این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نامه معماری و شهرسازی، جلد ۱۳، شماره ۳۰، صفحات ۴۳-۶۰
عنوان فارسی عوامل محیطی مؤثر بر طراحی فضاهای رفتارگرا بررسی موردی: کانون اصلاح‌وتربیت کودکان تهران- ایران
چکیده فارسی مقاله کانون اصلاح‌و‌تربیت مرکزی برای نگهداری، تربیت، تهذیب و اصلاح کودکان بزهکار 18-6 سال است که مرتکب انحراف‌های اخلاقی و اجتماعی شده‌اند. این مرکز در گروه ساختمان‌های امنیتی رده سه قرار می‌گیرد که در سطح بین‌المللی، قوانین مؤثری در حوزه ساخت و بهره‌برداری از چنین ساختمان‌هایی تدوین شده است اما با وجود توجه بسیار زیاد مسئولان مرکز، فضای معماری و خصوصاً فضاهای داخلی مجموعه فاقد کیفیت‌های فضایی متناسب است. هدف از اجرای این طرح، استخراج و تدوین اصول به‌منظور طراحی مراکز اصلاحی- تربیتی برای نگهداری و اسکان موقت کودکان بزهکار بوده است. در جستجوی الگوی طراحی مناسب، طرح «عوامل محیطی مؤثر بر طراحی فضاهای رفتارگرا» در کانون اصلاح‌و‌تربیت کودکان تهران در سال 1397 با جمع‌آوری اطلاعات از 99 پرسشنامه قابل قبول از کودکان بزهکار کانون اصلاح‌و‌تربیت تهران و آزمون کا-‌اسکوئر انجام شد. در این پژوهش ارتباط معناداری میان سن کودک-شکل انتخابی، جرم کودک-رنگ انتخابی و جرم کودک-مصالح انتخابی برای خانه یافت شد که گواه بر اثبات سه گروه از فرضیه‌ها بود. در نهایت، با توسعه مطالعات میدانی در حوزه‌های موردنظر و مشورت کارشناسان علوم رفتاری، بخش‌هایی از الگوهای طراحی استخراج شدند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله معماری، کودک، بزهکاری، معماری رفتارگرا، کانون اصلاح‌و‌تربیت،
عنوان انگلیسی Environmental Factors Affecting the Design of Behavioral Spaces Case study: Juvenile Center of Tehran
چکیده انگلیسی مقاله Juvenile Center of Tehran is a prison for minors (people who are 6-18 years old), who have committed moral or social deviance, and it is dedicated to provide care, education, rehabilitation, and refinement for delinquent children and is like a security building. Although international rules are developed for the construction and operation of such buildings, and despite the great attention of the center's officials, the interior design is in contrast to the international standards and lacks appropriate spatial qualities. According to available evidence, the impact of prisons on the conversion of criminals to ordinary citizens compared to its negative effects is negligible. In other words, the process of learning criminality is reinforced within the same organizations, in which they have been established to provide rehabilitation programs and services. Additionally, criminal labeling distorts the credibility of a person in the social environment which makes him more inclined towards criminal activities and distance him from conforming to social contracts. Prisons, regardless of their degree of success in the rehabilitation of prisoners, have prevented them from committing a crime, and the fear of unpleasant living conditions in the prison might also act as another deterrent. The prison, however, creates a paradox for criminals, as it is regarded as an unpleasant place that deprives them of their freedom: on the one hand, unfavorable living conditions might deter the potential offenders from committing a crime, on the other hand, it makes it difficult to achieve rehabilitation goals. Although the harsher the prison conditions, the less the deterrent effect, it is different for the juvenile offenders. The delinquency of children varies based on causes, motivation, and quality of committed crimes compared to adults. They often commit offenses in a group, or with the formation of temporary gangs, whereas adults tend to act individually and have innate motivations. The types of crimes committed by children are also different from those of adults, their common crimes are the offenses against the property (such as theft and destruction of property) as well as the offenses against the person (such as direct physical harm). The project titled, "Environmental Factors Affecting the Design of Behavioral Spaces" started in 2018 in the Juvenile Center of Tehran. The aim of the project was to extract and develop principles to design detention centers as temporary housing for juvenile delinquents. Data were collected from 99 accepted questionnaires from delinquent children of the Juvenile Center of Tehran, and significant relations were observed between several design factors. There was a significant relation between child's age and selected shape, child's crime and selected color, and between child's crime and type of materials used for the housing, which approves three hypotheses that part of the design patterns could be extracted by developing field research in the intended areas as well as consulting with the specialists in behavioral sciences. Finally, this study suggests that due to the lack of a significant relationship between most factors and age groups of the crime, the test should be repeated among a group of non-delinquent children as an effective step to disseminate the findings. It is recommended to use the obtained results for a period of time in a part of the Juvenile Center.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله معماری, کودک, بزهکاری, معماری رفتارگرا, کانون اصلاح‌و‌تربیت
نویسندگان مقاله اکبر دبستانی رفسنجانی |
مربی گروه معماری داخلی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران، ایران

سمیه سادات ابوالقاسم حسینی |
کارشناس ارشد معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

نشانی اینترنتی http://aup.journal.art.ac.ir/article_863_3eca7c830d3f20d50f8d7d62d109e518.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات