این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تحقیقات اقتصادی، جلد ۵۷، شماره ۲، صفحات ۲۸۵-۳۱۹
عنوان فارسی بهبود توزیع درآمد در مناطق شهری ایران (رویکرد تعیین کانون های سیاست گذاری براساس گروه های شغلی)
چکیده فارسی مقاله در مطالعه حاضر شاخص اتکینسون، زنگا و ضریب جینی برای استان‌های ایران به تفکیک گروه‎های شغلی مورد بررسی قرارگرفته؛ زیرا کاهش نابرابری از ﻣﺴﺎﺋﻞ مهم اﻗﺘﺼﺎدی– اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ بوده و نابرابری منطقه­ای از موانع مهم و مؤثر در مسیر رشد و توسعه هر منطقه است؛ بنابراین توجه به اقتصاد منطقه‌ای و شناخت ویژگی‌های جزئی هر استان، امکان برنامه‌ریزی بهتر را جهت تحقق اهداف توسعه فراهم می‌کند. در این راستا محاسبه معیارهای اندازه‌گیری نابرابری حائز اهمیت می‌باشد. با توجه به اینکه ضریب جینی و شاخص زنگا از ابزارهای آماری برای اندازه‌گیری نابرابری بوده و شاخص اتکینسون برگرفته از رفاه اجتماعی افراد است، آثار توزیع درآمد در دو بعد مختلف سنجیده شده است. بدین منظور از داده‌های طرح درآمد- هزینه خانوار مرکز آمار ایران طی دوره 1392-1398 استفاده‌ شده است. همچنین تلاش شده است تا با بهره‌گیری از رویکرد اقتصاد منطقه‌ای ضریب مکانی تصویر واقعی‌تری از نقش نابرابری بین مناطق در ایجاد و تشدید نابرابری در مناطق شهری ایران ارائه شود. درنتیجه گروه شغلی هدف برای بهبود هرچه بیشتر نابرابری بر مبنای رویکرد ضریب مکانی در مناطق شهری هریک از استان‌ها، مشخص شده است. براین اساس در بیشتر استان­ها گروه‎های شغلی «مدیران» و «کارمندان» نسبت به سایر گروه‌های شغلی از وضعیت توزیع درآمد مناسب‌تری برخوردار بوده و گروه‌های شغلی «متصدیان و مونتاژکاران ماشین‌آلات و رانندگان» و «کارگران ساده» در بیشتر استان‌ها نسبت به سایر گروه‌های شغلی وضعیت بغرنج‌تری داشته است (البته به علت بهینه نبودن داده­ها در سطح استان، بهتر است نتایج با احتیاط مدنظر قرار گیرد) و برمبنای شاخص ضریب مکانی باید به‌عنوان گروه‌های شغلی هدف در اولویت بهبود وضعیت توزیع درآمد قرار بگیرند. طبقه‌بندی JEL: D33، D31، D63، D30
کلیدواژه‌های فارسی مقاله توزیع درآمد،ضریب جینی،شاخص اتکینسون، ضریب مکانی،ایران،
عنوان انگلیسی Improving Income Distribution in Urban Areas of Iran (Approach to Determining Policy Centers Based on Occupational Groups)
چکیده انگلیسی مقاله The study analyzed inequality in Iran's provinces using the Atkinson index, Zanga index, and Gini coefficient based on occupational groups. Reducing inequality is an essential economic and social issue, and regional disparities impede growth and development of any region. Focusing on each province's regional economy can lead to better development planning. Therefore, the calculation of inequality is required. Considering that the Gini coefficient and the Zanga index are statistical tools for measuring inequality and the Atkinson index is derived from the social welfare of individuals; therefore, the effects of income distribution in society in two dimensions have been measured. For this purpose, the study used cost and income data of urban households in Iran from 2013-2019. The Location Quotient approach is used to determine each province's target occupational group to understand regional inequality better and improve it as much as possible. Accordingly, the "managers" and "employees" have a better income distribution than other occupational groups in most provinces. On the other hand, compared to other occupational groups, in most provinces, the "operators and assemblers of machinery, and drivers" and "simple workers" have a more challenging situation. Thus, they should prioritize the target occupational groups to improve income distribution.JEL Classification: D33, D31, D63, D30
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله توزیع درآمد,ضریب جینی,شاخص اتکینسون, ضریب مکانی,ایران
نویسندگان مقاله الهام حشمتی دایاری |
دانشجوی دکترای اقتصاد شهری و منطقه ای دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

سهراب دل انگیزان |
دانشیار گروه اقتصاد، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

محمد شریف کریمی |
دانشیار گروه اقتصاد، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

نشانی اینترنتی https://jte.ut.ac.ir/article_91080_0d393492818c16e53a2dd73cf4b8ff20.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات