این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های رشد و توسعه پایدار، جلد ۲۰، شماره ۳، صفحات ۱۸۹-۲۰۸

عنوان فارسی بررسی عوامل مؤثر بر سوءتغذیه در ایران: کاربرد رهیافت خود رگرسیو با وقفه‌های گسترده
چکیده فارسی مقاله هدف اصلی این مطالعه، بررسی عوامل مؤثر بر سوءتغذیه در ایران است. برای رسیدن به این هدف، از داده‌های دوره 1994 الی 2015 استفاده شد. همجمعی میان متغیرها، از طریق آزمون کرانه رهیافت خود رگرسیو با وقفه­های گسترده (ARDL) تحلیل شد. نتایج مطالعه، نشان داد که افزایش رشد اقتصادی، به کاهش سوءتغذیه در ایران منجر می­شود. بنابراین، افزایش رشد اقتصادی می‌تواند موجب تسریع تأثیرگذاری سیاست‌های غذایی در کاهش سوءتغذیه شود. علاوه بر رشد اقتصادی، خالص کمک­­های رسمی جهت توسعه نیز از جمله عوامل مؤثر در کاهش سوءتغذیه در ایران است. همچنین، نرخ بیکاری و نسبت جمعیتی کودکان، اثر مثبتی بر سوءتغذیه در ایران دارد. بر این اساس، یک درصد افزایش در نرخ بیکاری و نسبت جمعیتی کودکان به ترتیب، به 26/0 و 1/0 درصد رشد در سوءتغذیه منجر می‌شود. بنابراین، بهبود فضای کسب و کار می‌تواند با افزایش اشتغال پایدار، نرخ سالانه سوءتغذیه در ایران را کاهش دهد. در مقابل، ضریب متغیر میزان مخارج بهداشتی سرانه، هم در کوتاه­مدت و هم در بلندمدت، تأثیر معنی‌داری بر کاهش سوءتغذیه در ایران ندارد. به نظر می­رسد، یکی از دلایل احتمالی تأثیرگذار نبودن میزان مخارج بهداشتی سرانه بر کاهش سوءتغذیه، عدم تخصیص هزینه‌های بهداشتی در جهت کاهش سوءتغذیه در کشور است. لذا، میزان و جهت‌گیری هزینه‌های بهداشتی می‌باید مورد بازنگری قرار گیرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سوءتغذیه، رشد اقتصادی، مخارج بهداشتی، ARDL، ایران

عنوان انگلیسی Investigating the Factors Affecting Undernourishment in Iran: an Application of the ARDL Model
چکیده انگلیسی مقاله The aim of this study is to examine the factors affecting undernourishment in Iran during 1994-2015. To this end, bound test in Auto Regressive Distributive Lag (ARDL) approach is used to check the co-integration of the variables under study. Results reveal that faster economic growth leads to larger improvements in undernourishment rates. Therefore, increased economic growth can accelerate the effects of food policies aimed at reducing undernourishment. In addition, net official development assistance can reduce undernourishment. Moreover, unemployment rate and children proportion have positive effects on the undernourishment in short- and long-run. Accordingly, 1% increase in both unemployment rate and children proportion lead to 0.26% and 0.1% growth in undernourishment, respectively. Hence, improvement of business environment by increasing sustainable employment can reduce the annual undernourishment rates in Iran. On the contrary, the per capita health expenditure in both short- and long-term has no significant effect on reducing undernourishment in Iran. It seems that one of the possible reasons for ineffectiveness of per capita health expenditure on reducing undernourishment is the misallocation of health expenditure in the country. Therefore, the amount and orientation of health expenditure should be revised.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Undernourishment, Economic growth, Health expenditure, ARDL, Iran

نویسندگان مقاله حسن آزرم | hassan azarm
Department of agricultural economics- school of agricultural- shiraz university
دانشجوی دکتری بخش اقتصاد کشاورزی- دانشکده کشاورزی- دانشگاه شیراز

محمد حسن طرازکار | mohammad hassan tarazkar
Department of agricultural economics- school of agricultural - shiraz university
استادیار بخش اقتصاد کشاورزی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز


نشانی اینترنتی http://ecor.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-50067-2&slc_lang=fa&sid=18
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات