این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
زن در فرهنگ و هنر، جلد ۱۳، شماره ۴، صفحات ۵۸۵-۶۰۱
عنوان فارسی بررسی «من» و «منِ اجتماعی» در هویت زنان بخش پهلوانی شاهنامۀ فردوسی
چکیده فارسی مقاله چکیدههویت، تصویری ذهنی جهت شناخت است و می‌‌توان آن را در ویژگی‌‌هایی که به هر فرد تشخّص می‌‌دهند، یافت. بررسی هویت زنان موضوع کنکاش پژوهشگران مختلفی بوده است. شاهنامۀ فردوسی از این رو که دربردارندۀ بخش عمده‌ای از میراث فرهنگی و اجتماعی ایرانیان است، منبع مناسبی برای بررسی هویت زنان است. متن پژوهش شاهنامۀ فردوسی تصحیح جلال خالقی مطلق است. روش تحقیق، کیفی و فنّ مورد استفاده، تحلیل محتوا و چارچوب تحقیق، مدل مفهومی است. از دو مفهوم بنیادی «من» و «منِ اجتماعی» برای تحلیل کنش‌‌های زنان در شاهنامه استفاده شده است. این پژوهش نشان می‌‌دهد که هویت‌یابی زنان در شاهنامه، نتیجۀ برتری «من» در خودشان است. در کنش‌‌های تمام شخصیت‌‌های مورد مطالعه جز سیندخت، من از منِ اجتماعی آشکارتر است. آنجا که بحث انتخاب یا تصمیم‌گیری است، کنش‌‌هایی از زنان سرمی‌‌زند که چه‌بسا در همان لحظه از تفاوت آن آگاه نیستند و وقتی خلاف هنجارها و انتظارات جامعه رفتار می‌‌کنند، «من» آشکار می‌‌شود. بروز همین کنش‌‌‌‌های متفاوت و هنجارشکنی‌‌هاست که باعث تشخص و فردیت آنان می‌‌شود. جسارت در عشق، شجاعت، جنگاوری، خردمندی و سیاست از ویژگی‌‌های هویت‌بخشِ زنان در بخش پهلوانی شاهنامۀ فردوسی به‌شمارمی‌رود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کلیدواژگان هویت،زنان،شاهنامۀ فردوسی،من،منِ اجتماعی،
عنوان انگلیسی A Study of "I" and "Me" in the Identity of Women in the Heroic Section of Ferdowsi's Shahnameh
چکیده انگلیسی مقاله  AbstractIdentity is a mental state for recognition, which can be found in the characteristics distinguishing each individual. The study of women's identity has been the subject of research through various means in the literature. The Shahnameh or the long epic poem book, written by the Persian Poet Ferdowsi, is continually playing a crucial role in the cultural and social heritage of Iranians. The book is an acceptable source to study women’s identity in Persian territory. The research version of the text is edited by Dr. Khaleghi Motlaq and the research methodology, itself, is qualitative. Content analysis is the technique, used in the present study. The research framework is a conceptual model where two fundamental concepts of “I” and “me” are used to analyze women’s actions in Shahnameh. This analysis shows that their identity is the result of the superiority of the word "I" in nature. In the actions of all the characters, except Sindokht, the "I" is more obvious than the word "Me". When it comes to choose or decide, the women do actions, which are subliminal to their consciousness. However, when they act contrary to the traditional norms and expectations, the "I" becomes apparent. It is the occurrence of these different and norm-breaking actions that cause their individualities. Boldness in love, courage, warfare, wisdom, and politics can be considered as the identifying features of women in the heroic part of the Shahnameh..
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله کلیدواژگان هویت,زنان,شاهنامۀ فردوسی,من,منِ اجتماعی
نویسندگان مقاله فهیمه ملکی مارشک |
دانشجوی دکترای گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکدۀ ادبیات‌وعلوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد.

ابوالقاسم قوام |
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکدۀ ادبیات‌وعلوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد.

هما زنجانی زاده |
دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد.

نشانی اینترنتی https://jwica.ut.ac.ir/article_85529_d565de8957c797aece86b493804e6347.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات