این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران، جلد ۱، شماره ۳، صفحات ۱-۷

عنوان فارسی مقایسه تاثیر دو نوع آب آشامیدنی با درجه سختی متفاوت بر عناصر ادراری در
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: ابتلا به سنگهای کلیوی از بیماریهای شایع در بین جوامع بشری است که معمولاً به دنبال اشباع ادرار بروز می‌کند. بنابراین، میزان آب دریافتی و ترکیبات آن می‌تواند بر عناصر ادراری و تشکیل سنگ کلیه اثر گذارد. این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر آب آشامیدنی شهر تهران (با درجه سختی پایین) و آب معدنی چشمه "اعلاء" دماوند (با درجه سختی بالا) بر عناصر ادراری در مردان مبتلا و غیرمبتلا به سنگ کلسیمی بستری شده در بیمارستان "هاشمی‌نژاد" تهران انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی یک سوکور روی 15 مرد غیرمبتلا و 14 مرد مبتلا به سنگ کلسیمی 15 تا 62 ساله بستری شده در بیمارستان "هاشمی‌نژاد" تهران انجام شد. مردان غیرمبتلا مشکل کلیوی و سنگ‌سازی نداشتند و مبتلا به تنگی مجرا، تنگی حالب و پارگی مجرا بودند. افراد مورد مطالعه مکمل سیترات، ویتامین D، C و کلسیم دریافت نمی‌کردند و دچار پیوری و هماتوری شدید نبودند. در طول مداخله، رژیم غذایی هر فرد بر اساس وزن ایده‌ال وی تنظیم و کنترل شد. قبل و بعد از هر مداخله، ادرار 24 ساعته و ادرار اول صبح افراد جمع‌آوری و اگزالات، سیترات،‌ منیزیم، کلسیم، فسفات، اسیداوریک، کراتی‌نین، وزن مخصوص، pH و حجم ادراری آنها تعیین شد. مقدار آب دریافتی افراد مورد مطالعه در طول مداخله ml/kg/d36 -30 در نظر گرفته شده بود. همه افراد مورد مطالعه، به مدت 2 روز (روزهای اول و دوم) به میزان محاسبه شده با رژیم کنترل شده آب مقطر دریافت کردند. سپس به مدت 2 روز ( روزهای سوم و چهارم ) آب آشامیدنی شهر تهران و سرانجام 2 روز (روزهای پنجم و ششم) آب معدنی "دماوند" داده شد. داده‌ها با استفاده از آنالیز اندازه‌گیری‌ های تکراری (ANOVA) و نرم‌افزار SPSS11.5تجزیه و تحلیل شد. یافته ها‌: مردان مبتلا و غیرمبتلا به سنگ از لحاظ سن، وزن، قد و BMI از نظر آماری، تفاوت معنی‌داری نداشتند. حجم ادرار پس از مصرف آب مقطر و آب تهران (01/0p<) و آب معدنی (05/0p<) نسبت به قبل از مداخله، افزایش آماری معنی‌داری نشان داد. وزن مخصوص ادراری پس از مصرف آب مقطر و تهران نسبت به قبل از مداخله، کاهش آماری معنی‌داری نشان داد (05/0p<)، همچنین وزن مخصوص ادراری پس از مصرف آب تهران و معدنی نسبت به آب مقطر، کاهش آماری معنی‌داری نشان داد (01/0p<). میزان دفع کلسیم ادراری با مصرف آب مقطر و تهران، بین دو گروه، تفاوت آماری معنی‌داری نشان داد (05/0p<). میزان دفع سیترات، منیزیم ، فسفات وحجم ادراری در مردان مبتلا به سنگ با مصرف آب تهران نسبت به آب مقطر و در مردان غیرمبتلا با مصرف آب معدنی، میزان دفع منیزیم ، فسفات و pH ادراری نسبت به آب مقطر افزایش یافت که تفاوت آماری معنی‌داری نداشت. نتیجه گیری: نتایج این بررسی پیشنهاد می‌کند که با افزایش میزان مصرف آب، بدون در نظر گرفتن سختی آب، حجم ادرار، افزایش و وزن مخصوص ادرار، کاهش می یابد. در این مطالعه مشاهده شد که مصرف آب تهران برای افراد مبتلا به سنگ، مفیدتراز آب معدنی با درجه سختی بالاست که می‌تواند از عود مجدد سنگ در این افراد جلوگیری کند، در صورتی که مصرف آب معدنی با درجه سختی بالا برای افراد غیرمبتلا مفیدتر از آب تهران بوده و می‌تواند از تشکیل سنگ کلیه در این افراد جلوگیری کند. یافته‌های این پژوهش توصیه می‌کند که میزان دریافت آب مصرفی در افراد افزایش یابد..
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آب، آب معدنی، سنگ کلیوی ، سختی آب ، عناصر ادراری

عنوان انگلیسی Comparison of the effects of two types of drinking water with different degrees of hardness on urinary mineral elements in men with and without kidney calcium stones
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objectives: Urinary stones are common throughout the world, usually caused by supersaturated urine. The quantity of water intake and its mineral and trace elements have been reported to influence the urolithiasis. This study was carried out to compare the effects of Tehran tap water (TTW, with a low degree of hardness) and Damavand Ala-Spring Mineral Water (DMW, with a high degree of hardnes) on urinary mineral elements in men with and without kidney calcium stones at Hasheminejad Hospital, Tehran. Materials and Methods:This single-blind clinical trial included 29 15-62-year old male subjects, 14 with, and 15 without urinary stones, hospitalized in Hasheminejad Hospital, Tehran. The patients without urinary stones did not suffer from renal disorders or urinary stones, but had been hospitalized for rupture. None of the subjects was taking citrate, vitamin D, vitamin C, or Ca supplements, and showed no symptoms of pyuria or hematuria. Based on ideal weights of the subjects, their diets were prepared,weighed, packed and offered to them. Morning and 24-hour urine samples were collected before and after the intervention for oxalate, citrate, phosphate, uric acid, creatinine, Mg, Ca, specific gravity, and pH determinations. All the subjects were offered distilled water, 30-36 ml/kg/day, for 2 days (days 1 and 2), followed by the. same volume of TTW for 2 days (days 3 and 4) and, finally the same volume of DMW for the last 2 days (days 5 and 6). Data were analyzed using SPSS11.5, the statistical tests being ANOVA (repeated measures) and t-test. Results: The age, weight, height, and BMI of the 2 groups of men showed no statistically significant differences. The urine volume increased significantly after taking distilled water and TTW (P< 0.01) and mineral water (P< 0.05). Distilled water and TTW reduced the urine specific gravity significantly (P< 0.05). The specific gravity after consumption of TTW and DMW was lower after distilled water (P< 0.01). Calcium levels after intake of distilled water and TTW were significantly different between the two groups (P< 0.05). The data also showed that, as compared to distilled water, TTW increases urinary citrate, magnesium, phosphate, and the urine volume in men with nephrolithiasis and DMW increases urinary magnesium, phosphate and pH in men without nephrolithiasis however, the differences were not significantly different. Conculsions: Results of this study showed that increasing water intake increases urinary volume and decreases specific gravity, irrespective of the degree of water hardness. Consumption of TTW is more beneficial (and may potentially prevent recurrence of stone formation) than that of the harder mineral water for patients with urinary stones, while consumption of the latter may be more beneficial for people without urinary stones. People should drink more water in order to reduce stone formation.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله مریم زارع | m zare


آزاده امین پور | a aminpour


مجید میرزازاده | m mirzazadeh


مهین آذر | m azar


زهرا تذکری | z tazakori


یدا محرابی | y mehrabi


ناصر کلانتری | n kalantari



نشانی اینترنتی http://nsft.sbmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-17&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده صنایع غذایی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات