این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تاکسونومی و بیوسیستماتیک، جلد ۱۳، شماره ۴۹، صفحات ۴۳-۶۶
عنوان فارسی معرفی فلور، شکل زیستی و کورولوژی گیاهان منطقۀ بازرجان در استان مرکزی
چکیده فارسی مقاله منطقۀ بازرجان با مساحت 31197 هکتار در شمال شهر تفرش در حد فاصل '59 °49 تا '50 °49 طول شرقی و '56 °34 تا '31 °34 عرض شمالی قرار دارد. نتایج حاصل از بررسی فلور منطقه نشان داد تعداد 293 گونه از 61 تیره و 208 سرده در این منطقه وجود دارد. تیره‌های Brassicaceae و Asteraceae به ترتیب با 41 و 38 آرایه تیره‌های بزرگ‌‌تر و سردۀ Astragalus با 14 گونه و سردۀ Alyssum با 7 گونه سرده‌‌های بزرگ‌‌تر منطقه هستند. فرم رویشی گیاهان جمع‌‌آوری‌‌شده براساس طبقه‌بندی رنکیه بررسی شد که عبارتند از تروفیت 54/37 درصد، همی‌کریپتوفیت 91/24 درصد، کامه‌فیت 11/19 درصد، ژئوفیت 94/11 درصد، فانروفیت 77/4 درصد و درصد کمی هلوفیت و اپی‌فیت. بیشترین درصد پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه مربوط به عناصر رویشی ایرانو - تورانی با 4/60 درصد است و بعد از آن 26/11 درصد از گیاهان منطقه از عناصر ایرانو - تورانی و اروپا - سیبری، 8/5 درصد از ناحیۀ ایرانو - تورانی و صحارا - سندی و 43/4 درصد از ناحیۀ ایرانو - تورانی و مدیترانه ای هستند. تعداد 31 گونه انحصاری ایران و 30 گونه نیز در معرض خطر است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ایرانو - تورانی، تیپ رویشی، گونه‌‌های انحصاری، رستنی‌‌ها،
عنوان انگلیسی Flora, Life Form, and a Chorological Study of Bazarjan Region’s Vegetation in Markazi Province
چکیده انگلیسی مقاله Bazarjan region with an area of 31197 hectares in the north of Tafresh city is between 49˚ 59ʹ to 49˚ 50ʹ east longitude and 34˚ 56ʹ to 34˚ 31ʹ north latitude. The present study aimed to investigate the flora, life form, and the chorological status of vegetation in the Bazarjan region, Markazi. The results of the study of the flora of the region showed that there were 293 species of 61 families and 208 genera in this region. The Brassicaceae and Asteraceae with 41 and 38 taxa were the largest families and Astragalus with 14 and Alyssum with 7 species, respectively, were the largest genera in the region. The life form of the collected plants was studied according to Raunkiaer classification, which showed 37.54 % of the Therophytes, 24.91 % of the Hemicryptophytes, 19.11 % of Chamaephytes, 11.94 % of Geophyte, 4.77 % of Phanerophyte, and a small percentage of Helophyte and Epiphytes. The highest percentage of the geographical distribution of plants in the region was related to Irano-Turanian vegetative elements with 60.4%. After that, 11.26% of the plants in the region were from Irano-Turanian and Europe-Siberian elements, 5.8% of the plants were from Irano-Turanian and Sahara-Sindi, and 4.43% were Iranian-Turanian and Mediterranean. Also, 31 species were endemic to Iran and 30 species were endangered.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله ایرانو - تورانی, تیپ رویشی, گونه‌‌های انحصاری, رستنی‌‌ها
نویسندگان مقاله محمد محمدی |
دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

فرخ قهرمانی نژاد |
استاد گروه علوم گیاهی، دانشکدۀ علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

زهرا توکلی |
استادیار گروه علوم گیاهی، دانشکدۀ علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

نشانی اینترنتی https://tbj.ui.ac.ir/article_26442_124ba057f1d81f40d84fe703ba436472.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات