این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
راهبردهای آموزش در علوم پزشکی، جلد ۱۵، شماره ۱، صفحات ۲۸-۳۷
عنوان فارسی رابطه‌ی هوش موفق و تمایزیافتگی خود با رضایت از زندگی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: امروزه رضایت از زندگی یادگیرندگان و شناسایی عوامل مرتبط با آن در کانون توجه مطالعات مرتبط با آموزش و پرورش مثبت گرا قرار دارد. به دلیل اهمیت پیش­بینی­کننده­های رضایت، پژوهش حاضر بررسی رابطه­ی تمایزیافتگی خود و هوش موفق با رضایت از زندگی یادگیرندگان را مورد بررسی قرار داده است. روش‌ها: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه­ی آماری پژوهش حاضر دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر ارومیه بودکه 1800 نفر بودند و 318 نفر به روش خوشه­ای چندمرحله‌ای مطابق جدول مورگان انتخاب گردیدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسش‌نامه­های رضایت از زندگی داینر و همکاران، تمایزیافتگی خود اسکورون و اشمیت و هوش موفق گریگورنکو و استرنبرگ استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش همبستگی و رگرسیون هم­زمان بهره گرفته شد. یافته‌ها: خرده‌مقیاس­های واکنش­پذیری عاطفی و گسلش عاطفی به ترتیب با ضرایب همبستگی 370/0- و 310/0- با رضایت از زندگی رابطه­ معکوس دارند. ضریب همبستگی بین خرده‌مقیاس­های هوش موفق شامل هوش تحلیلی، هوش خلاق و هوش عملی با رضایت از زندگی به ترتیب برابر 418/0، 561/0 و 483/0 بوده که نشان­گر وجود رابطه­ی­ مثبت با رضایت از زندگی می­باشند. نتیجه‌گیری: یافته­ها نشان داد که مؤلفه­های تمایزیافتگی خود و خرده‌مقیاس‌های هوش موفق توان پیش‌بینی‌کنندگی معنادار رضایت از زندگی را دارا هستند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله رضایت از زندگی، تمایزیافتگی خود، هوش موفق
عنوان انگلیسی Investigate the relationship between successful intelligence and differentiation of self with life satisfaction
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Nowadays, learnerschr('39') life satisfaction and identification of related factors are the focus of studies that are related to positive education. Because of the importance of satisfaction predictors, the present study examined the relationship between self-differentiation and successful intelligence with learnerschr('39') life satisfaction. The purpose of this study is to investigate the relationship of self-differentiation and successful intelligence with life satisfaction among secondary school girls of Urmia City. The research was descriptive in terms of purpose and descriptive in terms of data collection, which was conducted within the framework of a correlational design. Methods: The method of the present study is descriptive-correlational. The statistical population of the present study in 2017 was 1800 female secondary school students in Urmia and 318 students were selected by multi-stage cluster sampling method according to Morgan table. Questionnaires of life satisfaction of Diner et al. (1978) self-differentiation of Skowron and Schmidt (2003) and successful intelligence of Grigorenko and Sternberg (2002) , were used to collect data and Simultaneous Correlation and Regression methods were used in data analysis. Results: The subscales of emotional responsiveness and emotional failure are inversely related to correlation coefficients of -0.370 and -0.310, respectively, with life satisfaction. The correlation coefficient between the subscales of successful intelligence including analytical intelligence, creative intelligence and practical intelligence with life satisfaction is 0.418, 0.561 and 0.483, respectively which indicate a positive relationship with life satisfaction. Conclusions: Findings showed that components of self-differentiation and the subscales of successful intelligence have the ability to predict life satisfaction significantly.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Life Satisfaction, Self-Differentiation, Successful Intelligence
نویسندگان مقاله سپیده روشن ضمیر نیکو | Sepideh roshan zamir nikou


محمد آزاد عبدالله پور | Mohammad azad abdollah pour
دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد

نشانی اینترنتی http://edcbmj.ir/browse.php?a_code=A-10-2067-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده سلامت
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی اصیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات