)؛ اما فقط در گروه تمرین + چای سبز تفاوت معنیداری در میزان IL-6 سرم مشاهده گردید (009/0p=). نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان میدهد بین تأثیر مداخلات مختلف اختلاف معنیداری در میزان TNF-α وجود ندارد (089/0=P < /span>، 33/2=F)، اما بین تأثیر مداخلات مختلف اختلاف معنیداری در میزان IL-6 وجود دارد (000/0=P < /span>، 01/8=F). نتایج آزمون تعقیبی توکی در مورد IL-6 نشان داد که اختلاف معنیداری بین گروه کنترل و گروه تمرین + چای سبز (021/0p=)، بین گروه چای سبز و گروه تمرین (001/0p=) و بین گروه تمرین و تمرین + چای سبز (001/0p=) وجود دارد؛ بهعلاوه، درمورد تغییرات انسولین به دنبال مداخلات مختلف، مقدار انسولین سرم در گروه تمرین افزایش معنیداری داشته است (013/0p=). نتیجهگیری: براساس یافتههای پژوهش حاضر بهنظر میرسد مصرف توأمان مکمل چای سبز و انجام تمرینات هوازی میتواند نتایج بهتری بر سطوح سرمی عوامل التهابی زنان چاق دیابتی نوع2 داشته باشد.