این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
سه شنبه 2 دی 1404
مطالعات روانشناسی تربیتی
، جلد ۱۷، شماره ۴۰، صفحات ۱۲۰-۱۳۷
عنوان فارسی
تأثیر همدلی در رشد اجتماعی کودکان پیشدبستانی: نقش میانجی کفایت اجتماعی
چکیده فارسی مقاله
رشد اجتماعی بعنوان بخش مهمی از فرآیند تحول اثرات مثبت و منفی بسیاری بر سلامتروان کودکان دارد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی اثرات همدلی در رشد اجتماعی کودکان پیشدبستانی با تأکید بر نقش میانجی کفایت اجتماعی انجام شد.روشکار: طرح مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهآماری پژوهش شامل کودکان پیشدبستانی شهر تهران سال 1398 بود که تعداد 370 کودک به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. به منظور گردآوری دادهها از مقیاس رشد اجتماعی واینلند (1953)، پرسشنامه همدلی بریانت (1982) و پرسشنامه کفایت اجتماعی بلینی (2007) که از اعتبار و پایایی قابل قبولی برخوردارند استفاده شده، به منظور تجزیه و تحلیل دادهها مدلیابی معادلات ساختاری به کار گرفته شد.یافتهها: همدلی بر رشد اجتماعی و کفایت اجتماعی کودکان پیشدبستانی تأثیر مستقیم (β=0.24; p < 0.001). و بر رشد اجتماعی کودکان با نقش میانجی کفایت اجتماعی تأثیر غیرمستقیم (β=0.12; p < 0.02). همچنین کفایت اجتماعی نیز با رشد اجتماعی آنها اثر مستقیم (β=0.43; p < 0.001) و شاخصهای برازندگی مدل نشان داد که مدل از برازش مناسبی برخوردار میباشد.نتیجهگیری متغیرهای همدلی و کفایت اجتماعی در رشد اجتماعی کودکان پیشدبستانی موثر بوده، میتواند در قالب مهارتهای پایهای در آموزش رسمی و مهارتهای فرزندپروری به منظور پیشگیری و درمان مشکلات بین فردی به کار گرفت.
کلیدواژههای فارسی مقاله
همدلی، رشد اجتماعی، کفایت اجتماعی، کودکان پیشدبستانی،
عنوان انگلیسی
The effect of empathy on the social development of preschool children: The mediating role of social adequacy
چکیده انگلیسی مقاله
Introduction. Social development as an important part of the transformation process has many positive and negative impacts on children's mental health. The study, by emphasis on the mediating role of social competence, was done to identify the impacts of empathy on social development of preschool children.Method. The present study design was descriptive-correlational. The statistical population included Tehran’s preschool children in 2019 which 370 children were selected by multi-stage cluster sampling. Vineland (1953) Social Growth Scale, Bryant Empathy Questionnaire (1982) and Bellini Social Satisfaction Questionnaire (2007) with acceptable validity and reliability were used to collect data. Structural equation modeling was used to analyze data.Findings. The empathy had a direct impact on social development and social competence (β=0.24; p < 0.001) and an indirect impact on social development of children with a mediating role of social competence (β=0.12; p < 0.02). Also, social competence had a direct impact on their social growth (β=0.43; p < 0.001) and the fit indices showed that the model had a good fit.Result. The variables of empathy and social competence are effective in the social development and can be used in basic form of skills in formal education and parenting skills to prevent and treat interpersonal problems.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
همدلی, رشد اجتماعی, کفایت اجتماعی, کودکان پیشدبستانی
نویسندگان مقاله
نصیره مقدم فر |
دانشجوی دکتری،روانشناسی عمومی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
رضا قربان جهرمی |
استادیار، گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
بیتا نصرالهی |
استادیار، گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
فریبرز باقری |
دانشیار، گروه روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
نشانی اینترنتی
https://jeps.usb.ac.ir/article_5894_d44fc0a98d1635a3fcaf65cd8ec84e8a.pdf
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات