این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
جمعه 21 آذر 1404
پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی
، جلد ۸، شماره ۱۵، صفحات ۴۱-۵۲
عنوان فارسی
تاثیر تمرین ورزشی هوازی بر سطوح سرمی رزیستین و رابطه آن با مقاومت به انسولین در زنان سالمند دارای اضافه وزن
چکیده فارسی مقاله
چکیده مقدمه و هدف: با توجه به رابطهی احتمالی رزیستین با اضافه وزن و مقاومت به انسولین، هدف این پژوهش بررسی رابطه بین سطوح سرمی رزیستین با مقاومت به انسولین و نیز تاثیر تمرین ورزشی هوازی بر سطوح سرمی رزیستین و مقاومت به انسولین در زنان سالمند دارای اضافه وزن بود. روششناسی: بیست نفر زن سالمند سالم دارای اضافه وزن به طور هدفمند به عنوان آزمودنیهای این تحقیق انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه تجربی (10 نفر) و شاهد (10 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین به مدت 8 هفته و هفتهای 3 جلسه با شدت 60 درصد ضربان قلب بیشینه اجرا شد. تفاوتهای درون گروهی با استفاده از t همبسته و تفاوتهای بین گروهی با t مستقل اندازه گیری شد و برای تعیین روابط بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافتهها: سطوح رزیستین با انسولین و با مقاومت به انسولین رابطه معکوس و معنیداری داشت. انسولین، مقاومت به انسولین، شاخص توده بدنی و وزن گروه تجربی در مقایسه با گروه شاهد، پس از تمرین کاهش یافت. ولی رزیستین سرم به طور معنیداری افزایش یافت. نتیجهگیری: تمرین ورزشی هوازی، با کاهش وزن و مقاومت به انسولین و افزایش سطوح سرمی رزیستین ممکن است نقش مهمی در کنترل وزن و پیش گیری از دیابت نوع 2 داشته باشد.
کلیدواژههای فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
تاثیر تمرین ورزشی هوازی بر سطوح سرمی رزیستین و رابطه آن با مقاومت به انسولین در زنان سالمند دارای اضافه وزن
چکیده انگلیسی مقاله
چکیده مقدمه و هدف: با توجه به رابطهی احتمالی رزیستین با اضافه وزن و مقاومت به انسولین، هدف این پژوهش بررسی رابطه بین سطوح سرمی رزیستین با مقاومت به انسولین و نیز تاثیر تمرین ورزشی هوازی بر سطوح سرمی رزیستین و مقاومت به انسولین در زنان سالمند دارای اضافه وزن بود. روششناسی: بیست نفر زن سالمند سالم دارای اضافه وزن به طور هدفمند به عنوان آزمودنیهای این تحقیق انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه تجربی (10 نفر) و شاهد (10 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین به مدت 8 هفته و هفتهای 3 جلسه با شدت 60 درصد ضربان قلب بیشینه اجرا شد. تفاوتهای درون گروهی با استفاده از t همبسته و تفاوتهای بین گروهی با t مستقل اندازه گیری شد و برای تعیین روابط بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافتهها: سطوح رزیستین با انسولین و با مقاومت به انسولین رابطه معکوس و معنیداری داشت. انسولین، مقاومت به انسولین، شاخص توده بدنی و وزن گروه تجربی در مقایسه با گروه شاهد، پس از تمرین کاهش یافت. ولی رزیستین سرم به طور معنیداری افزایش یافت. نتیجهگیری: تمرین ورزشی هوازی، با کاهش وزن و مقاومت به انسولین و افزایش سطوح سرمی رزیستین ممکن است نقش مهمی در کنترل وزن و پیش گیری از دیابت نوع 2 داشته باشد.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
اکبر اعظمیان جزی | azamian jazi
استادیار دانشگاه شهرکرد
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه شهرکرد (Shahr kord university)
مریم قره خانی |
دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه شهرکرد
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه شهرکرد (Shahr kord university)
نشانی اینترنتی
http://asp.journals.umz.ac.ir/article_373_92.html
فایل مقاله
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1489/article-1489-251228.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات