این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی، جلد ۶، شماره ۱۲، صفحات ۸۳-۹۴
عنوان فارسی تأثیر مکمّل‌گیری‌ کوتاه‌مدّت کراتین منوهیدرات بر سطوح هوموسیستئین پلاسمای مردان فعّال به دنبال یک جلسه تمرین وامانده‌ساز
چکیده فارسی مقاله چکیده هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر مکمّل­گیری کوتاه‌مدّت کراتین منوهیدرات بر سطوح هوموسیستئین مردان جوان فعّال به دنبال یک جلسه تمرین وامانده‌ساز بود. بدین منظور 12 تن از اعضای حاضر در اردوی آماده­سازی تیم فوتبال دانشگاه مازندران با میانگین سنّی 02/2± 11/22 سال، VO2 max31/2±51/56 میلی لیتر کیلوگرم، و هوموسیستئین 59/0 ±45/ 13میکرومول در لیتر، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی کراتین منوهیدرات (6n =) و گروه دارونما (6n =) تقسیم شدند. ابتدا مقادیر قد، وزن و چربی زیر پوستی­ مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس از آزمودنی­ها در وضعیّت حدِّ اقل 12 ساعت ناشتایی خون­گیری به عمل آمد. پس از خون­گیری آزمودنی­ها تا مرز واماندگی روی نوارگردان دویدند و بلافاصله بعد از آن مجدّداً خون­گیری صورت پذیرفت. سپس گروه تجربی به مدّت 5 روز به میزان 3/0 گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کراتین منوهیدرات دریافت کرد. بعد از اتمام دوره مکمّل­گیری، مجدّداً آزمودنی­ها با حفظ توالی حاکم بر پیش‌آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. مکمّل­گیری کراتین منوهیدرات در سطوح پایه و بلافاصله بعد از ­ورزش نسبت به پیش­آزمون کاهش معنی­داری ایجاد کرد (به ترتیب 017/0= p و 013/0= p). بین سطوح پایه دو گروه پس از دوره مکمّل­گیری تفاوت معنی­داری وجود نداشت (542/0= p). سطوح هوموسیستئین بلافاصله بعد از فعّالیّت بدنی حاد در مقایسه بین گروهی معنی­دار بود (002/0= p). در مجموع می­توان گفت مکمّل‌گیری کوتاه‌مدّت کراتین منوهیدرات موجب کاهش سطوح هوموسیستئین افراد فعّال به دنبال پروتکل دویدن حاد وامانده‌ساز می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی تأثیر مکمّل¬گیری¬ کوتاه‌مدّت کراتین منوهیدرات بر سطوح هوموسیستئین پلاسمای مردان فعّال به دنبال یک جلسه تمرین وامانده¬ساز
چکیده انگلیسی مقاله چکیده هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر مکمّل­گیری کوتاه‌مدّت کراتین منوهیدرات بر سطوح هوموسیستئین مردان جوان فعّال به دنبال یک جلسه تمرین وامانده‌ساز بود. بدین منظور 12 تن از اعضای حاضر در اردوی آماده­سازی تیم فوتبال دانشگاه مازندران با میانگین سنّی 02/2± 11/22 سال، VO2 max31/2±51/56 میلی لیتر کیلوگرم، و هوموسیستئین 59/0 ±45/ 13میکرومول در لیتر، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی کراتین منوهیدرات (6n =) و گروه دارونما (6n =) تقسیم شدند. ابتدا مقادیر قد، وزن و چربی زیر پوستی­ مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس از آزمودنی­ها در وضعیّت حدِّ اقل 12 ساعت ناشتایی خون­گیری به عمل آمد. پس از خون­گیری آزمودنی­ها تا مرز واماندگی روی نوارگردان دویدند و بلافاصله بعد از آن مجدّداً خون­گیری صورت پذیرفت. سپس گروه تجربی به مدّت 5 روز به میزان 3/0 گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کراتین منوهیدرات دریافت کرد. بعد از اتمام دورة مکمّل­گیری، مجدّداً آزمودنی­ها با حفظ توالی حاکم بر پیش‌آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. مکمّل­گیری کراتین منوهیدرات در سطوح پایه و بلافاصله بعد از ­ورزش نسبت به پیش­آزمون کاهش معنی­داری ایجاد کرد (به ترتیب 017/0= p و 013/0= p). بین سطوح پایه دو گروه پس از دورة مکمّل­گیری تفاوت معنی­داری وجود نداشت (542/0= p). سطوح هوموسیستئین بلافاصله بعد از فعّالیّت بدنی حاد در مقایسه بین گروهی معنی­دار بود (002/0= p). در مجموع می­توان گفت مکمّل‌گیری کوتاه‌مدّت کراتین منوهیدرات موجب کاهش سطوح هوموسیستئین افراد فعّال به دنبال پروتکل دویدن حاد وامانده‌ساز می‌شود.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله ضیای فلاح محمدی | fallah mohammadi
دانشیار دانشگاه مازندران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه مازندران (Mazandaran university)

محمد مهدی سماواتی | mohammad mehdi
کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه مازندران (Mazandaran university)

نشانی اینترنتی http://asp.journals.umz.ac.ir/article_347_86.html
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1489/article-1489-251258.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات