این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
کیمیای هنر، جلد ۳، شماره ۱۱، صفحات ۵-۳۵
عنوان فارسی زبان موسیقایی عناصر تشکیل دهنده موسیقی ایرانی: مُدها، ریتم‌ها و نحو
چکیده فارسی مقاله  این مقاله ساختار موسیقی دستگاهی ایران مورد بررسی قرار گرفته است. موسیقی دستگاهی که به عنوان یکی از شاخه‌های اصلی خانواده موسیقی‌های ایرانی - عربی - ترکی به شمار می‌آید از ساختار پیچیده‌ای برخوردار است که از یک سو آن را به پشتوانه سنتّ نظری موسیقی دوران اسلامی منتسب می‌سازد و از سوی دیگر به تمام سنت‌هایی که به شکل عملی در زندگی موسیقایی این فرهنگ و جغرافیا نشو و نما کرده و از یکدیگر تأثیر پذیر بوده‌اند تا جایی که از دوره قاجاریه کارگانی تحت عنوان ردیف توسط استادان موسیقی تکوین یافته و از طریق تدریس شفاهی و پس از طریق ضبط موسیقی و نت‌نویسی به دست ما رسیده است. این بخش از موسیقی ایرانی را که در ترکیبات و اشکال اجرایی مختلف ارائه می‌شود، امروز به عنوان موسیقی ملی، اصیل و یا کلاسیک ایرانی می‌شناسیم. سر فصل‌های اصلی این مقاله عبارتند از: دستگاه به عنوان یک سیستم مکرو و ترکیبیِ چند مدی، فواصل در تئوری و در عمل، ریتم، ملودی، آناتومی گوشه و دستگاه در اجرای کنسرتی. بحث‌های مطرح شده به کوچک‌ترین واحد موسیقی که نغمه یا نت باشد می‌پردازد تا در نهایت یک نمونه کلاسیک اجرای کنسرتی از یک دستگاه موسیقی، و به عبارتی سیستم مدال موسیقی ایرانی را از نگاه میکرو و مکرو بررسی کند: انواع فواصل، انواع دانگ‌ها و انواع ترکیبات و پیوستگی آن‌ها، نحوه گردش و پردازش ملودی، اهمیتّ و جایگاه درجات در شکل‌گیری انواع مُدها و تشریح «گوشه» از لحاظ فرم و از لحاظ انواع جملات خاص، که هر یک از آن‌ها در تشکیل گوشه‌های موسیقی ایرانی کارآیی خاص خودشان را دارند. افزون بر این‌ها، از آنجا که مخاطبان مقاله غیر ایرانیانی هستند که کمتر با زبان و ادبیات فارسی آشنایی دارند، اشاره‌هایی نیز به وجوه معنایی برگرفته از متون ادبی شده است؛ آنچه توسط شعر با موسیقی ایرانی عجین شده و روحی یکپارچه از ذوق زیبایی‌شناسی خاص ایرانی به آن بخشیده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The musical language Elements of Persian musical language: modes, rhythm and syntax
چکیده انگلیسی مقاله In treating the subject of musical language, a Persian musician would be intrinsically drawn to the structural similarities between the Persian music and language. Indeed Persian music and language are extremely related in their metrics, intonations and structural phrases (syntax). Although we will draw upon this relationship, our aim in this article is to present “music as a language,” consisting of acoustic, melodic, and rhythmic, elements, which together create a musical expression or a “musical language.” Persian music is a modal music. It applies a multi-modal system called the dastgâh which presents a macro form for a performance. This form refers to melodic models, each called a gushe, along with rhythmic compositions, including pishdarâmad, charmezrâb, tasnif, and reng. Basically Persian music has been preserved and transmitted through a collection of melodies. These canonical melodies, which serve as models for all compositions and improvisations are organized into a body of music referred to as the radif, including seven dastgâhs and their derivatives.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله داریوش طلایی | dariush talai
dtalaei@ut.ac.ir
نشانی اینترنتی http://kimiahonar.ir/browse.php?a_code=A-10-1-76&slc_lang=en&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1534/article-1534-254387.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات