این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
توسعه آبزی پروری، جلد ۱۶، شماره ۴، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی مقایسه‌ شاخص‌های رشد و رسیدگی جنسی فیل‌ماهی (Huso huso) و تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus)
چکیده فارسی مقاله در این مطالعه، نرخ رشد، شاخص رسیدگی جنسی و برخی ویژگی‌های بافتی اندام‌های جنسی فیل‌ماهی (Huso huso) و تاس‌ماهی ایرانی (Acipenser persicus) به‌مدت 12 ماه موردبررسی قرار گرفت. تعداد 60 عدد فیل‌ماهی و تاس‌ماهی ایرانی 15 ماهه و با میانگین وزن اولیه به‌ترتیب 0/781 گرم و 5/469 گرم بین حوضچه‌های بتنی (1×1×5 متر) با حجم آبگیری 5/2 مترمکعب در قالب دو تیمار و سه تکرار برای هر تیمار توزیع شد. در پایان سن 27 ماهگی، وزن کل فیل‌ماهی (11/3518 گرم)به‌طور معنی‌داری بیشتر از تاس‌ماهی ایرانی (23/1561 گرم) بود و مقادیر افزایش وزن، به‌ترتیب 11/2737 گرم و 73/1091 گرم بود که اختلاف معنی‌داری نشان دادند. مقادیر رشد ویژه فقط در شش ماه نخست در دو گونه اختلاف معنی‌دار نشان دادند. به‌طوری که، طی سه‌ماه اول و دوم دوره پرورش، مقادیر آن در فیل‌ماهی (به‌ترتیب 64/0 و 49/0 درصد در روز) بیشتر از تاس‌ماهی (به‌ترتیب 50/0 و 33/0 درصد در روز) بود. طی دوره مطالعه، مقادیر ضریب تبدیل غذایی در فیل‌ماهی (43/1) به‌طور معنی‌داری کمتر از تاس‌ماهی ایرانی (69/1) بود. مقادیر شاخص رسیدگی جنسی (GSI) تاس‌ماهی ایرانی به‌طور معنی‌داری بیشتر از فیل‌ماهی بود، به‌گونه‌ای که در پایان سن 27 ماهگی، مقدار شاخص رسیدگی جنسی در تاس‌ماهی 39/1 درصد و در فیل‌ماهی 38/0 درصد بود. همچنین در این زمان، تعداد اووسیت‌های اولیه در ماده‌ها افزایش قابل توجهی داشت و در جنس نر فیل‌ماهی، کیسه‌های منی درحال شکل‌گیری بودند، اما در جنس نر تاس‌ماهی ایرانی این کیسه‌ها کاملا توسعه یافته بودند. به‌طورکلی می‌توان نتیجه‌ گرفت که فیل‌ماهی از شاخص‌های رشد بهتری برخوردار بود، اما اندام‌های جنسی تاس‌ماهی نسبت به فیل‌ماهی رشدونمو بیشتری داشت.در این مطالعه، نرخ رشد، شاخص رسیدگی جنسی و برخی ویژگی‌های بافتی اندام‌های جنسی فیل‌ماهی (Huso huso) و تاس‌ماهی ایرانی (Acipenser persicus) به‌مدت 12 ماه موردبررسی قرار گرفت. تعداد 60 عدد فیل‌ماهی و تاس‌ماهی ایرانی 15 ماهه و با میانگین وزن اولیه به‌ترتیب 0/781 گرم و 5/469 گرم بین حوضچه‌های بتنی (1×1×5 متر) با حجم آبگیری 5/2 مترمکعب در قالب دو تیمار و سه تکرار برای هر تیمار توزیع شد. در پایان سن 27 ماهگی، وزن کل فیل‌ماهی (11/3518 گرم)به‌طور معنی‌داری بیشتر از تاس‌ماهی ایرانی (23/1561 گرم) بود و مقادیر افزایش وزن، به‌ترتیب 11/2737 گرم و 73/1091 گرم بود که اختلاف معنی‌داری نشان دادند. مقادیر رشد ویژه فقط در شش ماه نخست در دو گونه اختلاف معنی‌دار نشان دادند. به‌طوری که، طی سه‌ماه اول و دوم دوره پرورش، مقادیر آن در فیل‌ماهی (به‌ترتیب 64/0 و 49/0 درصد در روز) بیشتر از تاس‌ماهی (به‌ترتیب 50/0 و 33/0 درصد در روز) بود. طی دوره مطالعه، مقادیر ضریب تبدیل غذایی در فیل‌ماهی (43/1) به‌طور معنی‌داری کمتر از تاس‌ماهی ایرانی (69/1) بود. مقادیر شاخص رسیدگی جنسی (GSI) تاس‌ماهی ایرانی به‌طور معنی‌داری بیشتر از فیل‌ماهی بود، به‌گونه‌ای که در پایان سن 27 ماهگی، مقدار شاخص رسیدگی جنسی در تاس‌ماهی 39/1 درصد و در فیل‌ماهی 38/0 درصد بود. همچنین در این زمان، تعداد اووسیت‌های اولیه در ماده‌ها افزایش قابل توجهی داشت و در جنس نر فیل‌ماهی، کیسه‌های منی درحال شکل‌گیری بودند، اما در جنس نر تاس‌ماهی ایرانی این کیسه‌ها کاملا توسعه یافته بودند. به‌طورکلی می‌توان نتیجه‌ گرفت که فیل‌ماهی از شاخص‌های رشد بهتری برخوردار بود، اما اندام‌های جنسی تاس‌ماهی نسبت به فیل‌ماهی رشدونمو بیشتری داشت.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله رشد ویژه، تکامل اندام‌های جنسی، Huso huso، Acipenser persicus
عنوان انگلیسی Comparative study of the growth performance and gonadosomatic index of Beluga (Huso huso) and Persian sturgeon (Acipenser persicus)
چکیده انگلیسی مقاله In this study, growth performance, gonadosomatic index (GSI), and gonadal histology of beluga (Huso huso) and Persian sturgeon (Acipenser persicus) were investigated for 12 months. Sixty individuals of fifteen-month old beluga and Persian sturgeon with body mean weight of 781±55 g and 469.5±38 g, respectively, were distributed in the concrete tanks (5×1×1 m) with water capacity of 2.5 m3 in triplicate. At the end of the experimental period, total weight of beluga and Persian sturgeon were 3518.11 and 1561.23 g, respectively, and weight gains were 2737.11 and 1091.73 g, respectively. The differences of SGR values between two species were significant only in the first six-month period; the SGR values of beluga in the first and second three-month period, , 0.64% and 0.49%, respectively, were significantly higher than of Persian sturgeon, 0.50% and 0.33%, respectively at the same period. The FCR value of beluga (1.43) was significantly lower than of Persian sturgeon (1.69). The gonadosomatic index (GSI) values of Persian sturgeon were significantly higher than of beluga, as at the end of the study period, the values in the beluga and Persian sturgeon were 1.39% and 0.38%, respectively. Number of primordial oocytes was increased significantly in the females of both species and tubules in the beluga testis were observable, whereas developed in the Persian sturgeon testis at the end of experimental period. In conclusion, growth performance of beluga was higher than of Persian sturgeon, while gonadal development in Persian sturgeon was more than in beluga.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله specific growth rate, gonadal development, Huso huso, Acipenser persicus
نویسندگان مقاله عبدالجبار ایرانی | Abdoljabbar Irani
Urmia University
دانشگاه ارومیه

ناصر آق | Naser Agh
Urmia University
دانشگاه ارومیه

نشانی اینترنتی http://aqudev.liau.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-34-2&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات