این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم پیراپزشکی و توانبخشی، جلد ۱۰، شماره ۴، صفحات ۶۷-۷۸
عنوان فارسی تاثیر تیپینگ مچ پا بر توانایی حفظ تعادل ایستا وپویا با و بدون ورودی بینایی قبل و بعد از خستگی
چکیده فارسی مقاله هدف:بهبود کنترل پاسچر (Postural Control) به­ عنوان یک توانایی اساسی عملکردی برای انجام فعالیت ­های روزمره زندگی ضروری است. خستگی عضلانی، اطلاعات رسیده از منابع حسی به مغز را مختل، کنترل پاسچر را تحت تاثیر و تعادل را کاهش می ­دهد. با توجه به نقش اساسی پا به عنوان نقطه اصلی برخورد میان زمین و بدن، هرگونه مداخله‌ ی خارجی موثر بر پا، می ‌تواند تعادل را تحت تاثیر خود قرار دهد. هدف از تحقیق حاضر تاثیر آنی تیپینگ مچ پا بر توانایی حفظ تعادل ایستا و پویا با و بدون ورودی بینایی قبل و بعد از خستگی بود.روش بررسی:جامعه آماری پژوهش حاضر دانشجویان دختر دانشگاه بوعلی سینا بودند. پس از اعلام فراخوانِ مطالعه، با توجه به معیارهای ورود و خروج، 20 داوطلب زن به ­عنوان نمونه آماری وارد مطالعه شدند. معیارهای ورود به پژوهش عبارت بودند از: برتر بودن پای راست، عدم ابتلا به ناهنجاری های (Deformitry) بارز در اندام تحتانی و برخورداری از ارتفاع نرمال ناویکولار. مداخلات به کار رفته در مطالعه حاضر شامل اعمال کینزیوتیپ به روش بسکت­ویو ( Basket Weave) در مچ پا و ایجاد خستگی توسط پروتکل خستگی بروس بود. تعادل ایستا و پویای آزمودنی ­ها قبل و بعداز تیپینگ در زمان ­های با و بدون خستگی با استفاده از دستگاه تعادل­سنج بایودکس مورد بررسی قرار گرفت. داده ­ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه­ های تکراری در سطح معناداری ( 0/05>p) با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها:اثر زمان (با و بدون خستگی) و وضعیت (با و بدون کینزیوتیپ) در هیچ­ یک از متغیرهای مورد بررسی معنادار نبود (0/05≤p). همچنین اثر متقابل زمان و وضعیت در بهبود تعادل ایستا در وضعیت چشم باز (0/13=p) و چشم بسته (0/297 =p) و تعادل پویا (0/738=p) قبل و بعد از اعمال پروتکل خستگی تفاوت معناداری نشان نداد.نتیجه گیری:با توجه به نتایج، تیپینگ مچ پا قبل و بعد از اعمال پروتکل خستگی در افراد سالم منجر به بهبود تعادل ایستا و پویا نگردید. به ­نظر می­رسد انجام مطالعات تکمیلی بیشتری در این زمینه مورد نیاز است که به ما نشان دهد آیا تیپینگ موجب افزایش توانایی کنترل پاسچر می­شود یا بیشتر نقش دارونما دارد.­
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تعادل ایستا، تعادل پویا، خستگی، کنزیوتیپ
عنوان انگلیسی The Effect of Ankle Taping on the Ability to Maintain Static and Dynamic Balances ‎with and without Visual Input Before and After Fatigue
چکیده انگلیسی مقاله Purpose:Improving postural control is essential as a basic functional ability to perform daily life activities. Muscle fatigue disrupts information received from sensory input to the brain, affects postural control, and reduces balance. Regarding the fundamental role of the foot as the principal point of contact between land and body, any external intervention that affecting the foot can therefore affect the balance. The aim of the present study was to evaluate the immediate effect of ankle taping on the ability to maintain static and dynamic balances with and without visual input before and after fatigue.Methods:The statistical population of the present study was female colleague students of Bu-Ali Sina University. 20 female volunteers were enrolled in this study as a study population according to the inclusion and exclusion criteria. Criteria for inclusion in the study were: the right foot was the dominant foot, no obvious deformities in the lower extremities and normal navicular height. The interventions used in the present study included the application of Kinesiotape by basket weave method in the ankle and the creation of fatigue by the Bruce fatigue protocol. The static and dynamic balance of the subjects before and after taping with and without visual information were examined before and after fatigue using a Biodex balance system. Data were analyzed using repeated-measures ANOVA test (p< 0.05) using SPSS software.Results:The effect of time (with and without fatigue) and condition (with and without Kinesiotape) was not significant in any of the studied variables (p≥0.05). Also, the interaction of time and position in improving static balance in open eye (p=0.13) and closed eye (p=0.297) and dynamic balance (p = 0.738) before and after fatigue protocol did not showed a significant difference.Conclusion:According to the results, ankle taping before and after the application of fatigue protocol in healthy individuals did not lead to improved static and dynamic balance. It seems that more studies are needed to show whether taping increases the ability to control the posture or it is more of a placebo role. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Static balance, Dynamic Balance, Fatigue, kinesio tape
نویسندگان مقاله آزاده عسگرپور | A Asgarpoor
Department of Sports Injuries and Corrective Exercise, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Bu Ali Sina University, Hamadan, Iran
دانشجو دکتری آسیب‌شناسی ورزشی ‌و حرکات‌اصلاحی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم‌ورزشی، دانشگاه بوعلی‌سینا، همدان، ایران

علی یلفانی | A Yalfani
Department of Sports Injuries and Corrective Exercise, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Bu Ali Sina University, Hamadan, Iran
دانشیار گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

زهرا رئیسی | Z Raisi
Department of Sports Injuries and Corrective Exercise, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Arak University,, Iran
استادیار گروه آسیب‌ شناسی‌ ورزشی و حرکات‌اصلاحی، دانشکده تربیت‌ بدنی و علوم‌ ورزشی، دانشگاه اراک، ایران

نشانی اینترنتی https://jpsr.mums.ac.ir/article_19745.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات