌دی‌آلدئید‌ و ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی موش‌های صحرایی نر دیابتی
چکیده فارسی مقاله مقدمه و هدف: افزایش مالون‌دی‌آلدئید‌ و کاهش ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی مرتبط با گلوکز خون بالا، مقاومت به انسولین در دیابت نوع 2 موجب تخریب بافت و ساختار بیضه می‌شود. هدف مطالعه حاضر تأثیر شدت‌های مختلف تمرین هوازی بر سطوح سرمی مالون‌دی‌آلدئید‌، ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی و ساختار بیضه موش‌های صحرایی نر دیابتی بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 46 ﺳﺮ موش صحرایی از ﻧﮋاد ویﺴﺘﺎر ﺑﺎ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ وزن 45±205 ﮔﺮم به‌طور ﺗﺼﺎدﻓﯽ در چهار ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل سالم‌ بی تمرین، کنترل دیابتی بی تمرین، دیابتی تمرین تداومی با شدت متوسط (MICT) و دیابتی تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. گروه‌های تمرینی برنامه تمرین را به مدت 10 هفته اجرا کردند. داده‎ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ واریﺎﻧﺲ یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 05/0 بررسی شدند. نتایج: تمرین MICT و HIIT موجب کاهش معنادار قند خون ناشتا، MDA و افزایش معنادار TAC در گروه‌های تمرین دیابتی نسبت به گروه کنترل دیابتی شد (05/0≥P < /span>). 10 هفته تمرین MICT و HIIT موجب ﺑﻬﺒـﻮد ساختار بیضه بویژه حجم لوله‌های منی ساز، حجم کل بیضه، حجم بافت بینابینی، قطر لوله منی ساز و وزن بیضه چپ در گروه‌های تمرین دیابتی نسبت به گروه کنترل دیابتی شد (05/0≥P < /span>). بین تغییرات حاصل شده دو روش تمرینی MICT و HIIT تفاوت معناداری در متغیرهای وابسته مشاهده نشد (05/0≤P < /span>). نتیجه‌گیری: به نظر می‎رسد دو روش تمرینی MICT و HIIT از طریق کاهش قند خون، شاخص مقاومت به انسولین و سطح سرمی MDA و TAC، ﺗأﺛﯿﺮات مثبت در ﺑﻬﺒـﻮد ساختار بیضه موش‌های صحرایی دیﺎﺑﺘـﯽ ﺷﻮد. با این دو روش تمرینی تأثیرات متفاوتی در متغیرهای ذکر شده نداشتند. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دیابتی نوع 2، مالون‌دی‌آلدئید‌، ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی، فعالیت بدنی، موش صحرایی،
عنوان انگلیسی Comparison of the effect of moderate-intensity interval training (MICT) and high-intensity interval training (HIIT) on testicular structure, serum level of malondialdehyde and total antioxidant capacity of male diabetic rats
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: An increase in malondialdehyde and a decrease in the total antioxidant capacity associated with high blood glucose and insulin resistance in type 2 diabetes cause damage to the testicular tissue and structure. The aim of this study was to evaluate the effect of different aerobic training intensities on serum levels of malondialdehyde, total antioxidant capacity and testicular structure in male diabetic rats. Materials and Methods: In this study, 46 Wistar rats with an average weight of 205‏±‏45 grams were randomly assigned into four groups: healthy control, control of diabetic, diabetic with moderate-intensity interval training (MICT) and diabetic with high-intensity interval training (HIIT). The training groups trained the exercise program for 10 weeks by treadmill and their blood serum and testis tissue were collected after the last training session. Data were analyzed using one-way ANOVA and Tukey post-hoc test at a significance level of 0.05%. Results: MICT and HIIT training caused a significantly decreased fasting blood glucose and MDA and significantly increased TAC in diabetic training groups compared to diabetic control group (p< 0.05). Also, 10 weeks of MICT and HIIT training improved the testicular structure, especially the testis volume, seminiferous tubules volume, interstitial tissue volume and left testicle weight in diabetic training groups compared to the control group (p< 0.05). There was also no significant difference between the changes for the two methods of MICT and HIIT exercises regarding dependent variables. Conclusion: It seems that two methods of MICT and HIIT training by reducing blood glucose, insulin resistance index and serum level of MDA and enhancement of TAC have positive effects on the improvement of testicular structure in diabetic rats. With these two methods of training, there were no different effects on mentioned variables.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله دیابتی نوع 2, مالون‌دی‌آلدئید‌, ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی, فعالیت بدنی, موش صحرایی
نویسندگان مقاله محمد پرستش |
گروه فیزیولوژی و آسیب‌شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران

زهرا یوسفوند |
گروه فیزیولوژی و آسیب‌شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران

سمیرا مقدسی |
2- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه اراک، اراک، ایران

نشانی اینترنتی http://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1869_327a2f0b4d4ba72eea73373b9aac78a7.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات