این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دانش حقوق عمومی، جلد ۱۱، شماره ۳۸، صفحات ۷۷-۱۰۳
عنوان فارسی نقش رهبری در نظام سیاسی پارلمانی با توجه به اقتضائات حقوق اساسی ایران
چکیده فارسی مقاله سال‌های اخیر ایران شاهد معضلاتی مانند تعارض بین دولت و مجلس، اختلاف میان رهبر و رئیس‌جمهور و... بوده است. برخی صاحب‌نظران معتقدند درصورتی‌که رژیم سیاسی به پارلمانی تغییر کند، بسیاری از این معضلات حل خواهد شد. این پژوهش که به شیوه توصیفی-تحلیلی انجام گرفته ‌است، در پی پاسخگویی به این پرسش است که نقش رهبری در رژیم پارلمانی همراه با اقتضائات این رژیم در حقوق اساسی ایران چیست؟ به‌نظر می‌رسد رژیم پارلمانی فوایدی مثل سیستم مطلوب‌تر جهت اجرای کامل اختیارات ولی‌فقیه را خواهد داشت. اما اجرای رژیم پارلمانی در عین ‌حال با مشکلاتی مثل تضعیف حس مشارکت مردم در اداره حکومت مواجه است. در نتیجه اگرچه ممکن است رژیم پارلمانی به لحاظ نظری با جایگاه ولایت ‌فقیه هماهنگ‌تر به‌نظر برسد، اما برای اجرای آن در کشور ابتدا باید لوازم ضروری آن ایجاد شود، در غیر این صورت تغییر رژیم به پارلمانی نه‌تنها مفید نخواهد بود، بلکه ممکن است ضررهای بیشتری را پدید آورد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله رهبر، رژیم پارلمانی، رژیم نیمه‌ریاستی، نظام سیاسی پارلمانی، ولایت فقیه،
عنوان انگلیسی The Supreme Leader's Role in the Parliamentary Political System, Considering the Requirements of Iran's Constitutional Law
چکیده انگلیسی مقاله In recent years, Iran’s political system has faced different challenges, such as conflicts between the government and the parliament, disagreements between the supreme leader and the president, etc. Some experts believe that most of these problems will be solved if the political regime changes to the parliamentary model. This research, which is done in a Descriptive-Analytical method, seeks to answer the question that what is the supreme leader’s role in a parliamentary regime, considering this regime’s requirements in Iran’s constitutional law. The parliamentary regime seems to have benefits, such as the optimal system for more complete implementation of authorities of the Vali e Faqih. But parliamentary regime’s implementation will also face challenges such as weakening the sense of public participation in government administration. Although the parliamentary regime may seem more coordinated by Velayat e Faqih’s position theoretically, but to implement it in the country, its necessary requirements must be provided first. Otherwise, the regime’s change into a parliamentary system will not only be worthless, but it may also cause more disadvantages.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله رهبر, رژیم پارلمانی, رژیم نیمه‌ریاستی, نظام سیاسی پارلمانی, ولایت فقیه
نویسندگان مقاله محمدجواد ارسطا |
دانشیار گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق، پردیس فارابی، دانشگاه تهران، قم، ایران

حسین قاسمی |
کارشناسی ارشد حقوق عمومی، دانشکده حقوق، پردیس فارابی، دانشگاه تهران، قم، ایران

نشانی اینترنتی http://mag.shora-rc.ir/article_262_bfa896c2c5495c2e233f3541ec10402a.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات