این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
کیمیای هنر، جلد ۲، شماره ۸، صفحات ۱۷-۲۵
عنوان فارسی معماری مقدس، تجسم اصل تناظر میان عالم و آدمی
چکیده فارسی مقاله الف: بنیاد ایده و عقیده انسانِ سنتّی وحدت است و مبنای اندیشه انسان مدرن تجزیه. در این وحدت تمامی اجزا و ابعاد عالم با هم و به ویژه با انسان مرتبط اند و یا به روایت افلاطون در رساله تیمایوس، عالم و انسان خویش یکدیگرند. از جمله مصادیق این وحدت، بالاخص در تاریخ معماری سنتّی، نسبت میان انسان، جهان، و معبد به عنوان خانه خدا است. ب: در جهان‌بینی سنتّ محوری که اصل تناظر یا همانندی عالم و آدم (جهان و انسان) بنیادی‌ترین مفهوم و مبنای آن به شمار می‌رود، معماری مقدس (معبد یا خانه خدا) جلوه نمادین این نسبت محسوب می‌شود. مثال بارز این معنا در حکمت هندو و به‌ویژه در فلسفه ودانتا (که کتابی چون اپانیشادها مظهر آن است) یافت می‌شود. در حکمت ودانتا مناسک صوری و کاملاً عمل‌گرای قربانی به یک سیر و سلوک معنوی و درونی تبدیل می‌شود. در این تحویل به جای قربانی (انسان یا حیوان) نفسِ سالک قربانی می‌شود و به جای قربانی‌کننده (برهمن) سالک، خود در مقام قربانگر قرار می‌گیرد و نیز به جای معبد که محل انجام قربانی است، کالبد سالک جایگزین می‌شود و بدین صورت نسبتی میان انسان و معبد ایجاد می‌شود و مبتنی بر همین نسبت است که در معماری هندو و مسیحی کالبد انسان، ابعاد هندسی معبد را تعیین می‌کند. از دیگر سو، در تعالیم سنّتی، معبد یا مکان مقدس خود یک عالم صغیر است و از منظر تمامی سنّت‌گرایان نماد اتم عالم. چنین دیدگاهی از یک‌سو و تناظر میان ابعاد هندسی کالبد انسان و معبد از دیگر سو، معبد را به عنوان مظهر هندسی و کالبدی اصل تناظر میان انسان و جهان قرار می‌دهد. این مقاله نسبت میان انسان و جهان در فلسفه و هندسه معماری مقدس را مورد توجه قرار داده و آن را در حکمت اسلامی، و به طور خاص آرای اخوان‌الصفا، مورد تحلیل قرار خواهد داد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اصل تناظر، جهان، انسان، معبد، معماری مقدس
عنوان انگلیسی Sacred Architecture: The Incarnation of Correspondence between Human and Universe
چکیده انگلیسی مقاله Belief in unity is the basis of Traditionalists’ thought and polarity is the basis of Modernists. In a traditionalist worldview, all dimensions of universe are connected to eachother and especially to Homo. In point of Plato's view in Timaeus, human and universe are together. Correspondence between world, human and temple, a God's house, is a manifestation of this unity. Sacred architecture is the perfect symbol of the complete relationship between human and universe. Upanishads is the manifestation of this concept in Hinduism wisdom. Formal rituals of worship turn into inward ones in Vedanta Wisdom. Accordingly, instead of human or animal sacrifice, it is the soul of the wayfarer that is sacrificed. Furthermore, temple turns into the body of sacrifice and instead of sacrifier, that is the Brahman, the wayfarer himself becomes a sacrifier and the temple, as the place for sacrificing, is replaced with his body. In consequence, human body also determines temple’s geometrical dimensions both in Hindu and Christian architecture. In traditional teachings, sacred place or temple is a microcosm and is considered by almost all Traditionalists as the perfect symbol of universe. In essence, it follows from this worldview on the one hand and from the belief in the correspondence between geometrical dimensions of human body and temple on the other, that temple is the geometrical and incarnated example of principle of correspondence between human and macrocosm. This article considers the relation between human and universe in philosophy, and sacred architecture, especially in Islamic wisdom and Ikhwan al-Safa thoughts.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله حسن بلخاری قهی | hasan bolkhari ghehi
دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

نشانی اینترنتی http://kimiahonar.ir/browse.php?a_code=A-10-1-57&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1534/article-1534-254410.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات