این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دانشور پزشکی، جلد ۲۳، شماره ۶، صفحات ۶۱-۷۰
عنوان فارسی اثرات آنتی‌اکسیدانی عصارۀ هیدروالکلی گیاه ماریتیغال (Silymarin) بر پاسخ مارکرهای استرس اکسیداتیو ناشی از یک جلسه فعالیت وامانده‌ساز هوازی در مردان فعال
چکیده فارسی مقاله مقدمه و هدف: ماریتیغال دارای ویژگی‌های آنتی‌اکسیدانی و پایدارکنندۀ غشای سلولی و تنظیم‌کنندۀ نفوذپذیری سلول است. این مطالعه به‌منظور تعیین اثر مکمل‌دهی کوتاه‌مدت عصارۀ دانۀ گیاه ماریتیغال بر پاسخ برخی از مارکر‌های آنتی‌اکسیدانی (GPx وSOD) و شاخص استرس اکسیداتیو (MDA) در سرم مردان فعال، پس از یک جلسه فعالیت وامانده‌ساز هوازی انجام شد. مواد و روش‌‌ها: بیست مرد فعال (با میانگین سنی 11/2± 09/25 سال، درصد چربی 94/1± 56/13 و اکسیژن مصرفی بیشینۀ 88/4 ± 51/50 میلی‌لیتر/کیلوگرم/دقیقه، در قالب طرح‌ نیمه‌‌تجربی و دوسویۀ ‌کور، در دو گروه 10نفری سیلی‌مارین و دارونما (6 میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در روز) قرار گرفتند. پس از مکمل‌دهی 14روزه، آزمودنی‌ها در یک پروتکل فعالیت وامانده‌ساز هوازی (دویدن روی نوارگردان در شیب صفر درجه با شدت 70-65درصد ضربان قلب ذخیره تا حد وامانده‌گی) شرکت نمودند. تغییرات شاخص‌های موردمطالعه، طی چهار مرحله (حالت پایه، پس از دورۀ مکمل‌دهی، بلافاصله و یک ساعت پس از فعالیت ورزشی) اندازه‌گیری شد. نتایج: نتایج حاکی است که مکمل‌دهی 14روزۀ سیلی‌مارین در حالت پایه، موجب افزایش معنی‌دار در ظرفیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی (GPx و SOD) می‌گردد (01/0P≤). ازطرفی، انجام فعالیت وامانده‌ساز هوازی، به‌ترتیب باعث کاهش معنی‌دار توان آنتی‌اکسیدانی و افزایش معنی‌دار شاخص استرس اکسیداتیو (MDA) می‌شود (05/0P≤)؛ درحالی‌که سطوح افزایش‌یافتۀ مارکر‌های استرس اکسیداتیو گروه دارونما، به‌طور معنی‌داری بیشتر از گروه سیلی‌مارین بود (01/0P≤). نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های حاضر می‌توان چنین نتیجه گرفت که احتمالاً مکمل‌دهی سیلی‌مارین می‌تواند با افزایش ظرفیت آنتی‌اکسیدانی پایه، از تغییرات نامطلوب شاخص‌ آسیب استرس اکسیداتیو ناشی از انجام یک جلسه فعالیت وامانده‌ساز هوازی در مردان فعال بکاهد. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سیلی‌مارین، فعالیت هوازی، استرس اکسیداتیو،
عنوان انگلیسی Antioxidative effects of hydroalcoholic extract of silybum marianum (l.) Gaertn (silymarin) on a single session of exhaustive aerobic exercise-induced oxidative stress markers response in active male
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: Silybum marianum has antioxidant, stabilizes cell membranes and regulate cell permeability properties. The aim of this study was to determining the effect of short-term silymarin supplementation on some of antioxidant (GPx and SOD) and oxidative stress (MDA) indices response in serum active men after one-session exhaustive aerobic exercise. Materials and Methods: Twenty active male (mean age 25.09±2.11 years, body fat 13.56±1.94% and VO2max 50.5±4.88 ml/kg-1/min) in a quasi-experimental and double-blind design were divided into two homogeneous supplement and placebo groups of 10 subjects: (6 mg.kg-1.day silymarin or dextrose). After 14-days of supplementation, all subjects were participated in exhaustive aerobic exercise protocol (running on the treadmill at the 0% incline with 65-70% HR reserve until exhaustion). Blood samples were taken at four phases (baseline, after supplementation period, immediately and one hour after the exercise). Results: The results show that the 14-day silymarin intake had significant effect on the basal antioxidative enzymes (GPx and SOD) capacity (p≤0.01). Moreover, exhaustive aerobic exercise in order the significantly reducing antioxidative power (P≤0.05) and significantly increased the oxidative stress markers (MDA) (P≤0.05). However, increased levels of oxidative stress markers of placebo group was significantly more than in the silymarin group (P≤0.01). Conclusion: Our results suggest that increased basal antioxidative capacity following silymarin supplementation can cause decrease of the undesirable alterations of exercise-induced oxidative damage in active male.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله سیلی‌مارین, فعالیت هوازی, استرس اکسیداتیو
نویسندگان مقاله علیرضا استادرحیمی |
استاد مرکز تحقیقات علوم تغذیه، دانشگاه علوم‌ پزشکی تبریز، تبریز، ایران

بهرام جمالی‌قراخانلو |
دانشجوی دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی، مدیریت تربیت بدنی، دانشگاه علوم ‌پزشکی تبریز، تبریز، ایران

علی ضرغامی‌خامنه |
دانشجوی دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، ایران

بهروز حیدری |
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

نشانی اینترنتی http://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1715_6d2766da6cde2b5b290c6592c76a82e0.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات