این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
سیاست علم و فناوری، جلد ۱۳، شماره ۴، صفحات ۳۷-۴۸
عنوان فارسی چارچوب همکاری‌های فناورانه میان مجموعه یکپارچه‌ساز با سایر بازیگران شبکه‌های نوآوری سامانه‌های محصول‌پیچیده
چکیده فارسی مقاله سامانه‌های محصول‌پیچیده یکی از عوامل ایجاد مزیت رقابتی در اقتصاد مدرن است. ویژگی‌هایی مانند ساختار شبکه‌ای و حضور بازیگران متعدد با زمینه‌های دانشی متنوع، سبب می‌شود تا سازمان یکپارچه ساز یا هاب الگوهای همکاری متفاوتی را در مواجهه با هر یک از بازیگران انتخاب کند. این مقاله در پی پاسخ به این سؤال است که بر اساس ویژگی‌های مختلف مرتبط با هر یک از بازیگران، محتوای دانش و فناوری مورد تعامل و سایر ویژگی‌های ارتباطی میان طرفین، کدام یک از الگوهای همکاری فناورانه در این شبکه‌ها پیشنهاد می‌شود. پس از مرور ادبیات، شش شاخص اصلی برای تعیین نوع همکاری فناورانه با سه گروه بازیگر اصلی شامل شرکت‌های بزرگ و متوسط صنعتی، شرکت‌های نوپای فناوری محور و دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی شناسایی شد. سپس شش روش اصلی در همکاری‌های سازمان یکپارچه‌ساز با سایر بازیگران شامل برون‌سپاری، لیسانس، اتحاد راهبردی، تحقیق و توسعه مشترک، سرمایه‌گذاری مشترک و ادغام و اکتساب مدنظر قرار گرفت. در نهایت با استفاده از روش تحلیل مد خوشه‌ای و محاسبه ضریب توافق درونی، الگوی پیشنهادی برای همکاری بر اساس وضعیت همکاری در هر یک از شاخص‌های شش‌گانه مشخص شد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله محصولات و سامانه‌های پیچیده، شبکه نوآوری، همکاری فناورانه، الگوهای همکاری،
عنوان انگلیسی A Technological Collaboration Framework for the Hub and other Actors of Innovation Networks of CoPS
چکیده انگلیسی مقاله Complex products and systems (CoPS) ​​are one of the factors that create competitive advantage in the modern economy. Features such as network structure and the presence of multiple actors with diverse knowledge backgrounds make the integrator organization (hub) forced to choose different types of collaboration with each actor. This research seeks to answer the question of what kind of technological collaboration is proposed on the basis of the various characteristics associated with each actor, the content of the interaction knowledge and technology and other communication features between the parties. After reviewing the literature, six key indicators were identified to determine the type of technology collaboration with three major actor groups including large and medium-sized companies, new technology base firm, and universities and research centers then Six main approaches were considered in integrating collaboration with other actors, including outsourcing, licensing, strategic alliances, joint research and development, joint ventures and merge and acquisitions. Finally, using the cluster mode analysis method and calculating the internal coefficient of agreement, the proposed method for collaboration based on cooperation status in each of the six indicators was identified.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله محصولات و سامانه‌های پیچیده, شبکه نوآوری, همکاری فناورانه, الگوهای همکاری
نویسندگان مقاله محمد نقی‌زاده |
عضو هیئت‌علمی دانشکده حسابداری و مدیریت دانشگاه علامه طباطبائی

حسین خیاطی‌فرد |
کارشناس ارشد مدیریت فناوری، دانشگاه علامه طباطبائی

جعفر قیدر خلجانی |
عضو هیئت‌علمی مجتمع دانشگاهی مدیریت و مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی مالک اشتر

منوچهر منطقی |
عضو هیئت‌علمی مجتمع دانشگاهی مدیریت و مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی مالک اشتر

نشانی اینترنتی https://jstp.nrisp.ac.ir/article_13838_475fe0e7705d8f7a86794e95cad84dab.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات