این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
کهن نامه ادب پارسی، جلد ۱، شماره ۱، صفحات ۲۵-۳۸
عنوان فارسی بن‌مایه‌های لذّت‌گرایی در شاهنامه و تأثیرپذیری از افکار اپیکوریستی
چکیده فارسی مقاله لذّت‌گرایی نظریه‌ای است که در آن افراد بشر، بهبود زندگی خود را در لذّت‌جویی می‌دانند و خوش‌باشی و اغتنام فرصت را پیشه خود می‌سازند. لذّت‌گرایی و شادخواری در طول تاریخ، سابقه‌ای طولانی در بین مردم دارد. اپیکور ـ فیلسوف یونانی ـ مکتبی با افکار لذّت‌گرایی به وجود آورد که با وجود مخالفت‌های فراوان به راه خود ادامه داد و طرفدارانی به‌دست آورد. اپیکوریست‌ها خدایان را انکار می‌کنند و معتقدند زندگی انسان، منحصر به همین دنیاست؛ پس انسان تا زمانی که در این دنیاست باید شاد باشد. این افکار، در آثاری چون شاهنامه فردوسی هم مؤثّر افتاده است. شاهان و پهلوانان ایرانی، در مجالس بزم خود غالباً از می و رامشگران استفاده می‌نمایند. اما این دو عنصر به تنهایی اسباب لذّت آنها را فراهم نمی‌آورد، آنها به زن نیز توجّهی خاص دارند و از شکار و چوگان‌بازی نیز برای تفریح و غم‌زدایی استفاده می‌کنند. شاهنامه فردوسی، سرشار است از شادی‌ها و لذّت‌گرایی‌ها، و فلسفه اپیکور نیز شادی را توصیه می‌کند. اما اینکه اندیشه‌های شاد‌باشی و لذّت‌گرایی در شاهنامه، چقدر با فلسفه اپیکور تطابق دارد، خود بحث دیگری است. دنیای حماسی شاهنامه را نمی‌توان با دنیای اپیکور ـ فیلسوف سرخورده ـ یکی دانست و تمایزاتی در این میان، وجود دارد که در بخش شاهنامه و اپیکوریسم و نتیجه‌گیری نهایی بدان پرداخته شده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله لذّت‌گرایی، شاد‌خواری، اپیکور، شاهنامه،
عنوان انگلیسی The Roots of Hedonism in the Shāhnāmeh and the Influences of Epicurean Thoughts on the Shāhnāmeh
چکیده انگلیسی مقاله Hedonism is a philosophy which encourages pleasure-seeking as a means of forgetting the pains of life and improving one’ s living. Hedonists believe in seizing the day for pleasure. This philosophy and manner of life has a very long record in history. Epicure, the Greek philosopher, founded a school of hedonism which in spite of very strong oppositions moved itself along and acquired a number of adherents. The Epicureans, reject gods and after-life and believe that the life of man is limited to this world. Therefore, man should be happy as long as he lives in this world. Such thoughts can also be observed in the Shāhnāmeh by Ferdowsi. The Iranian Kings and heroes, in their feasts and celebrations drink wine and listen to the music of the troubadours. However, wine and music are not enough and they also seek the company of women. The kings and heroes also enjoy hunting and the game of polo. The Shāhnāmeh is abundant with pleasures and scenes of enjoyment and the philosophy of Epicure also prescribes pleasure-seeking and enjoyment. However, the adjustment of pleasure-seeking in the Shāhnāmeh with the philosophy of Epicure is questionable. It is hardly possible to see the pleasure-seeking in the heroic world of the Shāhnāmeh and the one in the philosophy of Epicure, the gloomy philosopher, the same. There are certainly some basic distinctions between them which are stated in the section on Epicureanism and the Shāhnāmeh.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Hedonism, drinking, Epicure, Shāhnāmeh
نویسندگان مقاله عبدالله حسن زاده میر علی | hassanzadeh mirali
عضو هیئت علمی دانشگاه سمنان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه سمنان (Semnan university)

لیلا شامانی |
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سمنان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه سمنان (Semnan university)

نشانی اینترنتی http://classicallit.ihcs.ac.ir/article_26_7623370e9b6ad591c5587210febfc2e9.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1529/article-1529-254264.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات