این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران، جلد ۲، شماره ۱، صفحات ۵۹-۶۷
عنوان فارسی بررسی اثر رژیم های پُرپروتئین برغلظت پروتئین‌های التهابی پلاسما در زنان چاق
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: چاقی به عنوان یک عامل خطر مستقل برای بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت محسوب می‌شود. این احتمال وجود دارد که ترشح پروتئین‌های التهابی توسط بافت چربی یا ادیپوسیتوکین‌ها در بروز این اختلالات نقش داشته باشد. از این رو، پیگیری تغییرات این سیتوکین‌ها در ارزیابی موفقیت برنامه‌های کاهش وزن می‌تواند مفید باشد. از آنجا که امروزه، در برخی جوامع، رژیم پُرپروتئین به عنوان رژیم برتر کاهش وزن معرفی می‌شود، بازنگری کارایی این رژیم از نقطه نظر ارتقای سلامت در جامعه ایرانی، ضروری به نظر می‌رسد. به دلیل همین ضرورت، این بررسی با هدف ارزیابی تاثیر رژیم‌های پُرپروتئین بر کاهش وزن و شاخص‌های سلامتی از جمله غلظت پروتئین‌های التهابی پلاسما در زنان چاق انجام شد. مواد و روشها: 28 زن چاق (kg/m² 41-30: BMI) به مدت 10 هفته، تحت یکی از این دو رژیم قرار گرفتند: کم کالریِ استاندارد (15% انرژی از پروتئین) و پُرپروتئین (30% انرژی از پروتئین). در شروع و پایان بررسی، شاخص‌های آنتروپومتریک و بیوشیمیایی در نمونه‌ها اندازه‌گیری شد‌. یافته ها‌: کاهش وزن (kg 3/2±0/6 با رژیم پُرپروتئین و kg 4/2±9/4 با رژیم استاندارد ، 43/0=p) و کاهش توده چربی ( kg1/2±6/4 با رژیم پُرپروتئین و kg0/2±9/3 با رژیم استاندارد، 63/0=p) تفاوت معنی‌داری بین دو گروه نداشتند. شاخص حساسیت به انسولین با رژیم پُرپروتئین، بهبود بیشتری نشان داد (01/0=p). کاهش تری‌گلیسرید سرم در هر دو گروه، معنی‌دار بود (03/0=p در گروه استاندارد، 005/0=p در گروه پُرپروتئین) بدون آنکه بین دو گروه، تفاوت معنی‌داری باشد. کلسترول تام، LDL-c و HDL-c تغییر معنی‌داری در هیچ یک از دو گروه نداشتند. غلظت لپتین پلاسما با رژیم پُرپروتئین در مقایسه با رژیم استاندارد، کاهش بیشتری نشان داد (05/0>p). در غلظت سایر ادیپوسیتوکین‌ها شامل ادیپونکتین ، TNF- α ، IL-6 و logCRP با وجود روند بهبود در غلظت، تغییر معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: رژیم پُرپروتئین در بهبود شاخص حساسیت به انسولین و کاهش لپتین پلاسما مؤثرتر از رژیم استاندارد بود. با این حال، میزان کاهش وزن، تغییر پروفایل لیپیدهای سرم و پروتئین‌های التهابی پلاسما در گروهی که رژیم کم‌کالری با درصد پروتئین استاندارد یا پروتئین بیشتر داشتند، تفاوت معنی‌داری نشان نداد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Effect of a high-protein diet on plasma inflammatory proteins in obese women
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: Obesity is an independent risk factor for cardiovascular diseases and diabetes. The abnormalities involved may be mediated by increased secretions of inflammatory proteins called adipocytokines by the adipose tissue. Thus, monitoring adipocytokines during weight loss could be helpful in progress evaluation of weight reduction programs. Since high-protein diets are considered diets of choice for weight reduction in some communities, their effectiveness should be re-evaluated. The objective of this study was to compare the effects of a standard-protein diet with a high-protein diet on weight loss and biochemical health indices, e.g., the blood lipid profile and plasma inflammatory proteins, in obese women. Materials and Methods: Twenty-eight 20-48 year-old obese women (BMI= 30-41 kg/m²) were divided into 2 groups. One group was assigned to a high-protein diet (HP, protein supplying 30% of energy) and one to a standard-protein diet (SP, protein supplying 15% of energy). Anthropometric and biochemical variables were measured at the beginning and after 10 weeks. Results : The magnitude of weight loss (6.0 ± 2.3 kg on HP and 4.9 ± 2.4 kg on SP P = 0.43) and fat loss (4.6 ± 2.1kg on HP and 3.9 ± 2.0 kg on SP P = 0.63) did not differ significantly between the 2 groups. Insulin sensitivity index improved more on the HP diet (P = 0.01). The reduction in the serum triacylglycerol concentration was significant in both groups (HP, P= 0.005 SP, P = 0.03) without any diet effect. Total cholesterol, HDL-C and LDL-C did not change significantly in either group. On the other hand, plasma leptin decreased more on the HP than on the SP diet (diet effect P< 0.05). No significant changes in adiponectin, TNF-a, IL-6 or log CRP were observed after weight loss, although there was an desirable trend in all these inflammatory proteins. Conclusion: The high-protein diet was more effective in lowering plasma leptin concentration and improving insulin sensitivity than the standard-protein diet. However, the magnitude of weight loss and changes in the serum lipid or plasma inflammatory protein levels did not differ significantly between the energy-restricted high-protein and standard-protein groups.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله عصمت ناصری | e nasseri


سید علی کشاورز | a keshavarz


محمود جلالی | m djalali


مصطفی حسینی | m hosseini


احمدرضا درستی | a dorosty


مریم چمری | m chamari


نشانی اینترنتی http://nsft.sbmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-31&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده صنایع غذایی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات