این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
جامعه شناسی کاربردی، جلد ۳۳، شماره ۲، صفحات ۲۳-۴۸
عنوان فارسی سنجش جداشدگی گروه‌های شغلی و تحصیلی در محله‌های شهر اصفهان با استفاده از روش‌های اندازه‌گیری تک‌گروهی و چند‌گروهی
چکیده فارسی مقاله یکی از زمینه‌های بروز پدیدۀ جداشدگی در سطح شهرها، تمایزهای اجتماعی- اقتصادی است که در اثر تخصیص ناعادلانۀ منابع، فرصت‌ها و خدمات شکل می‌گیرد. بررسی و سنجش میزان جداشدگی در سال‌های گذشته، بر‌اساس شاخص‌ها و متغیرهای مختلف، بارها مورد توجه پژوهشگران قرارگرفته تا بتوانند ضمن بررسی و تحلیل این پدیده، پیامدهای منفی آن را کاهش دهند. هدف این پژوهش، سنجش میزان جداشدگی در میان گروه‌های عمدۀ شغلی و تحصیلی در محله‌های شهر اصفهان است؛ بدین منظور میزان جداشدگی مطابق ابعاد معرفی شدۀ مسی و دنتون (1988)، یکبار با استفاده از 13 شاخص تک‌گروهی و بار دیگر با استفاده از 7 شاخص چندگروهی و با به‌کارگیری نرم‌افزار Geo-Segregation Analyzer، بر‌اساس داده‌های سرشماری نفوس و مسکن سال1390، برای دو متغیر گروه‌های شغلی و تحصیلی محاسبه شده‌است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی - تحلیلی است. نتایج پژوهش حاکی از شکل‌گیری میزان بالای جداشدگی در میان تمامی گروه‌های شغلی و تحصیلی در محله‌های شهر اصفهان است. شاخص ضریب‌مکانی برای گروه‌های عمدۀ شغلی نشان‌دهنده تجمع فضایی گروه شغلی پایین در محله‌های حاشیه و دور از مرکز شهر و در‌نتیجه جداشدگی بیشتر آنها در مقایسه با دو‌گروه شغلی دیگر ‌است. این شاخص در میان گروه‌های تحصیلی، نشان‌دهندۀ تجمع فضایی گروه تحصیلی بالا در محله‌های جنوبی شهر و دو سمت حاشیۀ زاینده‌رود و در‌نتیجه جداشدگی بیشتر آنها در مقایسه با دو‌گروه تحصیلی دیگر است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله جداشدگیِ اجتماعی- فضایی، گروه‌های عمدۀ شغلی و تحصیلی، روش‌های اندازه‌گیری تک‌گروهی و چندگروهی، جدایی‌گزینی شهری، شهر اصفهان،
عنوان انگلیسی Measuring Segregation of Educational and Occupational Groups in the Neighborhoods of Isfahan City by Using One- and Multiple-Group Indices
چکیده انگلیسی مقاله IntroductionSegregation is one of the undeniable realities in urban communities. One of the contexts for occurrence of this phenomenon at metropolitan areas is socio-economic distinctions, which lead to unequality allocations of resources, opportunities, and services. For this reason, measuring the degree of segregation has been one of the most controversial topics discussed by urban reseachers over the last few years. Through these topics, they wish to be able to study and analyze this phenomenon and reduce its negative consequences. Isfahan metropolis is the third most populous city in Iran (National Statistical Center of Iran, 2016) and has 15 municipal districts, as well as residents with different religions (Isfahan City Statistics, 2017). The city consists of neighborhoods with different and sometimes conflicting qualities of life. Its different socio-economic conditions and characteristics has led to segregation and polarization phenomenon in this city. Since major occupational and educational groups can represent socio-economic differences in cities, this study aimed to measure the segregation between the major occupational and educational groups in the metropolitan neighborhoods of Isfahan. Materials & MethodsThis study was categorized as an applied research in terms of purpose and as a descriptive-analytical researchin terms of method. In this study, the degree of segregation was measured according to the 5 dimensions proposed by Massey and Denton (1988). These dimensions included evenness, exposure, concentration, clustering, and centralization. The latest census data released by the National Statistical Center of Iran in 2011 were applied to measure the segregation indices by using the variables of education and occupation in 192 neighborhoods of Isfahan City. For this purpose, 13 one-group indices were first calculated using Geo Segregation Analyzer software. Then, 7 multi-group indices were measured with the help of the same software. The variables were categorized in GIS software. Also, Location Quotients (LQs) were utilized to identify the spatial accumulations of the occupational and educational groups. Discussion of Results & ConclusionsThe results indicated a high degree of segregation among all the occupational and educational groups in the neighborhoods of Isfahan according to the one-group and multi-group indices. However, the degrees of segregation varied based on the different dimensions. In Table 4, the value of each dimension is separately specified for the related indicators based on the occupational and educational groups. In addition, the LQ index for the occupational groups represented spatial accumulation of the low occupational group in the suburbs and far from the city center. Furthermore, this index showed spatial accumulation of the high educational group in the southern neighborhoods of the city and both sides of Zayandehrood River. Therefore, these groups were more segregated in comparison with two other occupational/ educational ‎groups.It is worth noting that by moving from the central districts to the suburbs, the high educational group had a very low distribution and the low educational group was very intense. This fact was true for the occupational groups as well. This meant that the distributions of the high and low occupational groups decreased and increased by moving to the suburbs, respectively. Despite the high rate of segregation of the occupational and educational groups in the neighborhoods of Isfahan, this separation had not yet reached the stage of city polarization. It seemd that the spatial structure and configuration of Isfahan City, including the vertical axis of Chaharbagh and the horizontal axis of Zayandehrood, had been effective in not polarizing the socio-spatial structure of the city.However, continuation of this trend could lead to complete segregations of the high educational and low occupational groups, especially in the southern areas of the city, including Districts 5 and 6, and some areas of Districts 2, 11, and 14, respectively. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله جداشدگیِ اجتماعی- فضایی, گروه‌های عمدۀ شغلی و تحصیلی, روش‌های اندازه‌گیری تک‌گروهی و چندگروهی, جدایی‌گزینی شهری, شهر اصفهان
نویسندگان مقاله نرگس قدسی |
دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، ایران

مهین نسترن |
دانشیار گروه شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، ایران

وحید قاسمی |
استاد گروه علوم اجتماعی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

نشانی اینترنتی https://jas.ui.ac.ir/article_26191_e0304149c7103dd867e0902ad9087919.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات