این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مطالعات روانشناسی تربیتی، جلد ۱۸، شماره ۴۱، صفحات ۱۳۵-۱۱۷
عنوان فارسی رابطه ساختار کلاس درس با مشارکت فعّال دانشجویان در دانشگاه: نقش میانجی‌گری خودکارآمدی تحصیلی
چکیده فارسی مقاله پژوهش حاضر باهدف تعیین نقش واسطه‌ای خودکارآمدی تحصیلی در رابطه بین ساختار کلاس درس و مشارکت فعّال دانشجویان در دانشگاه انجام شد. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه‌های فرهنگیان شهر ارومیه در سال تحصیلی 98-97 به تعداد 700 دانشجو بود که از این میان 248 نفر براساس روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. به‌منظور بررسی متغیرهای پژوهش هر یک از شرکت‌کنندگان، پرسشنامه ساختار کلاس درس الیوت و چرچ (2001)، پرسشنامه مشارکت فعّال وانگ، ویلتواسکلتس (2011) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی مکایلرویوبانتینگ (2002) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده‌ها از مدل یابی معادلات ساختاری به کمک نرم‌افزار لیزرل استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مدل با داده‌های پژوهش حاضر، برازش مناسبی دارد. خودکارآمدی به‌عنوان متغیر میانجی با مشارکت فعّال همبستگی مثبت (37/0) دارد که در سطح 001/0 معنی‌دار است، خودکارآمدی با متغیرهای دشواری بر ارزشیابی همبستگی به‌صورت منفی (29/0-) و مرجعیت به‌صورت مثبت همبستگی (24/0) معنی‌دار در سطح 001/0 دارد. یافته‌ها درمجموع بیانگر آن بود که با ایجاد یک جو مثبت از مدیریت کلاس می‌توان مشارکت فعّال دانشجویان را در دانشگاه بهبود بخشید و در افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان، مؤثر واقع شد و آن‌ها را به تحصیل خوش‌بین نمود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ساختار کلاس درس، خودکارآمدی تحصیلی، مشارکت فعّال، دانشجو،
عنوان انگلیسی Relationship between Classroom Structure and Students’ Academic Engagement Mediated by Academic Self-efficacy
چکیده انگلیسی مقاله This study aimed to investigate the mediating role of academic self-efficacy in the relationship between classroom structure and students’ active academic engagement. The research method was descriptive-correlational and the statistical population of study consisted of all undergraduate students studying in the academic year of 2018-2019 at all branches of Farhangian University, Urmia, Iran, with 700 students among, whom 248 individuals were enrolled using stratified random sampling. The participants completed the Classroom Structure Questionnaire (Elliot and Church, 2001), the School Engagement Scale (Wang, Willett, and Eccles, 2011), and the Academic Self-Efficacy Questionnaire (McIllroy and Bunting, 2002). The data were analyzed in LISREL using structural equation modeling. Based on the results, the research model fitted the data very well. The mediating variable of self-efficacy was positively correlated with engagement (p-value = 0.37) and authority (p-value = 0.24) at the significance level of 0.001. However, self-efficacy was negatively correlated with difficulty of evaluation (p-value = -0.29) at the significance level of 0.001. In general, the results showed that a positive classroom atmosphere can increase students’ academic engagement, academic self-efficacy, and academic optimism.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله ساختار کلاس درس, خودکارآمدی تحصیلی, مشارکت فعّال, دانشجو
نویسندگان مقاله امیر علیزاده |
کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی دانشگاه پیام نور مرکز تبریز

اکبر رضایی |
دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه پیام نور، تهران،ایران

علی محمدزاده |
دانشیار گروه روان‌شناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

نشانی اینترنتی https://jeps.usb.ac.ir/article_6189_7f98d1841ff9fb9e4179488fa3dbe362.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات