این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دانشور پزشکی، جلد ۲۲، شماره ۲، صفحات ۱۷-۲۲
عنوان فارسی برآورد خطای پیش بینی برای وضعیت بقا و کاربرد آن درتحلیل بقای بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ
چکیده فارسی مقاله مقدمه: سرطان روده بزرگ جزء سرطان‌های شایع و کشنده‌ است و پیش‌بینی این که افراد در آینده چه وضعیتی دارند اهمیت زیادی دارد و نتیجتا ارزیابی پیش‌بینی نیز بسیار مهم می‌باشد. هدف از این مقاله برازش مدل کاکس و شناسایی عوامل مؤثر بر پیش‌بینی وضعیت بقای بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ و مقایسه مدل کاکس با منحنی کاپلان مایر با استفاده از تابع زیان برایر است. مواد و روش‌ها: طی سال‌های 1380 تا 1385 تعداد 724 بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ به بیمارستان طالقانی شهر تهران مراجعه نمودند و حداقل 5 سال پیگیری شدند. برای تعیین عوامل مرتبط با وضعیت بقای سرطان کولورکتال مدل‌رگرسیونی کاکس به داده‌ها برازش داده شد و این مدل‌ با منحنی کاپلان مایر به وسیله برآورد خطای پیش بینی به روش تابع زیان برایر مقایسه شد. یافته‌ها: از 724 بیمار،422(3/58%) نفر مرد و 302(7/41%) نفر زن بودند. 177(4/24%) از بیماران فوت کردند که 65% آن‌ها مرد بودند. میانگین سنی این بیماران 81/14±03/53 بود. میانه بقای بیماران 3/23±104 ماه بود. وضعیت بقای بیماران با عوامل جنس (058/0p=)و اندازه تومور (017/0p=) ارتباط داشت. و مقدار زیان(ریسک) برایر مدل کاکس در بعضی از زمان‌ها کمتر از منحنی کاپلان مایر شد. بحث و نتیجه گیری: وجود متغیرهای کمکی و استفاده از مدل‌ها در پیش‌بینی وضعیت بقای افراد مؤثر است. در این مطالعه برازش مدل کاکس و وجود متغیرهای کمکی باعث کاهش خطای پیش‌بینی شد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مدل مخاطره متناسب کاکس، منحنی کاپلان مایر، خطای پیش‌بینی، سرطان روده بزرگ،
عنوان انگلیسی Estimation Of Prediction Error For Survival Status With Application In Colorectal Cancer
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Colorectal cancer is one of the most widespread and killer among cancers. It is important that we predict what status people have in the future. The purpose of this study was comparison of the Cox model and Kaplan-Meier curve with IBS and also identifying the factors about predicted survival time of patients with colon cancer. Materials & Methods: This paper is related to colorectal cancer patients in Tehran Taleghani Hospital that at least were followed up for five years. These patients consulted to Taleghani Hospital from 1380 to 1385 and their information was recorded in the cancer section of Digestion Research Center and at least was followed up for five years. The Cox Proportional Hazards model and Kaplan- Meier curve were used for prediction of survival status in different times and these were compared with estimation of prediction error by IBS method. Findings: Among 724 patients there was 422 men (58.3%) and 302 wemon(41.7%). Total of 177 patients were died among them 65% were men. Survival median of patients was 104±23.3. : Cox model showed significant relation between size of tumor and sex with survival time. Sometimes, prediction error with IBS method for Cox model was less than Kaplan-Meier curve and Cox model is more perfect for these data. Discussion & Conclusion: Presence of covariates and the use of models in predicting survival of patients is effective. In this study, the presence of covariates and Cox model reduces the prediction error.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله مدل مخاطره متناسب کاکس, منحنی کاپلان مایر, خطای پیش‏بینی, سرطان روده بزرگ
نویسندگان مقاله محمودرضا گوهری |
گروه آمار و ریاضی ، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران

احمدرضا باغستانی |
گروه آمارزیستی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی،تهران

آرزو اروجی |
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشکده پیراپزشکی، گروه آمارزیستی،تهران

محمدامین پورحسینقلی |
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی،تهران

نشانی اینترنتی http://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1622_bdf89b44ffc638bffdd430e7096ac9f3.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات