این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دانشور پزشکی، جلد ۱۵، شماره ۳، صفحات ۴۵-۵۴
عنوان فارسی مقایسه اثر واکسیناسیون BCG استنشاقی با تزریق زیرپوستی بر تولید نیتریک اکساید در ماکروفاژها و میزان نهفتگی انگل در بدن موش BALB/c آلوده به لیشمانیا ماژور
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: در این بررسی اثر واکسیناسیون BCG استنشاقی و زیرپوستی بر تولید نیتریک اکساید توسط ماکروفاژهای صفاقی و نهفتگی انگل در کبد و طحال موش BALB/c آلوده به لیشمانیا ماژور مقایسه شد. روش بررسی: گروه‌های 20 تایی از موش‌های حساس BALB/c 6-8 هفته‌ای را با واکسن BCG در دزهای مناسب از مسیر استنشاقی و زیرپوستی واکسینه گردید. یک ماه بعد به گروه‌های آزمایش واکسن لیشمانیا ماژور اتوکلاو شده به همراه آلوم ( ALM+alum ) به شکل زیرپوستی تزریق شد. پس از تزریق یادآور (21 روز بعد) موش‌ها با تزریق 105 انگل لیشمانیا ماژور در ناحیه کف پا آلوده شدند و پیشروی زخم به طور هفتگی در آن‌ها بررسی گردید. در ادامه کارایی واکسن BCG با بررسی پاسخ ازدیاد حساسیت تأخیری سنجیده شد. میزان تولید نیتریک اکساید در محلول رویی کشت ماکروفاژ به روش گریس اندازه‌گیری شد. میزان نهفتگی انگل نیز در طحال و کبد موش‌های آلوده با سنجش نهفتگی انگل در هفته‌های مختلف پس از آلوده‌سازی تعیین گردید. یافته‌ها: تحریک سیتم ایمنی پس از واکسن BCG در هر دو گروه به شکل افزایش پاسخ ازدیاد حساسیت تأخیری بررسی شد. سه هفته پس از آلوده‌سازی با انگل لیشمانیا در هر دو گروه واکسن BCG ، تحریک تولید نیتریک اکساید صورت گرفت. اما تولید نیتریک اکساید در گروه‌های واکسن BCG نوسان زیادی داشت و پایدار نبود و منجر به غلبه بیماری در هر دو گروه گردید. نتایج به دست آمده از میزان نهفتگی انگل نشان می‌دهد که گرچه هر دو مسیر استنشاقی و زیرپوستی می‌تواند باعث فعالیت سیستم ایمنی گردد ولی در نهایت باعث ایجاد مقاومت در میزبان نمی‌شود. لازم به ذکر است تفاوت معناداری (05/0 p ≤ ) بین دو روش واکسیناسیون استنشاقی و زیرپوستی وجود ندارد. نتیجه‌گیری: واکسیناسیون BCG استنشاقی و زیرپوستی تفاوت معناداری در میزان تولید نیتریک اکساید توسط ماکروفاژهای صفاقی، نهفتگی انگل و مقاومت میزبان نداشتد. لذا پیشنهاد می‌شود بررسی‌های بیش‌تری از حیث نوع و جمعیت سلول‌های T فعال شده در اعضای لنفی مختلف انجام شود تا مقایسه بهتری از دو مسیر واکسیناسیون به عمل آید. به هر حال روش استنشاقی واکسیناسیون دارای مزیت خاصی است و می‌تواند به پیشگیری از شیوع بیمارهای خطرناکی چون HIV کمک کند. چنانچه کارایی این واکسن‌ها بهبود یابد می‌توانند به سهولت جایگزین روش‌های مرسوم شوند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله لیشمانیا ماژور، BCG، واکسیناسیون استنشاقی، نیتریک اکساید، نهفتگی انگل،
عنوان انگلیسی Comparison between the Effect of Intranasal and Subcutaneous BCG Immunization on Nitric Oxide Production in Macrophages and Parasite Burden in Infected BALB/c Mice with Leishmania Major
چکیده انگلیسی مقاله Objective: In this research, the effect of intranasal and subcutaneous BCG vaccination was compared on nitric oxide production by peritoneal macrophages and the load of parasite burden in liver and spleen of infected BALB/c mice. Materials & Methods: Twenty male 6-8 weeks old BALB/c mice were vaccinated with appropriate dose of BCG through intranasal and subcutaneous routs. They received autoclaved Leishmania major plus alum (ALM+alum) subcutaneously one month later. After 21 days mice were challenged with the injection of 105 Leishmania major in the hind footpad and lesion development evaluated weekly. Efficacy of BCG vaccine determined by delayed type hypersensitivity assay. The amount of nitric oxide production in supernatant of macrophage culture was determined by Gries method and the load of parasite in liver and spleen was measured by parasite burden assay at different time periods. Results: Stimulatory effect of BCG on immune system observed in both group vaccinated according to delayed type hypersensitivity response. Three weeks after challenge, nitric oxide production increased in both BCG vaccinated groups. But afterwards, BCG vaccinated groups had a considerable level of variations in nitric oxide production that finally tend to disease overcome in both BCG vaccinated groups. According to results of parasite burden, we found that in spite of the activation of both intranasal and subcutaneous routes of BCG vaccination against leishmaniasis, the infected host failed to overcome disease. In addition there was no significant difference between intranasal and subcutaneous routes of immune stimulation outcome (p≤0.05). Conclusion: There was no difference between intranasal and subcutaneous routes of BCG vaccination on nitric oxide production, parasite burden and host resistance. To have a good comparison for these two routes of vaccination, more studies about the kind and population of activated T cells is necessary. However, mucosal route of vaccination has a permanent advantage and can help to the prevention of dissemination of dangerous disease like HIV through infected needles. Mucosal vaccines can replace easily with common vaccination procedure, after efficacy improvement.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله لیشمانیا ماژور, BCG, واکسیناسیون استنشاقی, نیتریک اکساید, نهفتگی انگل
نویسندگان مقاله سارا صعودی |


دکتر احمد زواران‌حسینی |


دکتر سیما رافتی |


دکتر رضا هاشمی‌فشارکی |


دکتر کسری اسماعیل‌نیا |


سیدمحمود هاشمی |


نشانی اینترنتی http://daneshvarmed.shahed.ac.ir/article_1394_a4575c38623800caa9f0bb0158662f6a.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات