این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دانشور پزشکی، جلد ۱۸، شماره ۲، صفحات ۲۹-۳۶
عنوان فارسی بررسی هیستولوژیک و هیستومرفومتریک استخوان‌سازی در مجاورت ایمپلنت تیتانیوم با و بدون Bio-oss در فضای مدولاری درشت‌نی خرگوش
چکیده فارسی مقاله مقدمه و هدف: امروزه مواد زیست سازگار مختلفی برای بازسازی ضایعات استخوانی ارائه شده‌اند، یکی از این مواد Bio-oss است که به عنوان یک جایگزین استخوان استفاده می‌شود. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی عملکرد این ماده در فضای مدولاری استخوان درشت‌نی خرگوش در کنار ایمپلنت تیتانیوم انجام گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، 12 خرگوش سفید نیوزیلندی انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. این گروه‌ها براساس فواصل زمانی خاص، به دو زیر گروه 3 تایی تقسیم شدند. در هر خرگوش، سوراخی به قطر ایمپلنت در بخش فوقانی درشت‌نی با مته ایجاد شد. در گروه مورد، حفره، با Bio-oss پر و سپس کاشت ایمپلنت انجام گرفت. در گروه شاهد، تنها از ایمپلنت استفاده شد. با گذشت 8 و16 هفته. نمونه‌های استخوانی با روش Undecalcified Resin Section آماده و مورد ارزیابی هیستولوژیک، هیستومورفومتریک و آماری قرار گرفتند. نتایج: پس از 8 هفته، در گروه شاهدَ، میانگین اتصال ایمپلنت به استخوان ( BIC ) و نسبت سطح استخوان نابالغ به سطح کل استخوان جدید به ترتیب به 3/5 درصد و 3/94 درصد و در گروه مورد، به 4/21 درصد و 7/84 رسید. پس از 16 هفته، متغیرهای ذکر شده فوق، به ترتیب درگروه شاهد به 7/9 درصد و6/73 درصد و در گروه مورد به 4/49 درصد ( p < 0.005 ) و7/51درصد( p < 0.05 ) رسید. نتیجه‌گیری: Bio-oss ، قدرت استخوان‌سازی در فضای مدولاری استخوان درشت‌نی را دارد و سبب پایداری ایمپلنت می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بایواوس، ایمپلنت تیتانیوم، فضای داخل مدولا، هیستولوژی، هیستومورفومتری،
عنوان انگلیسی Histological and histomorphometrical study on bone formation around titanium implant with and without Bio-oss in medullary space of rabbit’s tibia
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: Nowadays, various biomaterials have been presented for regeneration of osseous defects and Bio-oss is one of them. The objective of this study was evaluation of Bio-oss function in intramedullary space of rabbit`s tibia near titanium implant. Materials and Methods: In this study, 12 white New Zealand rabbits were selected and randomly divided into control and experimental groups. These groups based on defined periods were subdivided into 2 triple groups. A defect was made by drilling proximal tibia of each rabbit. The size of defect was equal to implant diameter. In experimental group, at first, defects were filled with Bio-oss and then titanium implants were placed. In control group, only implants were inserted. After 8 and 16 weeks, bone tissue specimens were prepared through undecalcified resin section method and evaluated histologically, histomorphometrically and statistically. Results: After 8 weeks, mean of bone to implant contact (BIC) and the ratio of immature bone surface area to total new bone surface area reached to 5.3% and 94.3% in control group and to 21.4% and 84.7% in experimental group respectively. After 16 weeks, above-mentioned variables reached to 9.6% and 73.6% in control group and to 49.4% and 51.7% in experimental group respectively (p < 0.05). Conclusion: Bio-oss could have the bone-healing capacity in medullary space of tibia and could increase the stabilization of titanium implant.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله بایواوس, ایمپلنت تیتانیوم, فضای داخل مدولا, هیستولوژی, هیستومورفومتری
نویسندگان مقاله دکتر مهدی مرجانی |


دکتر رضا صداقت |


دکتر شهرام نامجوی نیک |


امیر صیاد شیرازی |


فهیمه روحی تروجنی |


دکتر کاوه قلعه گلاب |


نشانی اینترنتی http://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1413_bbea1e620eaaee8ffd98eb94b7c08788.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات