این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
حدیث پژوهی، جلد ۲، شماره ۲، صفحات ۱۴۱-۱۵۸
عنوان فارسی مشایخ نجاشی و بررسی وثاقت عمومی آنان
چکیده فارسی مقاله احمد بن علی نجاشی، یکی از متخصصان برجسته علم رجال و کتابشناسی است و رجال او در میان چهار کتاب اصلی علم رجال شیعه، مهم‌ترین کتاب به شمار می‌رود. او نزد استادان زیادی که برخی از آنان از برجسته‌ترین دانشمندان فن رجال و کتابشناسی بودند، تلمّذ کرد. علاوه بر این، با دسترسی به منابع و کتاب‌های متعدد دانشمندان امامی و بعضاً غیر امامی و مطالعه دقیق آن‌ها، زمان طولانی را صرف به دست آوردن شناخت ژرف نسبت به دانشمندان شیعه و کتاب‌های آنان کرد. سابقه توثیق عام نجاشی از مشایخ خود به زمان علامه حلی برمی‌گردد؛ هر چند این دیدگاه آن‌گاه از سوی سید بحر العلوم به طور جدی‌تر مطرح گردید. نجاشی ملتزم بوده است تنها از استادانی روایت کند که «ثقه» باشند. این التزام او با تجزیه و تحلیل عبارات نجاشی درباره شماری از مشایخ، مشهود است. دلالت این عبارات، ظاهر و بلکه در مواردی صریح است، اما این توثیق فقط شامل آن عده از مشایخ نجاشی است که او از آنان استماع کرده است، حال آنکه گروهی از محققان دلالت این عبارات را ناقص و ناکافی برشمرده‌اند و وثاقت مشایخ نجاشی را به دلیل التزام او به عدم روایت بدون واسطه از ضعفا، و عدم آگاهی او از وضعیت رجالی گروهی از استادان خود در برهه‌ای از زمان، و وجود برخی از ضعفا در میان مشایخ او انکار کرده‌اند. اما با توجه به آشنایی نزدیک نجاشی با استادان خود و مصاحبت طولانی با آنان می‌توان چنین استظهار کرد که نجاشی صرفاً یا از طریق حس و یا بر اساس شهادت حسی دیگر استادان خود، از تمامی مشایخی که مستقیماً از آنان استماع کرده، شناختی کافی داشته است و روایت نجاشی از برخی ضعفا در مطاوی کتاب رجال، متعلق به دوره پیش از ضعف آنان بوده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مشایخ نجاشی، توثیق عام، مشایخ ثقات، رجال نجاشی و ادله توثیق،
عنوان انگلیسی The Masters of Najashi and Their General Reliability
چکیده انگلیسی مقاله Ahmad ibn Ali al-Najashi is one of the eminent experts in the science of hadith transmitters and bibliography, and his book on the transmitters of hadith is considered the most important among the four major books on the Shii science of transmission of hadith. He was the disciple of many Masters, some of whom were the most eminent scholars in the science of the transmitters of hadith and bibliography. Moreover, because he had access to many sources and books written by Shii and also Sunni scholars and had read them carefully he had gained deep knowledge in the field. The discussion on Najashi’s evaluation of his masters’ general reliability may be traced back to the time of Allamah al-Hilli, though this view was presented more seriously by Sayyid Bahr al-Ulum. Najashi committed himself to relate only from those Masters who were reliable, and this commitment can be seen in his expressions about some of his Masters. The meaning of these expressions is clear and in some cases explicit, but this assessment of reliability is limited to those Masters from who he heard. Some researchers hold that the meaning of these expressions is insufficient and imperfect and had denied the reliability of Najashi’s Masters on the ground of his commitment in relating from no weak Master without intermediaries and his insufficient knowledge on the character of a group of his Masters at a certain period of time and also the existence of the weak among his Masters. Nevertheless, considering Najashi’s close acquaintance and long companionship with his Masters it can be argued he directly or on the testimony of other Masters had sufficient knowledge of all Masters he had directly heard from and if he related from some of the weak Masters in his books of hadith transmitters, it was at the time when they were not weak.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله مشایخ نجاشی, توثیق عام, مشایخ ثقات, رجال نجاشی و ادله توثیق
نویسندگان مقاله عبدالهادی فقهی‌زاده |
دانشگاه تهران

مجید بشیری |
دانشگاه تهران

نشانی اینترنتی https://s-hadith.kashanu.ac.ir/article_111047_fc37d628bf7d0ba7bc85a7e5542157aa.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات