این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
یکشنبه 23 آذر 1404
پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی
، جلد ۵، شماره ۹، صفحات ۵۵-۶۳
عنوان فارسی
مقایسه پاسخ AGRP سرمی به یک جلسه فعالیت مقاومتی دایرهای با شدتهای مختلف در مردان دانشگاهی
چکیده فارسی مقاله
چکیده اثر فعّالیّتهای بدنی و ورزشی در برهم زدن تعادل انرژی در جهت منفی به خوبی ثابت شده است. از طرفی دیگر بدن با بهرهمندی از سازو کارهای مختلف از جمله فعّالسازی مراکز درگیر در تعادل انرژی اعم از نواحی مرکزی و محیطی آن را کنترل میکند. باور بر این است که در این نظام تعادلی برخی از نورپپتیدها و پپتیدهایی چون گرلین و لپتین و پروتئین وابسته به آگوتی که عمدتاً از معده، بافت چرب و هسته کمانی در بطن سوم مغز ترشّح میشوند، نقش دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه پاسخ AGRP سرمی به یک جلسه فعّالیّت مقاومتی دایرهای با شدّتهای مختلف در دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی است 30 نفر از دانشجویان پسر تربیت بدنی دانشگاه شهرکرد با میانگین سنّی 48/21 سال واجد شرایط (سالم، غیر سیگاری، نا آشنا به تمرینات منظّم دایرهای، عدم مصرف مکمل، عدم انجام تمرینات منظّم با وزنه) انتخاب و به صورت تصادفی ساده به سه گروه تمرین مقاومتی دایرهای با شدّتهای 40%، 60% و 80% RM 1 تقسیم شدند. از آزمودنیها خواسته شد تا یک جلسه فعّالیّت مقاومتی دایرهای. مشتمل بر 10 حرکت ( اکستنشن تنه، اسکات 90 درجه، پرس سینه خوابیده، فلکشن زانو، پرس سر شانه ایستاده، جلو بازو با هالتر، پرس پا، پشت بازو با هالتر، لیفت مرده، پاروی نشسته با دستگاه، 30 ثانیه فعّالیّت در هر ایستگاه، بدون وقفه) در سه نوبت، با فاصله یک دقیقه استراحت غیر فعّال، بین دو نوبت کاری را انجام دهند. از روش آماری t همبسته به منظور مقایسه نمونهها قبل و بعد از تمرین و تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی مناسب استفاده گردید. اختلاف در در سطح معنیداری (05/0 P≤) پذیرفته شد. استفاده روشهای آماری نشان میدهد که علیرغم تغییرات کاهشی و افزایشی در سطوح AGRP سرم فقط کاهش معنیداری در گروه RM1 60% معنیدار بوده است (042/0 p=). ضمناً تفاوت معنیداری بین گروهها مشاهده نشد. نتایج حاکی از آن است که یک جلسه فعّالیّت مقاومتی توانست سطوح این پپتید اشتهاآور را تقلیل دهد و این اثر در گروه 60% تظاهر بیشتری داشته است. شاید کاهش سطح این پپتید اشتهاآور یکی از عوامل مؤثّر بر بیاشتهایی موقتی ناشی از فعّالیّت بدنی و ورزشی گزارش شده باشد.
کلیدواژههای فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
مقایسه پاسخ AGRP سرمی به یک جلسه فعالیت مقاومتی دایرهای با شدتهای مختلف در مردان دانشگاهی
چکیده انگلیسی مقاله
چکیده اثر فعّالیّتهای بدنی و ورزشی در برهم زدن تعادل انرژی در جهت منفی به خوبی ثابت شده است. از طرفی دیگر بدن با بهرهمندی از سازو کارهای مختلف از جمله فعّالسازی مراکز درگیر در تعادل انرژی اعم از نواحی مرکزی و محیطی آن را کنترل میکند. باور بر این است که در این نظام تعادلی برخی از نورپپتیدها و پپتیدهایی چون گرلین و لپتین و پروتئین وابسته به آگوتی که عمدتاً از معده، بافت چرب و هسته کمانی در بطن سوم مغز ترشّح میشوند، نقش دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه پاسخ AGRP سرمی به یک جلسه فعّالیّت مقاومتی دایرهای با شدّتهای مختلف در دانشجویان پسر رشتة تربیت بدنی است 30 نفر از دانشجویان پسر تربیت بدنی دانشگاه شهرکرد با میانگین سنّی 48/21 سال واجد شرایط (سالم، غیر سیگاری، نا آشنا به تمرینات منظّم دایرهای، عدم مصرف مکمل، عدم انجام تمرینات منظّم با وزنه) انتخاب و به صورت تصادفی ساده به سه گروه تمرین مقاومتی دایرهای با شدّتهای 40%، 60% و 80% RM 1 تقسیم شدند. از آزمودنیها خواسته شد تا یک جلسه فعّالیّت مقاومتی دایرهای. مشتمل بر 10 حرکت ( اکستنشن تنه، اسکات 90 درجه، پرس سینه خوابیده، فلکشن زانو، پرس سر شانه ایستاده، جلو بازو با هالتر، پرس پا، پشت بازو با هالتر، لیفت مرده، پاروی نشسته با دستگاه، 30 ثانیه فعّالیّت در هر ایستگاه، بدون وقفه) در سه نوبت، با فاصله یک دقیقه استراحت غیر فعّال، بین دو نوبت کاری را انجام دهند. از روش آماری t همبسته به منظور مقایسه نمونهها قبل و بعد از تمرین و تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی مناسب استفاده گردید. اختلاف در در سطح معنیداری (05/0 P≤) پذیرفته شد. استفاده روشهای آماری نشان میدهد که علیرغم تغییرات کاهشی و افزایشی در سطوح AGRP سرم فقط کاهش معنیداری در گروه RM1 60% معنیدار بوده است (042/0 p=). ضمناً تفاوت معنیداری بین گروهها مشاهده نشد. نتایج حاکی از آن است که یک جلسه فعّالیّت مقاومتی توانست سطوح این پپتید اشتهاآور را تقلیل دهد و این اثر در گروه 60% تظاهر بیشتری داشته است. شاید کاهش سطح این پپتید اشتهاآور یکی از عوامل مؤثّر بر بیاشتهایی موقتی ناشی از فعّالیّت بدنی و ورزشی گزارش شده باشد.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
عباس قنبری نیاکی | ghanbari niaki
عضو هیأت علمی دانشگاه مازندران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه مازندران (Mazandaran university)
ابوالحسن شریفی ریگی | sharifi rigi
کارشناس ارشد تربیت بدنی
نشانی اینترنتی
http://asp.journals.umz.ac.ir/article_313_78.html
فایل مقاله
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1489/article-1489-251284.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات