این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دانش کشاورزی و تولید پایدار، جلد ۳۱، شماره ۳، صفحات ۳۱-۵۰
عنوان فارسی ارزیابی عملکرد اسانس و شاخص‌های اکولوژیکی در کشت مخلوط آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) و سویا (Glycine max L.) با کاربرد قارچ میکوریز
چکیده فارسی مقاله چکیدهمقدمه و هدف: با توجه به لزوم استفاده از سیستم‌های کشاورزی پایدار و وارد کردن گونه‌های جدید به‌منظور افزایش تنوع گونه‌ای، پژوهشی با هدف بررسی اثر کشت مخلوط آویشن (Thymus vulgaris L.) با سویا (Glycine max L.) با کاربرد کود زیستی بر محتوی و عملکرد اسانس آویشن و شاخص­های اکولوژیکی اجرا شد. مواد و روش­ها: آزمایش به صورت اسپلیت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه در سال زراعی 1398 اجرا شد. فاکتور اصلی الگوهای مختلف کشت شامل کشت خالص آویشن، کشت خالص سویا، کشت مخلوط یک ردیف سویا+ یک ردیف آویشن (1:1) و دو ردیف سویا+ یک ردیف آویشن (2:1) بود. فاکتور دوم و سوم به‌ترتیب تلقیح و عدم تلقیح با میکوریز و برداشت (دو چین) بودند. یافته­ها: نتایج نشان داد، بیشترین عملکرد ماده خشک آویشن (5/634 گرم در متر مربع) در کشت خالص و چین اول بدست آمد. همچنین، بیشترین عملکرد اسانس آویشن (45/9 گرم در متر مربع) در چین اول و الگوی کشت مخلوط 1:1 بدست آمد. علاوه بر این، با تلقیح قارچ میکوریزا درصد و عملکرد اسانس آویشن بترتیب 86/30 و 95/11 درصد نسبت به عدم تلقیح افزایش یافت. بیشترین شاخص­های اکولوژیکی (نسبت معادل سطح زیر کشت و زمان، نسبت معادل سطح برداشت و کارایی استفاده از زمین) و شاخص­های اقتصادی (سودمندی کشت، سودمندی اقتصادی کشت مخلوط و شاخص بهره‌وری سیستم) در الگوی کشت 1:1 با کاربرد کود زیستی بدست آمد که بیانگر سودمند بودن این الگوی کشت از لحاظ اقتصادی نسبت به کشت خالص دو گیاه می­باشد. نتیجه‌گیری: به طور کلی، کشت مخلوط یک ردیف سویا+ یک ردیف آویشن همراه با کود زیستی می­تواند در افزایش درآمد اقتصادی و کارایی استفاده از زمین‌ به کشاورزان معرفی گردد. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله واژه‌های کلیدی الگوی کشت، شاخص بهره‌وری سیستم، عملکرد دانه، کشاورزی پایدار، کود زیستی،
عنوان انگلیسی Evaluation of Essential Oil Yield and Ecological Indices in the Intercropping of thyme (Thymus vulgaris L.) and soybean (Glycine max L.) with Application of Arbuscular Mycorrhizal Fungus
چکیده انگلیسی مقاله AbstractBackground and Objectives :In order to using sustainable agricultural methods and entering new species for increasing biodiversity, a field experiment performed to evaluate the effect of thyme (Thymus vulgaris L.) and soybean (Glycine max L.) with application of biofertilizer on the essential oil productivity, essential oil yield and ecological indices. Material and Methods: A field experiment was carried out as split split plot based on the randomized complete blocks design (RCBD) with 12 treatments and three replication at the faculty of Agriculture, University of Maragheh during 2019 growing season. The main factor was different planting patterns including thyme sole culture, soybean sole culture, intercropping of one row soybean+ one row thyme (1:1) and intercropping of two rows of soybean+ one row thyme (2:1). The sub plot and sub- sub plot factor were inoculation and non-inoculation of arbuscular mycorrhizal fungus and harvest time (first harvest and second harvest), respectively. Results: The results demonstrated that the highest dry yield of thyme (634.5 g.m-2) was achieved in the sole culture of plants with application of AMF. Also, the highest essential oil yield of thyme (9.45 g.m-2) was observed in the first harvest and intercropping ratio of 1:1. In addition, the essential oil yield and essential oil yield of thyme with AMF inoculation increased by 30.86 and 11.95% compared with control. Moreover, the highest ecological indices (LER, AHER, ATER and LUE) and monetary indices (IA, MAI and SPI) were achieved in the intercropping ratio of 1:1 with AMF application. Conclusion: The intercropping ratio of 1 row soybean+ 1 row thyme along with biofertilizer could be suggested to farmers for enhancing economic income and land use efficiency. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله واژه‌های کلیدی الگوی کشت, شاخص بهره‌وری سیستم, عملکرد دانه, کشاورزی پایدار, کود زیستی
نویسندگان مقاله مصطفی امانی ماچیانی |
اکولوژی گیاهان زراعی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه

عبدالله جوانمرد |
گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه

علی استادی |
اکولوژی گیاهان زراعی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه

محمدرضا مرشدلو |
گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه

نشانی اینترنتی https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_13687_40335a2ea709c85f8041df992f5d1282.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات