این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهشنامه انقلاب اسلامی، جلد ۶، شماره ۱۹، صفحات ۱-۱۹
عنوان فارسی مردم سالاری دینی در گفتمان اسلام سیاسی؛ بررسی اندیشه امام خمینی(ره) و ابوالاعلی مودودی
چکیده فارسی مقاله باور به جامعیت دین اسلام در تنظیم قواعد زندگی سیاسی باعث شده مساله نظام سیاسی مطلوب دال مرکزی گفتمان اسلام سیاسی باشد. امام خمینی(ره) و ابوالاعلی مودودی از جمله اندیشمندان مهم جریان اسلام سیاسی هستند که مساله نظام سیاسی مطلوب در کانون توجه آنها بوده است. این دو اندیشمند اسلامی در دوره زمانی مشابهی زندگی می‌کردند،‌ هر دو بحران استعمار خارجی و استبداد داخلی را درک می‌کردند،‌ بنابراین طبیعی بود تامل در مورد مدل نظم سیاسی مطلوبی که جهان اسلام را از بحران رها سازد،در کانون اندیشه ورزی آنان قرار داشته باشد. فرض این مقاله این است که علی‌رغم ابتنای بنیان های فکری این دو اندیشمند بر مبانی گفتمانی دو جریان متفاوت اسلام گرایی یعنی شیعه و اهل سنت، بحران جوامع اسلامی افق معنایی این دو اندیشمند مسلمان را همسو نموده به گونه ای که مبانی یکسانی را برای حکومت در نظر گرفته اند و الگویی از نظام سیاسی را می توان از اندیشه های سیاسی آنان استخراج کرد که با آنچه شاخص های مردم‌سالاری دینی است مطابقت دارد: هر دو به حاکمیت قوانین الهی در حکومت اعتقاد راسخ دارند؛‌ هر دو «اقتدار جمعی» و «مشارکت عمومی» را می‌پذیرند و شورا را به عنوان مهمترین سازوکار تصمیم سازی و ساختار سازی در نظام اسلامی مورد تاکید قرار می دهند. در این پژوهش با استفاده از نظریه بحران توماس اسپریگنز، اندیشه سیاسی امام خمینی(ره) و ابوالاعلی مودودی از دو منظر فرم و محتوا در مورد الگوی نظام سیاسی بررسی و مقایسه می شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Religious democracy In political Islam: explore and compare political ideas Of Imam Khomeini and Abula’la Maududi
چکیده انگلیسی مقاله ‌ Religious democracy In political Islam: explore and compare political ideas Of Imam Khomeini and Abula’la Maududi Hamdallah.akvani,Faculty Member in Department of Political Science of Yasouj University, Yasouj, Iran Zeinab Shekooh Mansourkhani, M.A Degree in Political Sciences of Yasouj University, Yasouj, Iran Given the comprehensiveness of Islam in establishing life rules, optimal political system has been the Nodal Point in the discourse of political Islam. Among others, Imam Khomeini and Abula’la Maududi are significant theorists of such discourse who have focused on the optimum. They both lived in similar periods, experienced external Colonialism and internal Despotism, and thus, not surprisingly, their ideas revolved around the optimum in order to free the Islamic world. This paper assumes hypotheses that although their speculations were founded on two differing Islamic orientations of Shiite and Sunni, the crisis in the Islamic world converged their perspectives so that they set forth the same principles, and that a framework can be built which conforms to Religious democracy: they both strongly believe in the dominance of the divine rules; both accept public legitimacy and participation and stress the role of councils as the main approach in decision-making and structuring in Islamic system. In this study We Apply crisis theory For explore and compare , political ideas of Imam Khomeini and Abula’la Maududi in regard to form and content.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله حمداله اکوانی |
استادیار دانشگاه یاسوج
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه یاسوج (Yasouj university)

زینب شکوه منصورخانی | shokouh mansoorkhani
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه یاسوج
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه یاسوج (Yasouj university)

نشانی اینترنتی http://rjir.basu.ac.ir/article_1579_2ff5f42ae2a19a570f2e7f8b3b4b96e6.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1467/article-1467-249794.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات