این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دانشور پزشکی، جلد ۲۶، شماره ۶، صفحات ۹-۱۸
عنوان فارسی بررسی نقش نانوذره کیتوزان (Chitosan) همراه شده با پروتئین‌های ترشحی-تراوشی لیشمانیا ماژور بر میزان اپوپتوز ماکروفاژهای موشی حساس شده با انگل
چکیده فارسی مقاله مقدمه و هدف: لیشمانیوز یک معضل بهداشت عمومی است که توسط گونه­ های مختلف لیشمانیا ایجاد می­شود. القای اپوپتوز در ماکروفاژهای آلوده از مکانیسم­های اصلی فرار انگل از سیستم ایمنی است. جلوگیری از اپوپتوز و تقویت توانایی کشندگی ماکروفاژها می­تواند در درمان و یا کنترل لیشمانیوز موثر باشد. در این مطالعه اثر نانوذره کیتوزان همراه شده با پروتئین­های ترشحی-تراوشی لیشمانیا ماژور بر میزان اپوپتوز ماکروفاژها در مواجهه با لیشمانیا بررسی شده است. مواد و روش­ها: پروتئین­های ترشحی-تراوشی از سوپرناتانت کشت لیشمانیا ماژور جدا شد. محدوده­ وزن مولکولی پروتئینی و غلظت آن به روشSDS-PAGE و برادفورد تعیین گردید. آنتی­­ژن­ها با نانوذره کیتوزان همراه شدند. همراه شدن آنتی­ژن و نانوذره به روش FTIR تـأیید گردید. سمیت نانوذره بر ماکروفاژها به روش تست MTT تعیین گردید. موش­های آزمون در روزهای 0،10،21 به صورت داخل صفاقی با پروتئین­های ترشحی-تراوشی لیشمانیا ، نانوذره کیتوزان و پروتئین­های ترشحی-تراوشی لیشمانیا همراه شده با نانوذره کیتوزان تیمار شدند. بعد از 28 روز ماکروفاژها جدا شده و درصد اپوپتوز آن­ها در حضور و عدم حضور انگل به روش فلوسیتومتری بررسی گردید. نتایج: بیشینه تولید پروتئین­های ترشحی-تراوشی لیشمانیا ماژور 72 ساعت بعد از کشت انگل است. پروتئین­ها در محدوده 110-35 کیلودالتون قرار دارند. در غلظت 250 μg/ml بیشترین درصد همراهی با نانوذره برابر%76 دیده می­شود. نتایج MTT عدم سمیت تمامی غلظت­های نانوذره کیتوزان همراه شده با پروتیین های ترشحی-تراوشی را تایید کرد. نتایج حاصل از سنجش اپوپتوز به روش انکسین نشان داد که میزان اپوپتوز در ماکروفاژهای تیمار شده با نانوذره کیتوزان و کیتوزان همراه شده با پروتیین‌های ترشحی-تراوشی به طور معنی داری (P≤0.05) از ماکروفازهای تیمار نشده کمتر است. نتیجه­گیری: کیتوزان همراه شده با پروتئین­های ترشحی-تراوشی لیشمانیا می­تواند از راه کاهش اپوپتوز، توانایی ماکروفاژهای آلوده را در حذف انگل افزایش دهد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پروتئین‌های ترشحی-تراوشی، کیتوزان، لیشمانیا ماژور، اپوپتوز، ماکروفاژ،
عنوان انگلیسی Studying the role of chitosan nanoparticle loaded with Leishmania major Secretory and excretory antigens on the number of apoptotic macrophages in parasite sensitive mouse.
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: Leishmaniasis is a public health problem caused by different types of Leishmania. The induction of apoptosis in infected macrophages is one of the main mechanisms for the escape of the parasite from the immune system. Preventing apoptosis and enhancing the ability to kill macrophages can be effective in treating or controlling leishmaniasis. In this study, the effect of chitosan nanoparticle loaded with Leishmania major secretory and excretory antigens on the number of apoptotic macrophages on exposure to Leishmania was investigated. Materials and Methods: Secretory and excretory proteins were isolated from the supernatant of the Leishmania major. The protein molecular weight range and its concentration were determined by SDS-PAGE and Bradford method. Proteins were coupled with chitosan nanoparticles. The coupled proteins and nanoparticles were confirmed by FTIR. The nanoparticle toxicity on macrophages was determined by MTT assay. Rats were treated intraperitoneally with protein, nanoparticle, protein coupled with nanoparticles on days 0, 10, and 21. After 28 days, the macrophages were isolated and their apoptosis percentage in presence and absence of parasites was investigated by flow cytometry. Results: The maximum production of Leishmania major secretory and excretory proteins was 72 hours after parasite culture. Proteins were in the range of 35-110 kDa. At a concentration of 250 μg/ml, the highest percentage of nanoparticles was 76%. The results of the MTT confirmed non-toxicity of all chitosan concentrations coupled with Leishmania major secretory and excretory proteins. The results of apoptotic measurements by Annexin showed that apoptosis in macrophages treated with chitosan and chitosan coupled with Leishmania major secretory and excretory proteins was significantly (p< 0.05) less than untreated macrophages. Conclusion: Chitosan coupled with Leishmania major secretory and excretory proteins can increase the ability of infected macrophages to remove parasites by reducing apoptosis.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله پروتئین‌های ترشحی-تراوشی, کیتوزان, لیشمانیا ماژور, اپوپتوز, ماکروفاژ
نویسندگان مقاله الهام فیض‌آبادی |
گروه ایمنی شناسی پزشکی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس

احمد زواران حسینی |
گروه ایمنی شناسی پزشکی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس

سارا صعودی |
گروه ایمنی شناسی پزشکی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس

آرزو خسروجردی |
گروه ایمنی شناسی پزشکی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس

نشانی اینترنتی http://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1856_de23cf48020fc82e07b65435521664c8.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات