این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
دانشنامه حقوق اقتصادی، جلد ۲۳، شماره ۱۰، صفحات ۲۱-۳۸
عنوان فارسی باهم‌فروشی در قرارداد فرانشیز از منظر حقوق رقابت: مطالعه تطبیقی در حقوق ایران و ایالات‌متحده
چکیده فارسی مقاله اصل حاکم در انعقاد هر قراردادی، اصل آزادی اراده است. گاهی میان طرفین، قراردادی منعقد می‌شود که به‌موجب آن یکی از طرفین یا هر دو محدودیت‌هایی را می‌پذیرند. فرانشیز نیز ازجمله قراردادهای مفصل و پیچیده است که صرف‌نظر از موضوع اصلی آن، امکان درج محدودیت‌های متعددی ضمن این قرارداد وجود دارد. در این مقاله برآنیم که پس از تعریف و شناخت یکی از اصلی‌ترین و مرسوم‌ترین محدودیت‌های مندرج در این قرارداد، به بررسی مغایرت یا عدم مغایرت آنها با حقوق رقابت بر اساس مقررات رقابتی ایالات‌متحده آمریکا و ایران بپردازیم. ایالات‌متحده آمریکا به‌عنوان نماینده کامن‌لا و باسابقه‌ترین کشور در زمینه تصویب قوانین رقابتی می‌تواند زمینه مناسبی برای تدوین قوانین کارا و مؤثر ضمن ملاحظه ویژگی‌های خاص سیستم حقوقی ایران فراهم آورد. در رویه قضایی، گاهی اقداماتی همچون باهم فروشی و تعیین قیمت چند کالا با همدیگر موجب انحصار در بازار و سوءاستفاده محسوب گردیده است. درعین‌حال، علمای اقتصاد با چنین تفسیری مخالف بوده و معتقدند باید میان حالت‌های مختلف قائل به تفکیک شد و نمی‌توان قاعده‌ای مطلق در این خصوص وضع و اجرایی کرد. این مقاله پس از تبیین مفهوم باهم فروشی و جایگاه آن در قرارداد فرانشیز، به بررسی و تحلیل آن در حقوق ایران و ایالات‌متحده از منظر حقوق رقابت می‌پردازد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله قرارداد فرانشیز، حقوق رقابت، محدودیت‌های عمودی، باهم‌فروشی، حقوق ایالات متحده آمریکا،
عنوان انگلیسی Tying Clause in a Franchise Contract from the View of Competition Law: A Comparative Study in Iran and US Law
چکیده انگلیسی مقاله The main principle governing any contract is freedom of contracts. A contract may contain restraint or a limitation clause for one or both parties. Franchise is a complex and detailed contract having different limitations along with its subject matter. In the case of franchising, the tying product is till' franchise itself and the tied products are the supplies the franchisee must purchase to operate his business. Product tying is the practice of selling one product or service as a mandatory addition to the purchase of a different product or service. In legal terms, a tying sale makes the sale of tying good to the de facto customer conditional on the purchase of a second distinctive good (the tied good). Tying is often illegal when the products are not naturally related. It is related to but distinct from freebie marketing, a common and legal method of giving away (or selling at a substantial discount) one item to ensure a continual flow of sales of another related item. The tying doctrine has generally been applied to franchising in cases in which the franchisor's licensing of his trademark or name was conditioned on agreement by the prospective franchisee to purchase additional products from him (A New Approach, 1981, p. 1271). Some kinds of tying, especially tying created by contract, have historically been regarded as anti-competitive practices. The basic idea is that consumers are harmed by being forced to buy an undesired good (the tied good) in order to purchase a good they actually want (the tying good), and so would prefer that the goods be sold separately. The company doing this bundling may have a significantly large market share so that it may impose the tie on consumers, despite the forces of market competition. The tie may also harm other companies in the market for the tied good, or who sell only single components. The main question that arises is as following; is it legal for franchisors to have purchase requirements or tying agreements? In 1970, Congress enacted section 106 of the Bank Holding Company Act Amendments of 1970 (BHCA) known as the anti-tying provision, which is codified at 12 U.S.C. § 1972. The statute was designed to prevent banks, whether large or small, state or federal, from imposing anticompetitive conditions on their customers. Tying is an antitrust violation, but the Sherman and Clayton Acts did not adequately protect borrowers from being required to accept conditions to loans issued by banks, and section 106 was specifically designed to apply to and remedy such bank misconduct (Tying (commerce), https://en./wiki/Tying_(commerce) ). In the US, both the Sherman Antitrust Act and Section 3 of the Clayton Act have considered tying sale from the view of competition. We can use this legal context for developing Iranian competition and consumer protection law. In this paper, we are discussing one of the prevalent restraint clauses in franchise contracts. This survey is done thorugh doing a comparative study on the law of the United States and Iranian competition law. A tying sale makes the sale of one good (the tying good) to the customer conditional on the purchase of a second distinctive good (the tied good). While the courts have usually considered such pricing arrangements as an extension of monopoly from the market for the tying good to the tied-good market, economists have generally rejected this view, preferring instead to view the tie-in from the perspective of alternative hypotheses.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله قرارداد فرانشیز, حقوق رقابت, محدودیت‌های عمودی, باهم‌فروشی, حقوق ایالات متحده آمریکا
نویسندگان مقاله مصطفی السان |
دانشگاه شهید بهشتی

خلود دریس |
قم

لیلا نجفی زاده |
آزاد اسلامی

نشانی اینترنتی https://lawecon.um.ac.ir/article_29339_c3815fc3b4a3a116cef6f4e4d1243ee1.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات