این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران، جلد ۲۵، شماره ۹، صفحات ۲۲-۲۸
عنوان فارسی بررسی ارتباط عفونت هلیکوباکترپیلوری با تهوع و استفراغ شدید در سه ماه اول بارداری
چکیده فارسی مقاله مقدمه: تهوع و استفراغ مکرر در سه ماهه اول بارداری در بیش از نیمی از حاملگی­ ها مشاهده می­ شود. تهوع و استفراغ شدید بارداری که هایپرامزیز گراویداروم نام دارد، گاه تا انتهای بارداری باقی می‌ماند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین عفونت هلیکوباکترپیلوری با تهوع و استفراغ شدید بارداری در زنان باردار انجام شد.روش‌کار: در این مطالعه مورد شاهدی که در سال‌های 98-1396 انجام شد، 83 زن باردار با هایپرامزیز گراویداروم به‌عنوان مورد و 83 زن باردار بدون شکایتی از تهوع و استفراغ شدید به‌عنوان شاهد وارد مطالعه شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه­ ای که حاوی اطلاعات دموگرافیک مادران و همچنین سؤالاتی در زمینه تعداد دفعات اوغ زدن، بالا آوردن و احساس تهوع و ناخوشایند در معده بود، جمع‌آوری شد. سطح سرمی ایمونوگلوبین G ضد هلیکوباکترپیلوری شرکت‌کنندگان اندازه­ گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون‌های کای اسکوئر، تی‌تست و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.یافته ­ها: فراوانی عفونت هلیکوباکترپیلوری در گروه مورد 7/33% و در گروه شاهد 1/18% به‌دست آمد که این اختلاف از نظر آماری معنادار بود (021/0=p). در رگرسیون لجستیک از بین متغیرهای سن، پاریتی، گراویدیتی، شاخص توده بدنی، سن بارداری و عفونت هلیکوباکتری؛ تنها عفونت هلیکوباکترپیلوری به‌عنوان ریسک فاکتور هایپرامزیز گراویداروم شناخته شد (400/5 -180/1، 95% CI، 524/2=OR) (017/0=p).نتیجه ­گیری: در این پژوهش اختلاف آماری معناداری بین عفونت هلیکوباکترپیلوری و هایپرامزیز گراویداروم مشاهده شد. با توجه به اینکه درمان مؤثری برای کاهش هایپرامزیز گراویداروم وجود ندارد، می‌تواند یکی از اهداف پژوهش ­های آینده باشد. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله استفراغ شدید بارداری، سه ماه اول بارداری، عفونت هلیکوباکترپیلوری
عنوان انگلیسی The relationship between helicobacter pylori infection and hyperemesis Gravidarum in first trimester of pregnancy
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Frequent nausea and vomiting in the first trimester of pregnancy is seen in more than half of pregnancies. Severe nausea and vomiting in pregnancy, called hyperemesis gravidarum, sometimes persists until the pregnancy termination. The present study was performed aimed to determine the relationship between Helicobacter pylori infection and hyperemesis gravidarum in pregnant women.Methods: In this case-control study which was performed in 2017-2019, 83 pregnant women with Hyperemesis gravidarum as cases and 83 pregnant women with no symptom of sever vomiting as controls entered the study. The data were collected through a questionnaire containing demographic information of mothers as well as questions about the frequency of retching, vomiting and the feeling of sick to their stomach. Serum levels of anti-Helicobacter pylori immunoglobulin G were measured in participants. Data were analyzed by SPSS (version 20) and chi-square, T-test, and logistic regression. P< 0.05 was considered statistically significant.Results: The frequency of Helicobacter pylori seroposivity in case group and control group were 33.7%, 18.1%, respectively, this difference was statistically significant (P=0.021). Logistic regression showed that among the variables of age, parity, gravidity, BMI, gestational age, and Helicobacter pylori infection, only Helicobacter pylori infection was found as a risk factor for hyperemesis gravidarum (p=0.017) (OR= 2.524, CI 95%= 1.180-5.400).Conclusion: In this study, there was a significant difference between Helicobacter pylori and Hyperemesis gravidarum. Since there is no specific therapy for Hyperemesis gravidarum, it can be one of the goals of future studies.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله first trimester, Helicobacter pylori infection, Hyperemesis gravidarum
نویسندگان مقاله دکتر علیرضا رضایی | Alireza Rezaee
Assistant Professor, Department of Pathology, Faculty of Medicine, Islamic Azad University of Mashhad, Mashhad, Iran.
استادیار گروه پاتولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران.

دکتر میثاق‌الله توکلی | Misaghallah Tavakoli
General Physicians, Faculty of Medicine, Islamic Azad University of Mashhad, Mashhad, Iran.
پزشک عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران.

دکتر زهرا مصطفویان | Zahra Mostafavian
Assistant Professor, Department of Community Medicine, Faculty of Medicine, Islamic Azad University of Mashhad, Mashhad, Iran.
استادیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران.

دکتر پریسا ظریف نجفی | Parisa Zarif Najafi
Assistant Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Faculty of Medicine, Islamic Azad University of Mashhad, Mashhad, Iran.
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران.

نشانی اینترنتی https://ijogi.mums.ac.ir/article_21366.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده اصیل پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات