این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جلد ۷۱، شماره ۱۲، صفحات ۷۸۰-۷۸۶
عنوان فارسی پاسخ درمانی به سلکسیب و پردنیزولون در سردرد ناشی از سوء مصرف دارو در دوره محرومیت مصرف مسکن: کارآزمایی بالینی تصادفی دوسو‌کور
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: سلکسیب (Celecoxib) هنوز به صورت گسترده‌ای به‌عنوان یک داروی مسکن در درمان سردرد توسط بیماران مورد سوء مصرف قرار نگرفته است. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی داروی سلکسیب و مقایسه آن با پردنیزولون در کاهش شدت سردرد بیماران در درمان دوره محرومیت مصرف مسکن انجام شد. روش بررسی: مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی دوسویه‌کور در بیماران مراجعه‌کننده به کلینیک خصوصی سردرد در تهران در سال 1391 انجام گردید. بیماران 65-18 سال با سردرد بیش‌تر از 15 روز در ماه به مدت حداقل سه ماه متوالی وارد مطالعه شدند. پردنیزولون به‌صورت mg 75، mg 50، mg 30، mg 25 و mg 10 (هر سه روز) و سلکسیب به صورت mg 100 سه بار، دو بار و یک بار در روز (هر پنج روز) تجویز شد. روزهای ابتلا به سردرد، شدت آن، طول مدت سردرد، مصرف سایر مسکن‌ها به‌علت سردرد شدید و عوارض دارویی بررسی گردید. برای تعیین شدت سردرد از معیار آنالوگ بینایی استفاده گردید. یافته‌ها: 103 بیمار در دو گروه سلکسیب (53 بیمار) و پردنیزولون (50 بیمار) وارد مطالعه شدند. 21 مرد و 82 زن با میانگین سنی 65/9±62/33 سال در مطالعه شرکت کردند. بیماران گروه سلکسیب از نظر زمان سردرد دارای بیش‌ترین فراوانی در گروه 4-1 ساعت (19 مورد)و بیش‌تر از چهار ساعت (19 مورد) بودند که در گروه پردنیزولون مربوط به گروه بیش‌تر از چهار ساعت (28 مورد) بود. اختلاف آماری معناداری از این نظر میان دو گروه وجود نداشت (149/0P=). فراوانی عوارض دارویی در گروه پردنیزولون 42% و در گروه سلکسیب 9/18% بود (2/2Relaive risk=، 011/0P=). بیش‌ترین فراوانی عوارض دارویی در هر دو گروه مربوط به ضعف و بی‌حالی بود. نتیجه‌گیری: با در نظر گرفتن تاثیر مثبت هر دو دارو در کاهش سردرد بیماران در دوره محرومیت مصرف مسکن، داروی سلکسیب در مقایسه با پردنیزولون دارای اثربخشی بهتر و عوارض جانبی کم‌تر بود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Celecoxib versus prednisolone in medication overuse headache withdrawal treatment: double blind randomized clinical trial
چکیده انگلیسی مقاله Background: Many drugs have been abused by patients for headache management. Celecoxib has not been abuse widely as a pain relief drug for headache. The aim of this study was comparison between celecoxib and prednisolone in bridge stage therapy following medication overuse headache. Methods: A double-blind randomized clinical trial was done in patients admitted to a private headache clinic in Tehran, Iran at 2012. Patients were selected with 18- 65 years old and 15 days headache per month at least. Prednisone was administered as a 75 mg/day, 50 mg/day, 30 mg/day, 25 mg/day and 10 mg/day dose, in 3 days interval. Celecoxib was administered as a 100mg dose three times per day (first 5 days), twice per day (second 5 days) and one time per day (third 5 days). Headache time, headache intensity, headache duration, analgesic consumption due to severe headache and drug side effects was assessed. We used the visual analog scale to determine the severity of the pain. Results: One hundred and three patients were enrolled in two groups: celecoxib (53 cases) and prednisolone (50 cases). Twenty and one men and eighty and one women with a mean age of 33.62±9.65 years participated in the study. The maximum fre-quency for headache time in the celecoxib group was 1-4 hours (19 cases) and more than four hours (19 cases). In the prednisolone group the maximum frequency for headache time was more than 4 hours (28 cases) (P=0.149). The frequency of side effects of prednisolone and celecoxib groups were 42% and 18.9%, respectively (Relative Risk=2.2, P=0.011). The most common side effects in both groups were weakness and lethargy. Conclusion: Considering the positive effect of both drugs in reducing patients' head-ache during withdrawal, celecoxib compared with prednisolone has better efficacy and fewer side effects.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله منصوره تقای | mansoureh toghae
department of neurology, sina hospital, tehran university of medical sciences, tehran, iran. iranian center of neurological research, neuroscience institute, tehran university of medical sci-ences, tehran, iran.
گروه نورولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. انستیتو اعصاب، مرکز تحقیقات بیماری های اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

محمدرضا قینی | mohammad reza ghini
department of neurology, sina hospital, tehran university of medical sciences, tehran, iran.
گروه نورولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

سید محمدحسن پاک نژاد | seyed mohammad hassan pak nejad
iranian center of neurological research, neuroscience institute, tehran university of medical sci-ences, tehran, iran.
انستیتو اعصاب، مرکز تحقیقات بیماری های اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

الهه تقوایی زحمتکش | elahe taghvaii zahmat kesh
department of neurology, sina hospital, tehran university of medical sciences, tehran, iran.
گروه نورولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

طیب رمیم | tayeb ramim
sina hospital, imam khomeini ave., hassan abad sq., tehran, iran. tel 98- 21- 66348529
تهران، خیابان امام خمینی، نرسیده به میدان حسن آباد، بیمارستان سینا، تلفن 66348529-021
سازمان اصلی تایید شده: بیمارستان سینا تهران

نشانی اینترنتی http://tumj.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-5175&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله اصیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات