این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
کیمیای هنر، جلد ۱، شماره ۴، صفحات ۳۵-۵۰
عنوان فارسی تاریخ استتیک به روایت مارتین هایدگر
چکیده فارسی مقاله بر طبق تفسیری که این مقاله بر پایۀ مسئلۀ وجود و حقیقتْ از روایتی به دست می دهد که هایدگر درباره تاریخ استتیک نقل می کند، در تفکر یونانیان هنر نحوه ای از پدید آمدن (= آشکار شدن) موجودات، و از این رو نحوه ای از تحقّق حقیقت بود، بنابراین نزد آنان جایگاه هنر همواره معین و ضرورت آن محرز بود. اما، در تفکر افلاطون، و به واسطۀ تلقی خاص وی از هنر و پدید آمدن در معنی عام کلمه ( poiesis ) بر پایۀ نظریۀ ایده، هنر نسبت پیشین خود را با حقیقت از دست داد، از این رو بحث درباره ضرورت آن و جایگاهش در حیات انسانی ضروری گشت. این بحث خود مشخص کنندۀ آغاز تفکر رسمی درباره هنر، و به زعم هایدگر، آغاز استتیک است. افزون بر این تفکر افلاطون به مثابه خاستگاه استتیک واجد عناصری است که بعدها در دورۀ مدرن به عنوان مؤلفه های اساسی استتیک مشخص شدند؛ یعنی، ورود زیبایی به تعریف هنر و گسست زیبایی از حقیقت. در دوره مدرن و ظهور سوبژکتیویسم گسست میان زیبا، حقیقی و خیر کامل گشته و اثر هنری اساسا به برابرایستا (یا ابژۀ) aisthesis (حس) بدل م یگردد. از این رو، هنر در مقام برآورندۀ امر زیبا و لذت استتیکی دیگر نمی تواند واجد ضرورتی در حیات انسانی باشد. این همان رویدادی است که هگل آن را به عنوان پایان هنر مشخص می کند. اما، واپسین مراحل تاریخ استتیک به واسطۀ تلاش هایی مشخص می گردد که در قرن نوزدهم از جانب واگنر و نیچه به منظور اعادۀ ضرورت هنر صورت می گیرد، گرچه، به زعم هایدگر، این تلاش ها نهایتاً راه به جایی نمی برند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله استتیک، هنر، وجود، حقیقت، زیبایی، مرگ هنر
عنوان انگلیسی History of Aesthetics in Martin Heidegger’s Narration
چکیده انگلیسی مقاله According to the interpretation which is based on Being and Truth derived from Heidegger’s narration of history of Aesthetics, for the Greek, Art was a way to generate, to disclose, the beings therefore, it was a way for the establishment of the truth. So the status of art was well-defined and the need to it was inevitable. In Plato’s thought – by his own conception of art and generation [poiesis] on the basis of the theory of Idea – art lost his early relation to truth, and then it was to decide on its status in the human life. This characterizes the beginning of Aesthetics. Moreover, Plato’s thought as the origin of Aesthetics has the elements characterized as the basic elements of Aesthetics it means the entrance of Beauty to the definition of art and divergence among beauty and truth. During modern age and the emergence of subjectivism the divergence among the beautiful, the true, and the good had been completed and the artwork turned to an object of aisthesis. Therefore, art as the role of creating the beautiful and the aesthetic pleasure couldn’t have essential role in human life. This is the event characterized as the end of art in Hegel’s Aesthetics. However, The last phases of the history of Aesthetics is characterized by Nietzsche and Wagner’s attempts in order to make restitution for art’s necessity, though, Heidegger believes, these attempts couldn’t be successful.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله aesthetics, art, being, truth, beauty, the end of art
نویسندگان مقاله احمد رحمانیان | ahmad rahmanian
دانشگاه علامه طباطبایی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)

نشانی اینترنتی http://kimiahonar.ir/browse.php?a_code=A-10-1-29&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1534/article-1534-254439.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات