این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
اقتصاد فضا و توسعه روستایی، جلد ۱۰، شماره ۳۷، صفحات ۵۹-۷۶
عنوان فارسی قابلیت های سرمایه اجتماعی برای توانمندسازی اقتصادی روستاییان مورد: روستاهای مرزی شهرستان مریوان
چکیده فارسی مقاله کلید فهم اثرات سرمایه اجتماعی بر توانمندسازی اقتصادی این است که اشکال مختلف سرمایه قابلیت تبدیل به یکدیگر را دارند. توانمندسازی اقتصادی روستاییان در منطقه مرزی بخش خاو و میرآباد شهرستان مریوان علاوه بر اینکه همه ضرورت­های توانمندسازی اقتصادی روستاییان در سایر نقاط کشور را دارد از دو ضرورت بسیار مهم دیگر نیز برخوردار می­باشد که عبارتند از ماندگاری روستاییان در روستا و جلوگیری از خالی شدن نوار مرزی که این ضرورت علاوه بر جنبه اجتماعی از جنبه امنیتی نیز حائز اهمیت است. ضرورت دوم مربوط به عدم سوق یافتن جوانان روستایی به سمت کولبری است. سوالات اصلی پژوهش عبارتند از 1) میزان توانمندی اقتصادی روستاییان و سرمایه اجتماعی آنها در چه سطحی می­باشد؟ 2) سرمایه اجتماعی و مولفه­های آن چه رابطه­ای با توانمندی اقتصادی روستاییان دارد؟. مبانی نظری پژوهش متمرکز بر اندیشه بوردیو در زمینه تبدیل اشکال سرمایه­ به یکدیگر است. روش پژوهش پیمایش با ابزار پرسشنامه محقق ساخته می­باشد. جامعه آماری مورد مطالعه روستاییان مناطق روستایی بخش خاو و میرآباد شهرستان مریوان است که با استفاده از نمونه‌گیری خوشه­ای چند مرحله­ای تعداد 483 نمونه انتخاب شد. یافته­های پژوهش نشان می­دهد که سرمایه اجتماعی روستاییان در سطح متوسط به بالا و توانمندی اقتصادی آنها در سطح پایینی قرار دارد. رابطه سرمایه اجتماعی با توانمندی اقتصادی معنادار و معکوس می­باشد. شاخص­های سرمایه اجتماعی برون گروهی روستاییان در سطح متوسط است و رابطه غیرمعنادار و مثبتی با توانمندی اقتصادی دارد در حالی که شاخص‌های سرمایه اجتماعی درون گروهی قوی و رابطه معنادار و معکوسی با توانمندی اقتصادی دارد. بازتولید شدن توانمندی­های پیشین و سنتی در میان روستاییان که به دلیل غلبه سرمایه اجتماعی درون گروهی بر برون گروهی می­باشد سبب شده که سطح مهارت و توانمندی­های جدید در میان روستاییان در سطح پایینی باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سرمایه اجتماعی، توانمندسازی، اقتصاد روستایی، اشکال سرمایه، بخش خاو ومیرآباد
عنوان انگلیسی Capabilities of Social Capital for Economic Empowerment of Villagers Case: Border Villages of Marivan County
چکیده انگلیسی مقاله Introduction Social capital is a way of economic empowerment of local and rural communities with which they can overcome the poverty in these communities. Bourdieu underscores the convertibility of various forms of capital and the final alteration of all forms of capital into economic capital. He believes that among all types of capital, economic capital has the ability to convert to other capitals easily and quickly. However, social capital is no only difficult to convert, but also it cannot be easily used as a direct alternative for other forms of capital. Actors can have direct access to economic resources and capital through social capital. In developing countries such as Iran especially in rural areas, social capital as an independent variable and its effects on economic empowerment or as Bourdieu argues the conversion of social capital into economic capital has been less investigated. This must be also the case for the areas in border of Marivan County. A large part of the borderline region of Marivan County in Kurdistan Province includes the villages of Khav and Mirabad Districts. Economic empowerment is crucial for these villages to maintain their population and hence the border security particularly for the piggyback cross-border smuggling phenomenon.  Accordingly, economic empowerment of the border villagers of Marivan County is an absolute necessity. The main questions of this study are: 1. What is level the economic empowerment of villagers and their social capital? 2. What is the relation of social capital to economic empowerment of the villagers? Methodology A survey method was used for a quantitative data collection by a questionnaire. The statistical population of the study is the villages of Khav and Mirabad District of Marivan County in Kurdistan Province. Khav and Mirabad District comprises one rural district including 39 villages, 32 of which are inhabited. Khav and Mirabad District is located in the west of Marivan County and the Iran-Iraq border.  The samples were selected by multi-stage cluster sampling. From a total of 32 inhabited villages in Khav and Mirabad District, 22 villages were selected as the sample. The selection of these villages is inconsistence with their geographical location and population. The selection of these villages is based on their geographical location and population. The independent variable of study or social capital was measured via 7 indicators. The indicators used are subjective participation, objective participation, social interactions, social cohesion, in-group trust, out-group trust and institutional trust. The dependent variable of the research or the economic empowerment of the villagers, examines the extent of the villagers' ability to increase income, create new jobs, save money, repay bank installments, etc. Discussion and conclusion Findings of this study show that social capital has inverse relation to the economic empowerment of the villagers. However, examining the indicators and their significance indicate that in-group social capital in the community has strengthened and out-group social capital has weakened. The relation of indexes of out-group social capital such as out-group social trust and institutional trust with economic empowerment was not significant, but their direction is positive. Although in-group social capital in the rural community has beneficial functions in rural ceremonies and collective actions, the emphasis on that and ignoring out-group social capital lead to reproducing traditional capabilities. Weak rural communication network and emphasis on in-group communication reduces the likelihood of novel activities and capabilities in rural communities. In fact, localized networks are good for developing small enterprise like farming, animal husbandry and retailing in the rural community, or latest informal jobs like piggyback cross-border smuggling and construction workers in Tehran. Planners and public administrative in rural development have been taking the simplest way to empower the rural community, which is the allocation of small loans or a kind of distribution of money in the rural community. Despite its inefficiency, it remains the most common method of economic empowerment in rural communities. Gaining the trust of the villagers by rural community institutions, teaching new and relevant skills to the rural community, avoiding the money distribution among the villagers in the form of loans, using social capital within the villagers to form cooperatives production are the strategies with durability and more effectiveness
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Social Capital, Empowerment, Rural Economy, Forms of Capital, Khav and Mirabad District.
نویسندگان مقاله علی رضا کریمی | Alireza Karimi
Faculty member of Sociology Department, Kharazmi University, Tehran, Iran
عضو هیأت علمی گروه جامعه شناسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

حسین دانش مهر | Hossein Daneshmehr
Faculty member of University of Kurdistan and researcher of rural studies of the Research Institute of Kurdistan Studies, Sanandaj, Iran
عضو هیأت علمی دانشگاه کردستان و پژوهشگر مطالعات روستایی پژوهشکده کردستان شناسی، سنندج، ایران

نشانی اینترنتی http://serd.khu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2-310&slc_lang=other&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده other
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات