این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
سه شنبه 2 دی 1404
مطالعات روانشناسی تربیتی
، جلد ۱۸، شماره ۴۲، صفحات ۲۱۲-۱۷۸
عنوان فارسی
مدل علی جو روانی ـ اجتماعی کلاس و احساس دلزدگی تحصیلی با نقش واسطهای خودکارآمدی تحصیلی در دانشآموزان دوره دوم متوسطه
چکیده فارسی مقاله
هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ابعاد جوّ روانی- اجتماعی کلاس بر احساس دلزدگی تحصیلی دانشآموزان دبیرستانی با نقش واسطهای ابعاد خودکارآمدی تحصیلی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان دختر و پسر سال سوم دوره دوم متوسطه شهر برازجان در سال تحصیلی 97- 1396 بود که با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای تعداد 328 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند و به پرسشنامههای پژوهش که شامل مقیاس دلزدگی تحصیلی پکران، گوئتز و پری (2005)، مقیاس جو روانی- اجتماعی کلاس میشو، کومئو و گوپیل (1985) و مقیاس خودکارآمدی تحصیلی موریس (2001) بود پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش تحلیل معادلات ساختاری استفاده شده است. یافتهها نشان داد که ابعاد مشارکت دانشآموزان در فعالیتهای کلاسی، بکاربستن مقررات و پشتیبانی، مستقیماً قادر به پیشبینی دلزدگی تحصیلی هستند. در بررسی اثرات غیرمستقیم نیز مشخص شد که ابعاد دلبستگی و پشتیبانی جوّ روانی ـ اجتماعی کلاس با واسطهگری خودکارآمدی تحصیلی منجر به کاهش دلزدگی میشوند. از طرفی بعد دلبستگی با میانجیگری خودکارآمدی اجتماعی منجر به افزایش دلزدگی تحصیلی دانشآموزان میشود. بر اساس این نتایج می توان به معلمان توصیه کرد که با ایجاد یکی جو روانی ـ اجتماعی مشارکتی، قاعدهمند و حمایتی که تقویت کننده خودکارآمدی تحصیلی است در جهت کاهش دلزدگی نسبت به کلاس و یادگیری اقدام کنند.
کلیدواژههای فارسی مقاله
دلزدگی تحصیلی، جوّ روانی- اجتماعی کلاس، خودکارآمدی تحصیلی، دانشآموزان،
عنوان انگلیسی
The causal model of classroom social-psychological climate and academic boredom with the mediating role of academic self-efficacy in high school students
چکیده انگلیسی مقاله
The aim of this study was to examine the effect of classroom psychosocial climate on students’ academic boredom by mediating the roleof academic self-efficacy dimensions. The research method was descriptive-correlational. The statistical population included all male and female students in the third grade ofhigh school in Borazjan in the academic year 2017-2018. 328 people were selected as the sample by cluster random sampling method and answered the research questionnaires, which included Pekran, Goetz and Perry (2005) academic boredom scale, Michaud, Comeau, and Goupil (1985) classroom psychosocial climate scale, and Morris academic self-efficacy scale (2001). Structural equation analysis was used to analyze the data. Results showed that the dimensions of student participation in classroom activities, application of rules, and teacher support were directly able to predict academic boredom. Indirect effects also showed that attaches toother students and teacher support dimensions of classroom psychosocial climate mediated academic self-efficacy, leading to a decrease in academic boredom. On the other hand, the attachment dimension leadsto increased academic boredom of students by the mediation of social self-efficacy. Based on these results, teachers can be advised to take action to reduce boredom towards class and learning by creating a participatory, regular, and supportive psychosocial atmosphere that enhances academic self-efficac.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
دلزدگی تحصیلی, جوّ روانی- اجتماعی کلاس, خودکارآمدی تحصیلی, دانشآموزان
نویسندگان مقاله
سعید مظلومیان |
دانشیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، ایران
سمیه خزایی |
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه تحقیقات آموزشی، دانشگاه پیام نور، ایران
نشانی اینترنتی
https://jeps.usb.ac.ir/article_6388_dc0dbf21db72d28fb974e591f8f88cd0.pdf
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات