این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مطالعات حقوقی، جلد ۱۲، شماره ۳، صفحات ۱۹۱-۲۱۸
عنوان فارسی بررسی فقهی- حقوقی وضعیت اقلیت‌های دینی شناخته‌نشده در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
چکیده فارسی مقاله با توجه به حضور گروه‌های مختلف نژادی، قومی، زبانی، دینی و مذهبی در جای‌جای ایران، حقوق این گروه‌ها هماره مورد توجه بوده است. این مباحث با پیروزی انقلاب اسلامی جنبه‌های جدیدی نیز به خود گرفته و حقوق این گروه‌ها، به‌ویژه اقلیت‌های دینی به یکی از کانونی‌ترین مسائل و چالش‌های اجتماعی، سیاسی و حقوقی کشور بدل شده و ابعاد بین‌المللی نیز پیدا کرده است. اصل 13 قانون اساسی، زرتشتیان، کلیمیان و مسیحیان را تنها اقلیت‌های دینی شناخته‌شده ایرانی اعلام کرده و همین امر منشأ تقسیم اقلیت‌های دینی ایرانی به دو قسم «شناخته‌شده» و «شناخته‌نشده» شده است. مجلس خبرگان قانون اساسی کوشیده است با تصویب اصل 14 پایانی بر مباحث پیرامون عدم شناسایی برخی اقلیت‌ها باشد که به علت برخی از ابهام‌های مفاد این اصل، کوشش موفقی به نظر نمی‌رسد. پس از آن نیز مقنن عادی به هنگام تصویب قانون مجازات اسلامی در سال 1392 برای نخستین بار در تاریخ حقوق ایران از زمان مشروطه تاکنون از ایرانیانی سخن گفته که ذمی، معاهد و مستأمن نیستند که این امر منشأ بحث‌های جدیدی در خصوص اقلیت‌های مذکور شده است. لذا، پرسش از وضع حقوقی اقلیت‌های دینی شناخته‌نشده در حقوق اساسی ایران را می‌توان سؤال اصلی این نوشتار دانست که با روش تحلیلی–توصیفی بررسی و تلاش شده یک جمع قابل‌قبول بین اقتضائات تابعیت و عدم شناسایی این اقلیت‌ها ارائه شود. این مهم بدون توجه به آموزه‌های فقهی، به‌عنوان مبنای نظام حقوقی جمهوری اسلامی، میسور نیست و لذا پژوهش حاضر به انطباق تحلیل خود بر موازین اسلامی التزام دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اقلیت‌های دینی، اقلیت‌های دینی شناخته‌نشده، امان، حقوق اقلیت‌ها، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران،
عنوان انگلیسی The Status of Unrecognized Religious Minorities in the Constitution of the Islamic Republic of Iran: Islamic Jurisprudential-Legal Review
چکیده انگلیسی مقاله Today, many countries around the world have different minorities as their citizens. The Islamic Republic of Iran also has various types of minorities. Different racial, linguistic, cultural and religious minorities have formed a diverse population in Iran. Muslims in Iran are about 99.4% of the population, so the Constitution of the Islamic Republic of Iran mandates that the official religion of Iran is Islam. Then, non-Muslim Iranian citizens as “religious minorities” are divided into two general categories in the Iranian Constitution: Religious minorities subject to Article 13 of the Constitution as “recognized religious minorities” and Religious minorities subject to Article 14 of the Constitution as “unrecognized religious minorities”. The Constitution enables recognized religious minorities -Christians, Jews and Zoroastrians- to apply their own cannel law in the interpersonal affairs. According to Article 14, unrecognized religious minorities will be treated well and fairly in Iran. As mentioned in the Constitution, Iran’s legal system based on Islamic jurisprudence. So, by using citizenship -as a legal entity- and considering the teachings of Islamic jurisprudence, this research seeks to make clear the status of unrecognized Iranian religious minorities, using an analytical-descriptive method.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله اقلیت‌های دینی, اقلیت‌های دینی شناخته‌نشده, امان, حقوق اقلیت‌ها, قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
نویسندگان مقاله علیرضا عالی پناه |
استادیار دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی

رضا بکشلو |
دانشجوی دوره دکتری حقوق عمومی دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران.

علیرضا محرابی‌زاده |
دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران.

نشانی اینترنتی https://jls.shirazu.ac.ir/article_5913_9eba62c197771627a0eab9f42d4e05f2.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات