این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تاریخ ادبیات، جلد ۱۳، شماره ۱، صفحات ۱۶۹-۱۹۲

عنوان فارسی ابوعلی فارمدی؛ عارفِ سخنور و حلقه مکمّل تصوّف عاشقانه و عالمانه خراسان
چکیده فارسی مقاله قرن پنجم هجری از لحاظ رشد کمّی و کیفی در حوزه هایی چون: تصوّف، تفسیر، حدیث، فقه، کلام، وعظ و خطابه، نقطه عطفی در خراسان بزرگ و ماوراءالنهر محسوب می شده، بویژه در دو شاخه تصوف عاشقانه با تأکید بر «محبّت و عشق و جوانمردی» و تصوف عالمانه با محوریت «آشنایی با معارف اسلامی»، اهمیت بسزایی دارد. ابوعلی فارمدی (م 477) یکی از عارفانِ همین قرن است که منظومه فکری وی را مجمع البحرینی از اندیشه های صوفیانه و معارف اسلامی تشکیل می داد. مهارت و استادی فارمدی در سخنوری و مجلس گویی و برپایی مجالسِ وعظ و تذکیر، زبانزد خاص و عام بوده و القابی چون: «لسان الوقت» و «زبانِ خراسان» را برای وی به ارمغان آورده است. فارمدی به همراه پنج عارف دیگر به نام های: «ابوعلی رودباری، ابوالقاسم نصرآبادی، ابوعلی دقّاق، ابوسعید ابوالخیر و ابوالقاسم کُرَّکانی»، زنجیره تصوف عاشقانه و عالمانه خراسان را در قرون چهارم و پنجم تشکیل می داده، در منظومه عرفانیِ مشترک خود بر مضامین و بن مایه هایی چون: «مجلس گویی، تبحّر در معارف اسلامی، رعایت حرمت و ادب نسبت به پیر و استاد، شریعت مداری و احیای شیوه زاهدانه سَلَف، اعتقاد به محبت و لطف و رحمت خداوند، تسامح و خوش رفتاری و بی تعصّبی، حریّت و فتوّت و سرانجام نظام تفکّر حلاّجی»، تأکید می ورزیدند. در این مقاله کوشیده ایم ضمن مختصری در احوال و زندگی فارمدی، به نقش و اهمیت او در تکمیل و به سامان رساندن میراث و جریانی که از ابوعلی رودباری شروع شده و به شخص فارمدی ختم می شد، بپردازیم تا زوایای پنهان و جذّابیت و هنرسازه های تصوف خراسان، بیش از پیش آشکار شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ابوعلی فارمدی، تصوّف خراسان، قرن پنجم، مجلس گویی،

عنوان انگلیسی AbuAli Farmadi, eloquent mystic and complementary ring of romantic and wise mysticism in Khorasan
چکیده انگلیسی مقاله The fifth HA century was a turning point in Khorasan and Transnistria in areas like mysticism, interpretation, hadith, jurisprudence, speech, preaching and sermon, regarding both the quality and quantity of progress; particularly in two branches of romantic mysticism emphasizing "affection, love, and chivalry" and wise mysticism based on acquainting with Islamic educations. AbuAli Farmadi (dead 477) is one of the erudite of this century full of mystic thoughts and Islamic educations. Skill and mastery of Farmadi in speaking and holding preaching ceremonies was known to almost everybody and gave him such titles as "the tongue of time, and the tongue of Khorasan". Farmadi accompanied by five other mystics namely "AbuAli Rudbari, AbolGhasem Nasrabadi, AbuAli Daghagh, AbuSaied Abulkheyr, and AbulGhasem Korrakani" made the chain of romantic and wise mysticism in Khorasan in 4th and 5th century, and they shared the concern about such contents as elements as "preaching, mastery of Islamic educations, being polite and respecting the old and the teacher, shari'a, and revitalizing the ascetic ways of ancestors, believing in affection, favor, and kindness of God, tolerance, being good tempered, and not being fanatic, generosity and chivalry and finally Hallaji thinking system".In this article, we have tried to briefly point out to the life of Farmadi and elaborate on his role and significance in completing and regulating the legacy and the trend that had started from AbuAli Rudbari and ended with Farmadi, so that hidden aspects, attraction, and the art of mysticism in Khorasan is manifested more than before.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله ابوعلی فارمدی, تصوّف خراسان, قرن پنجم, مجلس گویی

نویسندگان مقاله امیرحسین مدنی |
دانشگاه کاشان


نشانی اینترنتی https://hlit.sbu.ac.ir/article_98965_4e05ca088939d40bd2e4a00201931434.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات