این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی، جلد ۱۱، شماره ۲۱، صفحات ۱۱۹-۱۲۶

عنوان فارسی تأثیر کفش ناپایدار بر حداکثر فشار در سه ناحیه کف کفش در دختران با کف پای صاف و سالم
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: تحقیقات قبلی نشان دادند که کفش ناپایدار در مقایسه با کفش با کف تخت، موجب تعدیل فشار در نواحی میانی و عقب پا می­شود. با وجود این ، پژوهش مشابه در افراد با کف پای صاف انجام نشده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر کفش ناپایدار بر فشار ناحیه میانی و عقب پا پا در افراد کف پای صاف طی مرحله اتکا راه رفتن بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 32 دانشجو دختر سالم در دو گروه کف پای صاف و سالم (به ترتیب با میانگین سنی7/0 ± 6/21، 8/0 ± 81/20 سال، قد 1/6 ± 99/56، 1/6 ± 71/56 سانتی متر و جرم 1/6 ± 71/56، 2/5 ± 50/161 کیلوگرم)، در شرایط کفش ناپایدار، کفش کنترل و پابرهنه با سرعت دلخواه راه رفتند و متغیر حداکثر فشار کف پا در نواحی سه گانه کف پا (جلو، میانی و عقب پا) با استفاده از دستگاه فوت اسکن اندازه گیری و مقایسه شد. جهت آزمون فرضیات از روش تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری و نیز آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده گردید. یافته­ ها: حداکثر فشار در کفش ناپایدار در مقایسه با کفش کنترل در تمام نواحی کف پا افزایش معنادار (به ترتیب(99/38%)، (48/31%) و(54/31%)) یافت. کاهش معنادار حداکثر فشار در نواحی جلو(02/16%) و عقب پا (30/38%) در کفش ناپایدار در مقایسه با پای برهنه مشاهده شد (05/0˂P). ­ نتیجه‌گیری: استفاده از کفش ناپایدار در مقایسه با کفش کنترل، فشار کف‌پایی را در نواحی سه‌گانه­ی عقب، میانی و جلوی پا حین راه رفتن در دختران با کف پا ی صاف افزایش می­دهد. ازاین‌رو، در توصیه این نوع کفش برای زنان با پای صاف باید احتیاط کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کف پای صاف، فشار کف پا، راه رفتن، کفش ناپایدار،

عنوان انگلیسی .
چکیده انگلیسی مقاله سابقه و هدف: تحقیقات قبلی نشان دادند که کفش ناپایدار در مقایسه با کفش با کف تخت، موجب تعدیل فشار در نواحی میانی و عقب پا می­شود. با وجود این ، پژوهش مشابه در افراد با کف پای صاف انجام نشده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر کفش ناپایدار بر فشار ناحیه میانی و عقب پا پا در افراد کف پای صاف طی مرحله اتکا راه رفتن بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 32 دانشجو دختر سالم در دو گروه کف پای صاف و سالم (به ترتیب با میانگین سنی7/0 ± 6/21، 8/0 ± 81/20 سال، قد 1/6 ± 99/56، 1/6 ± 71/56 سانتی متر و جرم 1/6 ± 71/56، 2/5 ± 50/161 کیلوگرم)، در شرایط کفش ناپایدار، کفش کنترل و پابرهنه با سرعت دلخواه راه رفتند و متغیر حداکثر فشار کف پا در نواحی سه گانه کف پا (جلو، میانی و عقب پا) با استفاده از دستگاه فوت اسکن اندازه گیری و مقایسه شد. جهت آزمون فرضیات از روش تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری و نیز آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده گردید. یافته­ ها: حداکثر فشار در کفش ناپایدار در مقایسه با کفش کنترل در تمام نواحی کف پا افزایش معنادار (به ترتیب(99/38%)، (48/31%) و(54/31%)) یافت. کاهش معنادار حداکثر فشار در نواحی جلو(02/16%) و عقب پا (30/38%) در کفش ناپایدار در مقایسه با پای برهنه مشاهده شد (05/0˂P). ­ نتیجه‌گیری: استفاده از کفش ناپایدار در مقایسه با کفش کنترل، فشار کف‌پایی را در نواحی سه‌گانه­ی عقب، میانی و جلوی پا حین راه رفتن در دختران با کف پا ی صاف افزایش می­دهد. ازاین‌رو، در توصیه این نوع کفش برای زنان با پای صاف باید احتیاط کرد.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله الهام گندمکار |
کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشگاه مازندران ، مازندران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه مازندران (Mazandaran university)

منصور اسلامی |
دانشیار بیومکانیک ورزشی، دانشگاه مازندران ، مازندران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه مازندران (Mazandaran university)

مهران نقی زاده قمی | naghizadeh qomi
استایار گروه آمار، دانشگاه مازندران ، مازندران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه مازندران (Mazandaran university)

امین گندمکار |
دانشجوی دکتری بیومکانیک ورزشی، دانشگاه مازندران، دانشگاه مازندران ، مازندران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه مازندران (Mazandaran university)


نشانی اینترنتی http://asp.journals.umz.ac.ir/article_1112_218.html
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1489/article-1489-251176.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات