این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دانشور پزشکی، جلد ۱۵، شماره ۵، صفحات ۳۱-۳۸
عنوان فارسی شناسایی مقاومت به موپیروسین در سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیماران ۴ بیمارستان دانشگاهی تهران با روش PCR
چکیده فارسی مقاله مقدمه و هدف: موپیروسین که یک آنتی‌بیوتیک ممانعت‌کننده از عمل آنزیم ایزولوسیل- tRNA سنتتاز باکتریایی است، برای درمان عفونت‌های پوستی استافیلوکوکی و نیز حذف ناقلی بینی با استافیلوکوکوس اورئوس مصرف می‌شود. سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به موپیروسین در بسیاری از نقاط جهان دیده شده‌اند، ولی گزارشی از ایران در این مورد وجود ندارد. در این بررسی با استفاده از روش‌های فنوتیپی (دیسک دیفیوژن و E-test ) به همراه واکنش زنجیره پلی‌مرازی ( PCR ) وجود سویه‌های مقاوم به موپیروسین در سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیماران در شهر تهران مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: برای تأیید هویت سویه‌های جدا شده در آزمایشگاه‌های 4 بیمارستان دانشگاهی در شهر تهران به‌عنوان استافیلوکوکوس اورئوس از روش‌های متداول (رنگ‌آمیزی گرم و آزمایش‌های کاتالاز، کوآگولاز روی لام و داخل لوله، DNase و تخمیر مانیتول) به همراه روش PCR برای ژن femB که اختصاصی استافیلوکوکوس اورئوس است استفاده گردید. حضور ژن mupA که سبب مقاومت به موپیروسین می‌شود با استفاده از روش PCR تعیین شد. همچنین از دیسک دیفیوژن و E-test برای نشان دادن مقاومت به موپیروسین استفاده گردید. برای تعیین حساسیت آنتی‌بیوتیکی سویه‌ها از روش دیسک دیفیوژن با دستورالعمل CLSI استفاده شد. همچنین برای تعیین حضور ژن mecA که سبب مقاومت به متی‌سیلین و سایر آنتی‌بیوتیک‌های مقاوم پنی‌سیلیناز می‌شود از روش PCR استفاده شد. نتایج: با آزمایش‌های فنوتیپی و PCR ژن femB ، هویت 94 سویه به‌عنوان استافیلوکوکوس اورئوس تأیید گردید. با روش‌های دیسک دیفیوژن و E-test 6 سویه ‌‌استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به موپیروسین بودند که 5 سویه دارای مقاومت پایین و یک سویه دارای مقاومت بالا به موپیروسین بود. از این 6 سویه، در 5 سویه، ژن mupA با روش PCR شناسایی گردید (دارای باند DNA با وزن مولکولی bp456 )، در حالی که در یکی از سویه‌ها این باند دیده نشد. با روش‌های دیسک دیفیوژن و PCR ژن mecA مشخص شد که همه سویه‌های مقاوم به موپیروسین به متی‌سیلین نیز مقاوم هستند. روش دیسک دیفیوژن نشان داد همه سویه‌های مقاوم به موپیروسین به پنی‌سیلین G ، آمپی‌سیلین، اگزاسیلین، سیپروفلوکساسین، تتراسایکلین، تری متوپریم- سولفامتوکسازول، سفوکسیتین، کلیندامایسین و اریترومایسین نیز مقاوم بودند و مقاومت به سایر آنتی‌بیوتیک‌های مورد آزمایش نیز در برخی سویه‌ها دیده می‌شد؛ ولی همه این سویه‌ها به ونکومایسین حساسیت نشان دادند. نتیجه‌گیری: این مطالعه اولین گزارش درباره مقاومت به موپیروسین در سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیماران در تهران است و لزوم انجام مطالعه‌های بیش‌تر برای تعیین انسیدانس این مقاومت را نشان می‌دهد. همچنین ترکیب روش‌های فنوتیپی و PCR برای تشخیص دقیق مقاومت به موپیروسین توصیه می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله استافیلوکوکوس اورئوس، موپیروسین، مقاومت، واکنش زنجیره پلی‌مرازی،
عنوان انگلیسی Detection of Resistance to Mupirocin in Staphylococcus aureus Strains Isolated from Patients in Four University Hospitals of Tehran by Polymerase Chain Reaction (PCR) Method
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Mupirocin, an inhibitor of bacterial isoleucyl-tRNA synthetase, has used to treat staphylococcal skin infections as well as to eliminate nasal carriage of Staphylococcus aureus. Mupirocin resistant Staphylococcus aureus strains are seen worldwide but there is no report from Iran. In the present study, by using phenotyping methods (disk diffusion and E-test) in combination with PCR assays, we investigate the presence of mupirocin resistance in Staphylococcus aureus isolated from patients in Tehran . Materials & Methods: C onfirmation of the isolated strains in 4 university hospitals in Tehran as Staphylococcus aureus was done by routine laboratory tests (Gram's stain, catalase, DNase, slide and tube coagulase tests and mannitol fermentation) in combination with PCR method for femB gene, encoding a unique feature to Staphylococcus aureus. Presence of mupA gene, responsible for mupirocin resistance, was determined by PCR method. Disk diffusion and E-test were also used for demonstrating mupirocin resistance. The susceptibility testing of S. aureus isolates were carried out by the disk diffusion method according to the Clinical Laboratory Standards Institute guidelines. Moreover, PCR method was used for detection of mecA gene, which conferring resistance to methicillin and other penicillinase resistant penicillins. Results : Identity of 94 strains as Staphylococcus aureus were confirmed by femA gene PCR and phenotypic methods. Six strains were considered resistant to mupirocin, 5 low-level and 1 high-level resistances to mupirocin. From these 6 strains, mupA gene were shown in 5 strains (DNA band with 456bp molecular weight), and in one strains this band was not detected. All mupirocin resistant strains were methicillin resistant by mecA gene PCR and disk diffusion test. Disk diffusion test had shown all mupirocin resistant strains were resistant to penicillin G , ampicillin, oxacillin, ciprofloxacin, tetracycline, trimethoprim - sulfamethoxazole, cefoxitin, clindamycin and erythromycin and resistance to other examined antibiotics were seen in some strains but all strains were shown susceptibility to vancomycin. Conclusion: This study is the first report about mupirocin resistance in Staphylococcus aureus strains isolated from patients in Tehran and calls further studies for determination the incidence of this resistance. Also, a combination of PCR and phenotypic methods was recommended for a reliable identification of mupirocin resistance in Staphylococcus aureus strains.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله استافیلوکوکوس اورئوس, موپیروسین, مقاومت, واکنش زنجیره پلی‌مرازی
نویسندگان مقاله دکتر حوریه صادری |


دکتر پرویز اولیاء |


مهری حبیبی |


نشانی اینترنتی http://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1373_43e1a3824f8a443dd66d961a27164fbf.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات