این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۳۲، شماره ۲۰۹، صفحات ۲۰۰-۲۰۵
عنوان فارسی بررسی اپیدمیولوژیک بیماران مسموم با گیاهان سمی در اصفهان
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: امروزه با توجه به در دسترس بودن گیاهان در محیط وافزایش مصرف آن‌ها به قصد درمان، مسمومیت‌های گیاهی افزایش یافته است. لذا با توجه به موقعیت جغرافیایی اصفهان و عدم انجام پژوهشی در این خصوص، نیاز به مطالعه ای با معرفی انواع مسمومیت با گیاهان راکاملا توجیه می‌کرد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی و توصیفی داده‌های بیماران مسموم با گیاهان سمی بیمارستان خورشید اصفهان (مرکز ارجاعی مسمومین استان اصفهان) در طی سال‌های 1398- 1389 جمع‌آوری شد. اطلاعات دموگرافیک، بالینی، پاراکلینیکی و درمانی بررسی شدند. یافته‌ها: در72 بیمار با مسمومیت گیاهی، شایع‌ترین عامل مسمومیت، گیاهان ناشناخته (29 درصد) و بعد از آن مسمومیت با دانه کرچک (22/2 درصد) و داتوره (16/6 درصد) بود. عمده بیماران مرد بودند (60 درصد) و بیش‌ترین میزان مسمومیت در بازه سنی 39-20 سال بود. مسمومیت آگاهانه اغلب با داتوره (46/7 درصد) و در گروه سنی 19-10 سال و مسمومیت تصادفی بیش‌تر با گیاهان ناشناخته (34/1 درصد) و در گروه سنی 9-0 سال گزارش شد. مسمومیت به قصد درمان اغلب با گیاهان ناشناخته و دانه کرچک (61/6درصد) بود. مسمومیت به قصد خودکشی با خرزهره (66/7 درصد) رخ داده بود. در زمان بستری بیماران مسموم با داتوره، اغلب تاکی کاردی (58 درصد) و مردمک های میدریاز (91 درصد) داشتند. در بیماران مسموم با دانه کرچک، علایم غالبا گوارشی و شامل تهوع و استفراغ (94 درصد) بود. اکثر بیماران در فاصله کم‌تر از 24 ساعت مرخص شده بودند. هیچکدام از بیماران نیاز به تجویز آنتی دوت و اینتوبیشن نداشتند و همه بیماران با اقدامات حمایتی و بهبودی کامل مرخص شدند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله گیاهان سمی، مسمومیت، کرچک، داتوره، اصفهان، ایران
عنوان انگلیسی Epidemiological Study of Patients Poisoned by Poisonous Plants in Isfahan
چکیده انگلیسی مقاله Background and purpose: Nowadays, plants are more available and many are used for treatment purposes, therefore, the rate of poisoning by plants has increased. According to the geographical location of Isfahan in Iran, the present study aimed at investigating this problem since there is paucity of information about plant poisoning in the region.   Materials and methods: In this cross-sectional study, patient data poisoned with poisonous plants were collected from Khorshid Hospital (a referral center for poisoning) in Isfahan between 2010 and 2019. Demographic and clinical, paraclinical and, therapeutic information were studied. Results: In 72 patients with plant poisoning, the most common cause was unknown plants (29%) followed by castor seed poisoning (22.2%) and datura (16.6%). The majority of patients were male (60%) and the highest rate of poisoning occurred in people aged 20-39 years old. Conscious poisoning was most often reported to be with datura (46.7%) in patients of 10-19 years old, while accidental poisoning was found to be more common with unknown plants (34.1%) in children (0-9 years of age). Poisoning due to treatment purposes was seen manily by unknown plants and castor seeds (61.6%). Suicide by self-poisoning was mainly done by oleander (66.7%). At admission, patients with datura poisoning often had tachycardia (58%) and mydriasis pupils (91%). In patients with castor bean poisoning, gastrointestinal symptoms were more frequent (nausea and vomiting in 94%). Most of the patients were discharged within 24 hours after admission. None of the patients needed antidote and intubation and all were discharged with supportive treatment and complete recovery. Conclusion: Most of the cases studied had mild symptoms and only needed supportive care. ‎
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله poisonous plants, poisoning, castor bean, datura, Isfahan, Iran
نویسندگان مقاله فرزاد قشلاقی | Farzad Gheshlaghi
Professor, Department of Clinical Toxicology, Isfahan Clinical Toxicology Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
استاد، گروه سم شناسی بالینی، مرکز تحقیقات سم شناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

هادی هاشمی | Hadi Hashemi
General Practioner, Isfahan Clinical Toxicology Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
پزشک عمومی، مرکز تحقیقات سم شناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

شادی حداد | Shadi Haddad
General Practioner, Isfahan Clinical Toxicology Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
پزشک عمومی، مرکز تحقیقات سم شناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

رخساره معمار | Rokhsareh Meamar
Associate Professor, Department of Clinical Toxicology, Isfahan Clinical Toxicology Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
دانشیار، گروه سم شناسی بالینی، مرکز تحقیقات سم شناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-14703-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده اپیدمیولوژی
نوع مقاله منتشر شده گزارش کوتاه
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات