این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دانشور پزشکی، جلد ۱۶، شماره ۳، صفحات ۶۷-۷۲
عنوان فارسی بررسی دیدگاه و عملکرد پزشکان درباره کاربرد دعا در درمان
چکیده فارسی مقاله مقدمه و هدف: دعا به عنوان یکی از رویکرد‌های مکمل در ارتقای سلامت در سطح جهان مطرح است. مطالعه حاضر با توجه به جایگاه ویژه دعا در طب سنّتی و اسلامی، به هدف تعیین دیدگاه و عملکرد پزشکان در خصوص «دعا» طراحی و اجرا شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع مقطعی بوده و در سال 1387 انجام شده است. در این مطالعه 131 نفر از پزشکان شهر تهران با نمونه‌گیری آسان وارد مطالعه شدند. داده‌ها با پرسش‌نامه خودایفایی جمع‌آوری شده و تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار آماری SPSS انجام شد. یافته‌ها: پزشکان مورد مطالعه شامل 7/52 درصد مرد و 3/47 درصد زن با میانگین سنی 9 ± 4/38 سال بودند. از پزشکان مورد مطالعه، 5/94 درصد عنوان کردند، در مواردی به عنوان پزشک برای بهبودی بیماران خود دعا کرده‌اند. 3/31 درصد از پزشکان اظهار کردند که بیمارانشان «اغلب» از آنان می‌خواهند برای بهبودی آن‌ها دعا کنند و 8/58 درصد نیز بیان کردند که این درخواست «گاهی» مطرح شده است. از کل پزشکان تحت مطالعه فقط 1/7 درصد معتقد بودند که دعا نمی‌تواند در روند درمان بیماری مؤثر باشد و فقط 5/2 درصد پزشکان در خصوص چگونگی کاربرد دعا در درمان بیماران، دوره آموزشی دیده بودند. نتیجه‌گیری: بیشتر پزشکان مورد مطالعه برای بیماران خود دعا می‌کردند و در بسیاری از موارد نیز بیماران از آن‌ها درخواست دعا کرده بودند. بنابراین به نظر می‌رسد، چگونگی کاربرد علمی و عملی دعا در حوزه سلامت نیازمند توجه ویژه‌ای است تا بتوان طبق برنامه‌ای جامع، زمینه احیای این شاخه از طب اسلامی را فراهم کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دعا، دعا درمانی، سلامتی، پزشکان، اخلاق پزشکی، طب اسلامی،
عنوان انگلیسی Using Prayer in Clinical Practice: A Survey on Iranian Physicians’ Views and Practices
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective : Prayer is one of the most common complementary approaches throughout the world and is highly valued in traditional Islamic medicine in Iran. The aim of this study was to explore the views and practices of physicians on using prayer in the clinical practice, in Tehran, Iran. Materials and Methods: In a cross-sectional study in the year 2008, a convenience sample of 131 physicians were included in this survey. Data were collected using a structured self-administered questionnaire. SPSS was used to analyze the data. Results: Of participants, 52.7 percent were male with the mean age of 38.4±9 years. About 94.5 percent of physicians said that at times they themselves prayed for their patients. About 31.3% said that their patients "often" requested them to pray for them and 58.8% said they have “occasionally” been asked. About 7.1 percent asserted that they believed prayer could not improve the medical condition of the patients. Moreover, only 2.5 percent said they were taught to pray for health improvement through educational courses. Conclusion: The majority of surveyed physicians would pray for their patients and frequently, the patients had asked them to do so. Developing practical approaches to incorporate prayer into medical practice should be paid attention to. A structured and systematic program based on the results of this study and related investigations can lead to scientific re-introduction of this aspect of Islamic and traditional practice in health promotion.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله دعا, دعا درمانی, سلامتی, پزشکان, اخلاق پزشکی, طب اسلامی
نویسندگان مقاله دکتر ژیلا صدیقی |


اکرم جهانگیر |


دکتر مژگان کاربخش |


دکتر فرزانه مفتون |


دکتر شهناز خدایی |


دکتر ایرج حریرچی |


نشانی اینترنتی http://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1338_5ed413ea053a2ff320ee372fff7034b1.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات