این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران، جلد ۴، شماره ۴، صفحات ۵۳-۶۴
عنوان فارسی شیوع ناامنی غذایی در خانوارهای شهر شیراز و ارتباط برخی عوامل اقتصادی- اجتماعی و جمعیتی با آن در سال ۱۳۸۷
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: ناامنی غذایی طی دو دهه گذشته به عنوان مشکل عمده سلامت عمومی، توجه مردم، متخصصان و سیاستگذاران را به خود جلب کرده است. در ایران بر اساس کفایت انرژی، در سال‌های 1375 و 1380 به ترتیب 20 و 2/23 درصد خانوارها ناامنی غذایی داشتند. شیوع ناامنی غذایی با روش ارزیابی مستقیم در خانوارهای تحت پوشش کمیته امداد و ساکنان منطقه اسدآبادی در تبریز به ترتیب 2/99% و 2/36% گزارش شده است. تاکنون در کشور ناامنی غذایی به روش مستقیم در سطح ملی، استانی و شهر سنجیده نشده است. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع ناامنی غذایی در خانوارهای شهر شیراز و برخی عوامل مرتبط با آن بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی و توصیفی- تحلیلی 778 خانوار شهر شیراز به روش چند مرحله‌ای- خوشه‌ای انتخاب شدند. داده‌های جمعیتی، اجتماعی و اقتصادی خانوارها از طریق پرسشنامه اطلاعات عمومی گردآوری و وضعیت امنیت غذایی با پرسشنامه 18 گویه‌ای امنیت غذایی خانوار USDA سنجیده شد. برای تعیین معیار وضعیت اقتصادی- اجتماعی و توصیف داده‌ها به ترتیب، از تحلیل عاملی و آزمون مجذور کای و برای تحلیل داده‌ها و شناسایی عوامل مرتبط از تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون لجستیک ترتیبی مورد استفاده شد. یافته‌ها‌: شیوع ناامنی غذایی در خانوارهای مورد مطالعه 44% بود (ناامنی غذایی بدون گرسنگی 8/27% و ناامنی غذایی با گرسنگی متوسط و شدید به ترتیب 4/14% و 8/1%). ناامنی غذایی در خانوارهای با تعداد فرزند بیشتر، دارای فرزند زیر 18 سال و زن سرپرست بیشتر بود (5/0>P). مادران نیز نسبت به سایر پاسخ دهنده‌ها ناامنی غذایی بیشتری گزارش کردند (5/0>P). ناامنی غذایی با وضعیت اقتصادی- اجتماعی پایین، رابطه مثبت معنی‌داری نشان داد. (0001/0>P). بر اساس مدل نهایی رگرسیون لجستیک ترتیبی، وضعیت اقتصادی- اجتماعی پایین (44/14-36/6، 95% CI و 56/9=OR )، داشتن فرزند زیر 18 سال (28/1-34/2، 95% CI و 73/1=OR) و موقعیت فرد پاسخ دهنده در خانوار (01/14-83/2، 95% CI و 7/1=OR ) عوامل پیش‌گویی کننده ناامنی غذایی بودند. نتیجه گیری: ناامنی غذایی در جامعه مورد مطالعه وجود داشت و با برخی عوامل مانند: وضعیت اقتصادی- اجتماعی پایین و داشتن فرزند زیر 18 سال ارتباط مثبت معنی‌داری نشان داد. بنابراین، با سیاست‌گذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌های مناسب در زمینه ارتقای وضعیت اقتصادی- اجتماعی خانواده‌ها و در نظر گرفتن تسهیلاتی برای خانوارهای دارای فرزند زیر 18 سال نظیر برنامه تأمین یک وعده غذایی در مدرسه می‌توان شیوع ناامنی غذایی را تقلیل داد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Prevalence of household food insecurity in the City of Shiraz and its association with socio-economic and demographic factors, 2008
چکیده انگلیسی مقاله Background and objectives: Food insecurity, as a major public health problem during the past two decades, has received the attention of population experts, scientists and policy-makers. In Iran, based on daily energy intake, 20.0% and 23.2% of households were food-insecure in 1996 and 2001, respectively. Studies have also shown that food insecurity is 99.2% among households under coverage of Imam Khomaini Relief Committee and 36.2% in the Asadabadi Region. So far, food insecurity has not been assessed directly at national, provincial or district levels. This study determined the prevalence of household food insecurity and some associated factors in the urban areas of Shiraz, Iran. Measurement of food insecurity and determining its determinants can help policy-makers in planning, monitoring and evaluating food security promotion program. . Materials and methods: In this cross-sectional descriptive-analytical study, 778 households from the urban areas of Shiraz were selected by the multi-stage cluster sampling method. Demographic and socio-economic data were collected using standard questionnaires household food security was assessed on the basis of the USDA 18-item questionnaire. Factor analysis and the Chi-square test were used for socio- economic status criteria determination and data description, while one-way ANOVA and ordinal and linear logistic regression were used for data analysis and identifying the associated and predictive factors. The software used was SPPS 14. Results: The prevalence of household food insecurity was 44% (food insecurity without hunger 27.8%, and food insecurity with moderate and severe hunger 14.4 and 1.8, respectively). Food insecurity was greater in female-headed families, those with a larger number of children, or those with children under 18 years old (P=0.05). It was positively associated with socio-economic status (P=0.0001). Based on the final ordinal logistic regression, predicting factors for food insecurity were children under 18 years old in the family )CI95%:1.28-2.34, OR:1.73), low socio-economic status (CI95%:6.36-14.44, OR:9.56), and responder (mothers) (CI95%1.01-2.83, OR:1.7). Conclusion: Household food insecurity exists in Shiraz. Having children under 18 years old in the family and low socio-economic status are the most important causes of household food insecurity. Policies and programs, such as promotion of socio-economic status, and approaches to promote the situation of under 18-year old children, such as school lunch programs, can help reduce food insecurity.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله طاهره رامش | t ramesh


احمدرضا درستی مطلق | ar dorosty motlagh


مرتضی عبداللهی | m abdollahi


نشانی اینترنتی http://nsft.sbmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-138&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده صنایع غذایی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات