این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اعتیاد پژوهی، جلد ۱۵، شماره ۵۹، صفحات ۱۵۷-۱۷۲
عنوان فارسی اثربخشی یک برنامه مبتنی بر ذهن آگاهی بر اهمال کاری و باورهای فراشناختی در افراد وابسته به مواد
چکیده فارسی مقاله هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان ذهن­ آگاهی بر اهمال ­کاری و باورهای فراشناختی در افراد وابسته به مواد بود. روش: پژوهش حاضر نیمه­ آزمایشی با طرح پیش ­آزمون-پس ­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه افراد وابسته به مواد مراجعه­ کننده به مراکز درمان اعتیاد شهر تبریز بود که از آن میان 30 نفر به روش نمونه­ گیری خوشه ­ای انتخاب شد و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه­ ای تمرین ذهن­ آگاهی دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخله­ ای دریافت نکرد. برای جمع­ آوری داده­ ها، پرسش ­نامه اهمال ­کاری و پرسش­ نامه باورهای فراشناختی استفاده شدند. داده­ ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ ها: نتایج نشان داد که برنامه مبتنی بر ذهن ­آگاهی بر کاهش اهمال­ کاری و باورهای فراشناختی تاثیر مثبت معناداری داشت. نتیجه ­گیری: با توجه به تاثیر ذهن ­آگاهی بر کاهش اهمال ­کاری و باورهای فراشناختی، آموزش ذهن­ آگاهی به عنوان درمانی برای بهبود اهمال­ کاری و باورهای فراشناختی افراد وابسته به مواد توصیه می ­شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ذهن آگاهی، اهمال کاری، فراشناخت، اعتیاد
عنوان انگلیسی The Effectiveness of a Mindfulness-Based Program on Procrastination and Metacognitive Beliefs in Substance-Dependent Individuals
چکیده انگلیسی مقاله Objective: The aim of this study was to examine the effectiveness of mindfulness treatment on procrastination and metacognitive beliefs in substance-dependent individuals. Method: The present study was quasi-experimental with pretest-posttest design with a control group. The statistical population of the current study included all substance-dependent individuals referring to addiction treatment centers in Tabriz. Among them, 30 individuals were selected by cluster sampling method and randomly assigned into two 15-people experimental and control groups. The experimental group received 8 sessions of 90-minute mindfulness training and the control group did not receive any intervention. The data were collected using the procrastination questionnaire and the metacognitive beliefs questionnaire. The data were analyzed using multivariate analysis of covariance. Results: The results showed that the mindfulness-based program had a significant positive effect on reducing procrastination and metacognitive beliefs. Conclusion: Given the effect of mindfulness on reducing procrastination and metacognitive beliefs, mindfulness training is recommended as a treatment to improve procrastination and metacognitive beliefs in substance-dependent individuals.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Mindfulness, Procrastination, Metacognition, Addiction
نویسندگان مقاله نیلوفر میکاییلی | Nilufar Mikaili
University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
گروه روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

نسرین رهبری غازانی | Nasrin Rahbari Ghazani
Department of Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil
گروه روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

نشانی اینترنتی http://etiadpajohi.ir/browse.php?a_code=A-10-1716-3&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات