این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
زن در فرهنگ و هنر، جلد ۱۲، شماره ۲، صفحات ۳۲۳-۳۴۸
عنوان فارسی الماس مؤنث: رویکردی پسافمنیستی به تجلی زنان در نقش سیاه در دوران پس از انقلاب اسلامی
چکیده فارسی مقاله در تاریخ نمایش سنتی ایران، به‌ویژه سیاه‌بازی، کنشگری و حضور زنان در این عرصۀ فرهنگی هنری در بسیاری از وجوه کم‌رنگ و گهگاه کاملاً محو بوده است. همچنین به دلیل عدم ثبت وقایعِ نمایش سنتی، اسناد زیادی در این رابطه وجود ندارد. با وجود این، یکی از جنبه‌های مهم کنشگری زنان در دهه‌های اخیر در زمینۀ نمایش‌های سنتی، به‌خصوص در سیاه‌بازی رُخ داده است. این فعالیت‌ها به خلق شخصیت الماس (سیاه) مؤنث بین زنان ایرانی منجر شده که تا پیش از انقلاب اسلامی وجود نداشته است. این مقاله به حضور زنان در این گونۀ نمایشی و بازی در نقش الماس می‌پردازد و جنبه‌های اجتماعی حاصل از این رویداد را در حوزۀ نظری، بر‌اساس آرای فمنیسم پست‌مدرن با تأکید بر مفهوم «دیگری» و نیز بر‌اساس نظریات جودیت باتلر با محوریت «هویت جنسیتی» و «مخالف‌پوشی» بررسی می‌کند. تلاش بر این است بدانیم چرا زنان تا پیش ‌از این در نمایش‌های سنتی ایرانی حضور نداشته‌اند و با حضور خود چگونه یک گفتمان زنانه را شکل داده‌اند. به منظور بررسی جزئیات شکل‌گیری شخصیت الماس مؤنث، از گزیده‌ای از متون نمایشی و اجراها هم استفاده شده است. مقاله نشان می‌دهد که «دیگری‌بودن» باعث ساختارشکنی و خلق رویداد جدیدی می‌شود که همانا شروع شکل‌گیری الماس مؤنث در قالب یک گفتمان زنانه است: گفتمان تازه‌ای که حاصل رویکرد تبدیل به دیگری و به‌هم‌ریختن عرف‌های جنسیتی است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پست‌مدرنیسم،سیاه‌بازی،شخصیت سیاه،فمنیسم،نمایش سنتی ایران،
عنوان انگلیسی The Female Almās: A Post-Feminist Approach to the Appearance of Women in the Role of the Black Character after the Iran Islamic Revolution
چکیده انگلیسی مقاله In the history of Iranian traditional performances (especially the Siyāh-Bāzi), the presence and action of women has been extremely limited. In some cases, the performances are totally get away from the fact. Due to the lack of archival resources, there are very few documents available to reflect the presence of women in this field. However, there has recently been an upsurge in the presence of women during the post-revolutionary years, especially in the field of Siyāh-Bāzi and performing the role of Almās (Siyāh) as the leading character. The present article deals with the presence of women as Siyāh, which was not noticed in the pre-revolutinary Iran. The theoretical framework of this article is based on the postmodern feminist ideas, with reference to Judith Butler's ideas on "Gender identity" and "Cross dressing". We seek to show why women were not present in the Siyāh-Bāzi performances before the revolution, and how they have developed a new discourse in this field in the recent years. The results of this study showed that being an "other" results in a sort of deconstruction and the emergence of a new phenomenon referred to as the emergence of a female Almās in a feminine discourse: A new discourse which is the result of turning into a new "other", together with the deformation of the traditional approaches. In other words, the cross dressing of Almās is the result of a challenge for gender equality.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله پست‏مدرنیسم,سیاه‏بازی,شخصیت سیاه,فمنیسم,نمایش سنتی ایران
نویسندگان مقاله بهروز محمودی بختیاری |
دانشیار گروه هنرهای نمایشی دانشگاه تهران

زهرا شیروانی سعادت ابادی |
دانشجوی کارشناسی ارشد کارگردانی گروه هنرهای نمایشی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران

احد خالقی بلبلوئی |
دانشجوی کارشناسی ارشد کارگردانی گروه هنرهای نمایشی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران

نشانی اینترنتی https://jwica.ut.ac.ir/article_78568_bcff750b6d13c6cb531b481febfc939c.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات